K A Y I P

K|Maskeli Adam!

 Anı bölümünün yaşandığı gün, bir başkasının ağzından.

***

Ruhumu bulduğum tek yer. Tek zaman dilimi. Tek an. Oturduğum taburede konumumu düzeltip, son nefesimle şarkıyı bitirdim.

  "Daha kaç vücut gerekli benim seni unutmama?"

Alkışlayan insanlara samimi olduğunu düşündüğüm tebessümümü yollayıp, ayağı kalktım. Sol tarafımda duvarla bitişik koltukta oturmuş, çenesini eline yaslayıp camın ardındaki caddeyi izleyen kıza kaydı gözlerim. Yanında  bavul vardı garibime gitse de biraz sonra önüne oturan adamla tek olmadığını anladım, sevgilisiydi sanırım. "Abi, hemen buraya gel." Sahnenin arka tarafından bana seslenen Kartal'a bakıp, ona doğru ilerledim. "N'oldu koçum?"
"Abi hemen gel , acil durum!" Elindeki telefonu hızla kapıp habere baktım. Şaşkınlıkla böyle bir şeyi engelleyemediğim için kendime kızdım.

Lanet olsun!

'' ÜNLÜ TOLGA ÇELİKEL,

 Dün  gece saat 02:00-03:00 civarları arasında gece kulübünden bir kadınla kameralara yakalandı!

 Peki ya kim bu kadın, özel biri mi yoksa? Yoksa hala gece sahalarında olan ünlü çapkınımızın 

yine çapkınlık yaptığı sıradan bir hayat kadını mı ?''

Hızla elimde ki telefonu Kartal'ın eline tutuşturup masanın üstündeki ceketimi kaptığım gibi kafeden çıktım.

Ah be Annem, hala şu lanet alkolden kurtulamamıştı, yaptığı ve yapacağı şeylerden sonradan pişman olacağını bile bile kendini birilerinde arıyordu. Anlıyordum ama babamdan sonra doğru kişi o yaşlı züppe olamazdı ki! Kendini haberde yazılanlarla görüp ne tepki verirdi kim bilir! Onu elimden kayıp gitmeden önce kurtarmak istiyordum çünkü kayıbın ne olduğunu çok iyi biliyordum. 
Eğer o da ellerimden kayıp  giderse kendimi düşünemiyorum bile. 

Arabama doğru hızla ilerlerken o kızı gördüm. Omuzlarını düşürmüş öylece yürüyordu. Koyu kahverengi kısa saçı ona farklı bir hava katmıştı. Ve uzaktan görebildiğim kadarıyla kahverengi gözleri ve açık kumral bir ten rengi vardı.
Daha fazla ilgilenmeyip arabama bindim ve annemi bulabileceğim tek yere doğru sürdüm.

Yaşlı züppenin barına.

Son sürat arabayı sürerken aynı zamanda annesini nasıl ikna edebileceğini düşünüyordu. Sonunda bara gelince arabayı hızla park edip bara girdi. Etrafta annesini arayan gözler çok geçmeden bar taburesinde öne düşecekmiş gibi bir duruşla, başını kollarına yaslamış kadını buldu.
Onun bu halini görünce adamın içindeki öfke, yerini endişeye bıraktı.

"Anne! Kendinde misin?!'

Öylece omzuna dokunup onu kaldırmaya çalıştım ama olmadı en son çareyi onu taşımakta bulup yavaşca belinden kavrayıp onu kaldırdım. Yüzü açığa çıkarken üstünde ki alkol kokusu sızdığının bir diğer belirtisiydi. Yüzüne değen gözler burnunda kurumuş kanı görünce kalbindeki acı tekrar kendini gösterdi

"Sana gününü göstereceğim Çelikel!"

Kadının günden güne zayıflayan bedenini kucağına alıp ilerlerken, kalbi bu acıyla yanıp kavruluyordu.

"Anneme bunu kimse yapamaz, benim annem o,'  kendi kendine fısıldadığı sözler  "..bunu kim yaptıysa gününü görecek.."
Böyle sonlanırken genç adam acısının üstünde sadece kendini değil etrafındakileri de parçalayacağını bilmediği bir öfkeye kapıldı.