♤Ruh Öküzüm♤

20.bölüm

multimedia Poyraz

Ne diyeceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ama şunu iyi biliyordum cevabım olumlu olacaktı. Ayaz'ı seviyordum ve bunu ona bir kaç kere kendim de söylemiştim. Şuan aklım çok karışıktı. Bir yandan Doğu öbür yandan Ayaz, Poyraz... Gözlerimi kapattım. Doğu'ya karşı olan bütün sevgim bitmişti. Poyraz'ın ilgisi hoşuma gidiyordu. Ama Ayaz başkaydı. Onda beni kendine çeken bir şeyler vardı. Seviyordum. Ayaz'ı seviyordum.

Gözlerimi açtım sonunda açıp Ayaz'ın kahverengi gözlerine baktım. "Evet yani cevabım evet bende seni seviyorum"dedim. Sonra ona sarıldım. Gözüm bir anlık Doğu'ya kaydı. Doğukan'ın gözleri dolmuştu. Belkide yaptıkları için pişmandı ama ona olan sevgim bitmişti. Artık Özüm ve Ayaz vardı. Artık biz ikimizdik. Birbirlerine aşık iki genç...

Doğukan hızla balonun çıkışına doğru koştu. Bende Ayaz'ın kollarından ayrılıp Doğukan'ın peşinden koştum. Doğukan'ın kolundan tutup kendime çevirdiğimde gözlerinden tonlarca yaş akıyordu. Ve bana pişmanlıkla bakıyordu. Ve hayal kırıklıklarıyla...

"Seni seviyorum ilk gördüğüm andan beri. Ama sen beni bıraktın ve onunla oldun. Senden beklemediğim şeyleri yaptın ve beni bıraktın. Ama sana birşey söyleyim mi ben hiçbir kız için bu kadar ağlamamıştım. Annem öldüğünde bile!" dedi ve arkasını dönüp gitti. O bunları bir çırpıda ağlayarak söylediğinde gözlerim dolmuştu. Yere çöktüm ağlamaya başladım. Neden ağlıyordum bilmiyorum. Ama belkide az da olsa seviyordum onu Ayaz kadar olmasada . Ama ona bu kadar kötü davrandığım için kendimi kötü hissediyordum. Belkide pişmandım, bilmiyorum.

Omzuma konulan elle irkildim. Bu Ayaz'dı bana garip bakıyordu. "Aşkım neyin var neden ağlıyorsun?" aklımda tekrar tekrar sayıklanan kelimeler. Aşkım...Aşkım...Aşkım

Bana şu ana kadar sadece Doğukan aşkım demişti. Aklım karmakarışıktı. Ona verdiğim cevap doğru muydu yoksa yanlış mıydı? Aslında hayır diyip tekrar mı Doğukan ile olacaktım hiç bir fikrim yoktu.

"Özüm hayatım iyi misin?"dedi Ayaz bu ona bakmamı sağladı. Beni yerden kaldırıp kucağına aldı. Ve arabaya doğru ilerledi. Galiba ağlamaktan makyajım akmıştı. Bir zombi gibi görünüyordum.

Doğukan'ın ağzından;

Ağlıyordum hemde hıçkıra hıçkıra. Neden ağlıyordum bilmiyorum belkide o benim için çok önemliydi. Eve geldiğimde babamın içki dolabını açtım. Hey sevgilisinden ayrılmış kız gibi elime nutella alıp romantik film izlemiycektim tabiki.

Herneyse dolaptan 5 şişe içki aldım. Belki bu beni anca yatıştırırdı. İlk şaraptan aldım ve bardağa koydum. Özüm ün en sevdiğiydi bu...

***

5 şişeyide bitirmiştim. Ve babamın ceketinden 3adet sigara aldım ve hepsini sonuna kadar içtim. Belki uyuşturucu olsa evde onuda kullanacaktım.

Ev berbat kokuyordu. Belkide sigara ve içki karışımı birşeydi. Belkide depresyona girmiştim. Ama Azra haklıydı ben bu 2 sene hiç Özüm'e sarılmadım, hiç doğru düzgün aramadım mesaj atmadım ve ona sevgimi gösteremedim. Doğruydu ben Özüm'ü sevmezsem başkası severdi, ben sarılmazsam başkası sarılırdı. Ben bunları yapmamıştım ve ben kaybetmiştim. Ben kaybetmiştim...