I can't stop thinking about you

part 19

~Kelsey~

Ik werd wakker gemaakt door mijn wekker. "Hoe laat is het?!" Riep ik door heel het huis. "Tijd om op te staan!" Kreeg ik als antwoord van Jaden.

Ik stond op en liep de trappen af naar beneden. Daan en Anna waren pannenkoeken aan het bakken, Nils en Emma waren de tafel aan het dekken, Rein en Jaden ware nog wat eten aan het pakken en Owen... die zit in de zetel tv te kijken. Ik gaf hem een kus en zei "je bent presies een oude opa die tv kijkt" iedereen begon te lachen. "Jij ook een goede morgen" zei hij dan.

Nadat de tafel klaar was gingen we allemaal ontbijten. " heeft iedereen zijn koffers klaar staan?" Vraagt Daan. "Ja!" Riepen we allemaal terug. "Ik kan niet wachten!" Riep ik iets te luid. "Het is nog niet lang meer, nog een paar uurtjes en dan vertrekken we" zei Owen terwijl hij de borden aan het afruimen was want ondertussen was iedereen al klaar met ontbijten. We hielpen met zen alle om de tafel af te ruimen en daarna ging iedereen naar zij eigen kamer. Ik stopte nog de laatste spulletjes in mijn koffer en dan was ik klaar. Owen kwam de kamer binnen met een zak ships. "Waarom heb je niet op de deur geklopt?!" Riep ik naar Owen. "Waarom zou ik" antwoord hij terwijl ik wat ships uit de zak haal. "Wat als ik me aan het omkleden was"

"Dat zou ik wel willen zien" zegt hij. Ik begon zo hard te lachen dat ik bijna stikte door mijn ships. "Rustig! Gaat het?!" Roept Owen. "Ja, dankje het gaat. Deze ships ga ik echt nooit meer eten!" Owen begon te lachen. "Maar het zijn je lievelings" zegt hij lachend. "Ik wil toch wat kilogram kwijt dus het maakt niet uit"

"Zeg dat nooit meer! Je bent mooi, grappig, .... Je bent mijn alles!! En je hoeft niet af te vallen, je bent mooi genoeg. Je bent mijn zonneschijn op een regen achtige dag. Je bent perfect zo als je bent!" Zei Owen. Ik... Ik wist niet wat te zeggen. Hij is zo lief! Ik ben echt blij dat ik hem heb. Ik kuste hem, het was een lange kus. Ik voelde Owen zijn hand onder mijn tanktop naar boven komen. Ik hield hem niet tegen.

"Komen jullie naar bene...Wow ! Sorry.. Eh ... Laat maar..." Zei Jaden die bij de deur stond. Ze rende meteen weg. Ik begon te lachen. "Je had deur moeten dicht doen!"

We begonnen allebei te lachen. "Nu gaat het gênant tussen jou en Jaden zijn" zegt Owen. "Haha ik denk het niet, ik had Jaden en Rein ook al een keer betrapt."

"En dit zeg je me nu pas?! Ik dacht dat je alles tegen me zei?! Hoe kun je!" Riep Owen met een fake teleurgesteld gezicht. Ik kuste hem zacht. "Is het nu goed?" Vroeg ik. "Veel beter"

"Kom, we gaan naar beneden" zei ik terwijl ik zijn hand vast pakte. We liepen naar beneden. Ze begonnen allemaal te lachen toen ze Owen en mij zagen. "Je hebt het verteld zie ik" terwijl ik (nep) boos keek naar Jaden. "Sorry" zegt ze lachend. "Nou, ik had Rein en Jaden ook eens betrapt!" Riep ik. Iedereen begon weeral te lachen. Jaden bloosde.

~Jaden~

Nadat we wat hadden gelachen hadden we besloten om te vertrekken want de trein zou er al binnen een uurtje zijn. Iedereen maakte zich snel klaar, we pakten onze koffers en kiepen naar het station. Rein, ik, Kelsey en Owen namen afscheid van Anna, Emma, Nils en Daan. Want zij gaan naar Parijs dus moeten ze jammer genoeg een andere trein nemen. Daarna stapten we in want de trein was aangekomen. We kozen een plekjeuit en gingen zitten. ik legde mijn hoofd op Rein zijn schoot en viel meteen inslaap.

Heyy, sorry dat het zo lang duurde!!! Ik hebt het best wel druk met school en was vorige week vergeten om een part te schrijven en ik was ook de laatste parts wat inspiratie loos dus daarom waren de vorige parts saai. Maar nu heb ik al een paar ideeën voor de volgende parts dus het word beter!

Vote

Comment

Share

...