العمياء والأمير

الفصل السابع عشر ( حب )

( في فيلا امير )
داليا : يا مازن ماتقوم بقى
مازن : ياماما عايز انام سبينى
داليا : يابنى انت مش وراك جامعه ما تقوم بقى كفاية نوم الساعه 12
امير : اى ياماما صوتك عالى كدا ليه
داليا : يابنى انت مش شايف البيه أخوك مش بشوفه لا بيذاكر ولا بيروح جامعته خالص
امير : دا مينفعش معاه كدا ياماما استنى ( جاب كوبية المياة ورشها عليه )
مازن : عااااااااااااا اى الرخامه دى ياامير طب مش قايم بردو
داليا : يوه ماتبطل شغل الأطفال دا بقى وقوم افطر وروح جامعتك وانت يا امير استنى افطر الأول
امير : لا افطر ايه بس انا متأخر على الشغل يلا سلام ياامى
داليا : سلام ياحبيبى ...... وانت يااستاذ مش هتقوم بقى
مازن : هو الواحد هيعرف ينام منكم خلاص يا ماما قومت ( وبالفعل قام وجهز نفسه علشان كليته )
مازن بيبوس دماغ امه : صباح الفل يادودو
داليا : صباح الفل ياحبيبى بس سبحان الله إللى يشوفك من شوية ميشوفكش دلوقتي
مازن : بتفكرينى ليه بس طب انا هغور بقى عايزه حاجه
داليا : هغور ياربى على الفاظك انت ليه مش زى أخوك مش فاهمه
مازن : الله بقى يا دودو مينفعش يكونوا اتنين عاقلين
داليا : ههههههههههه ربنا يهديك طب هتفطر معايا وإلا ايه
مازن : لا معلش ياحبيبتى بقى افطرى انتى انا همشى احسن
داليا : ماشى ياحبيبى خد بالك من نفسك وكلمنى
مازن : حاضر سلام
داليا : سلام
( اما عند لبطلتنا )
احمد : حاولوا لما تخلصوا محاضرات تتجمعوا وابقى كلمينى يا ريم وانا هبعتلكم السواق
رنا : بقولك ايه ياعم الحاج طب ما تسبلنا العربية دى بقى بدل المرمطة دى كلها وكل شوية اتصلى بيا اتصلى بيا
احمد : معنديش مانع بس تكون بسواقها
رنا : سواق اى يابابا بس طب ما انا وريم بنعرف نسوق
احمد : لا
سما : بابا معاه حق السواق افضل طبعا
احمد : سامعين ربنا يكملك بعقلك يا سمسم طب يلا يا ريم انزلى وصلى سما كليتها
رنا : انا كمان هنزل معاهم واتفضل انت يابابا هى مسافة صغيره ف عادى
احمد : خلاص ماشى خدوا بالكم من بعض وزى ما قولتلك ياريم
ريم : حاضر يابابا
( طبعا وصلوا سما لكليتها وقابلت رحمه وطلعوا سوا المحاضرة وبعدين كل واحده راحت على كليتها ) نبدأ ب سما 
سما بصوت واطى : عامله ايه ياعروسة
رحمه : الحمدلله ياقلبى كله ماشى عال العال
سما : طب الحمدلله يالهوى لا مش قادرة اصدق اخيرا هتتجوزى
رحمه : عقبال ما تحصلينى يا رب صحيح امير عامل ايه
سما بحب : امير
رحمه : اه يااختى امير
سما : كل لما بتعرف عليه بيكبر فى نظرى أكتر وأكتر بجد يارحمه
رحمه : بصراحه هو كويس ومحترم جدا وشكله بيموت فيكى مش بيحبك بس
سما : بجد
رحمه : طبعا بجد ويلا نركز بقى فى المحاضرة أحسن ام اربعه وأربعين دى تسمعنا 
( اما عند ريم ) فى المكتبة
نور " صديقة ريم " : خلاص بقى يارخمه متزعليش طب اعمل ايه يعنى ماانا كنت تعبانه والله
ريم : نور بطلى استعباط انا منبهة عليكى تيجى الخطوبة انتى وطنط وكلمتك يوم الخطوبة الصبح كنتى زى القردة فجأة تعبتى يعنى
