caramel and chocolate | ziam

rescue me

yine medyadaki şarkı bölüme uygun mu değil mi bilemedim ama koymak istedim + bu fic hesapta one shot olacaktı ama sanırım bi 10 bölüm filan olacak ha? neyse, enjoy! -hale

0

zayn geri çekildi ve masasına gitti. "bir ara bana piyano çalmayı öğretebilirsin." dedi. araya mesafe koyması gerekiyordu çünkü az önce 1)neredeyse liamla öpüşüyordu, 2)garip bir şekilde bundan hoşlanmıştı ve 3) liam'ın dudakları neden bu kadar ilgi çekiciydi? 

"ne zaman istersen" dedi liam gülümseyerek. zayn oğlanın gülümsemesine yine baktı, göz kamaştırıyordu. liam piyanodan uzaklaştı ve zayn'e bakmaya başladı. "ne çiziyorsun?" diye sordu kafasını uzatarak. zayn kağıdı çevirip liam'a gösterdi. "süper kahramanlar. batman'i bitirdim ve iron man'e başlıyordum." 

liam  gözlerini kocaman açtı, hayatında gördüğü en güzel çizimlerden biriydi. batman bitmişti ve yanında iron man'in taslağı duruyordu. "batman'e bayılırım." dedi birden "ve iron man'e de."

"bunu görebiliyorum dostum." dedi zayn gülerek, liam'ın tişörtünü gösterdi. liam da istemsizce tişörtüne baktı ve güldü. "çoğu süper kahramanı severim."

"bende ama batman bir başka." zayn çantasına bakıp bir şeyler aramaya başladı, liam da sessizce onu izliyordu. "canım sıkıldıkça batman çizerim, seviyorum. ama daha sonra yanına başka bir süper kahraman çizmek istiyorum ve bu iron man oluyor. bence iyi bir ikili olurlardı." liam bir kez daha genç oğlana gülümsedi. zayn ile ortak bir nokta bulmuştu; süper kahramanlar.

bir süre daha liam ile zayn sessiz bir şekilde oyalandılar ama bu daha çok zayn resim çizerken liam'ın kağıda bir şeyler yazmaya çalışmasından ibaretti çünkü zayn liam'ın dikkatini dağıtıyordu ve liam zayn'e kaçamak bakışlar atmaktan kendini alamıyordu.

"eee?" dedi zayn sonunda, sıkılmıştı. "şarkı yazma işi nasıl gidiyor?"

liam pek ilerleyememişti. "iyi. sanırım. tıkandım."

"şarkı ne hakkında?"

"oğlan sevdiğini başka kollarda görünce onu ne kadar çok sevebileceğini anlatıyor." 

"güzel konu." dedi zayn, yine masadan uzaklaşarak piyanoun başına geldi ama yanına oturmadı. yavaşça önündeki kağıdı aldı ve seslice okumaya başladı.

"eğer gürültü olsaydım beni görebilir miydin? yatar mıydın kollarımda ve beni kurtarır mıydın? çünkü biz aynıyız ve sen beni kurtardın, ama sen gittiğinde her şey yeniden başlıyor. bunca zamandır bu kadar mı yazdın?"

liam suçluymuş gibi omuz silkti. zayn onu yargılamaktan dolayı kendine kızdı, bu kadar zaman 1 kıta yazmak bile bir başarıyken zayn bununla liam'ı yargılıyordu. zayn bırakın 1 kıtayı oturupğ 1 cümle bile yazamazdı.

"neden tıkandın?"

sen buradayken kendimi veremiyorum çünkü sana bakmak daha zevkli geliyor. "bilmiyorum."

"bir şeyler deneyebilir miyim?" diye sordu zayn. liam kafasını salladı ve zayn liam'ın önündeki kalemi alarak kağıda bir kaç kelime karaladı. şarkı yazamazdı ama belki yardım edebilirdi? kağıdı liam'a uzattığında liam yazanları sesli bir şekilde okudu. "ve seni caddede gördüğümde, onun kollarında, güçsüzleşiyorum. vücudum güçsüzleşiyor ve dizlerimin üstünde dua ediyorum." liam bir an zayn'i dizlerinin üstünde düşündü ama yaptığı şey dua etmek değildi zayn'in ve kendini toparladı. düşündüğü şeyden dolayı biraz kızardı. "bu-bu güzel olmuş. buradan yine nakarata girerim ve biraz daha yazarım. belki."