نور : والله يابنتى كنت فعلا كويسه ومعرفش ايه اللى حصلى فجأة وبعدين ياستى انا هكلم سما واشرحلها مالكيش دعوة ويلا بقى نطلع على المحاضرة علشان منتاخرش
ريم : ماشى يلا ( نسبهم بقى يحضروا محاضرتهم ونروح لبطلتنا التالته ) داخل المدرج فى كلية تجارة الباب بيخبط
مازن : ممكن أدخل
الدكتور : انت متأخر ليه انت اكيد عارف انى مش بحب حد يدخل ورايا صح والا لا
مازن : صح يادكتور بس
الدكتور : مفيش بس اتفضل
" مازن طبعا حس بالحرج جدا ف خرج وقفل الباب وراه كل دا وطبعا رنا قاعده ف اضايقت علشانه وقررت أنها تسجله المحاضرة علشان يقدر يذاكر وميفتهوش حاجه
( نخرج بقى من الجامعه خالص ونروح الشركة للبطل شوية ) " فى شركة امير
امير : اى ياجو اخبار الشغل ايه
يوسف : متقلقش ياامير كله تحت السيطرة وماشيين بتعلماتك كويس جدا
امير : حلو اوى انا عايزوا يجيب اخره معايا
يوسف : تمام
امير بخبث : مالك يا جو شكلك مش طبيعى كدا
يوسف : لا ياعم مفيش
امير : ياولاه علي بابا بردو
يوسف : لا دا انت رايق على الاخر اخلع انا احسن
امير : خد بس ياجو
يوسف : بس ياعم اسكت ( وفعلا سابه ومشى ف امير بص فى ساعته وقرر يتصل ب سما يطمن عليها )
امير : .................... وبعدين بقى مش بترد ليه دى دا حتى الساعه داخله على 3 مش معقول نايمه امممم خلاص شوية واكلمها عادى ( نرجع لاميراتنا تانى ) " عند سما "
رحمه : يارب بقى امتى السنة دى تخلص بقى انا زهقت
سما : ههههههههههه خلاص يااختى كلها اقل من شهرين وبعدين قوليلى انتى هتعملى اى بعد الجواز
رحمه : بخصوص ايه مش فاهمه
سما : يعنى هنعمل زى ما اتفقنا ونفتح " جاليري " سوا
رحمه : اكيد ليه لا انتى عارفه ان حلم حياتى نفتح الجاليري دا
سما : طب تمام هى الساعه كام دلوقتي
رحمه : 3:15 
سما : طب تعالى نقعد فى الكافتيرا ونستنى ريم ورنا بقى بس اتصلى بيهم بقى وعرفيهم
رحمه : تليفونى فاصل هاتى تليفونك ارن من عليه
سما : ماشى ثانيه
رحمه : اى دا امير رن تلات مرات
سما : معقول اه صح اصل عملاه سيلنت طب رحمه ابعتيله مسج قوليله انى كنت فى المحاضرة وخليه يكلمني كمان ساعه ماشى
رحمه : تمام ( اما عند رنا خرجت من المحاضرة ولقيت ريم مستنياها برا )
ريم : اى يابنتى طولتى ليه كدا
رنا : اعمل ايه الدكتور دا رخم اصلا ومابيصدق يتكلم يلا بس نتكلم واحنا ماشين علشان سما
ريم : ماشى يلا
رنا : ريم احم انا كنت عايزه رقم مازن تفتكرى اجيبه من مين
ريم : مازن ودا اشمعنا بقى
رنا : لا متفهميش غلط دا بس علشان ياخد منى سجل المحاضرات لان الميدتيرم قرب
ريم : ايه هو بيدرس معاكى
رنا :اه شوفتى بقى
ريم :طب يااذكى اخواتك مفيش غير امير تجيبى منه الرقم بس هيكون شكلك وحش اوى بصراحه ف الافضل ابعتيله مسج على الفيس بوك
رنا : تفتكرى
ريم : اه عادى وابقى خدى رأى سما بردو
رنا : امممم خلاص ماشى ( بعد خمس دقايق )
ريم : اتاخرنا عليكم
رحمه : لا تمام بقولكم ايه بقى انا عايزكم تكونوا معايا الفترة الجاية دى فى حاجات كتير اوى عايزه انزل اجبها واكيد مش هروح لوحدى
رنا : اكيد طبعا يامزة مبروك وعقبالى بقى يارب
سما : هههههههههه يارب ياختى علشان نستريح منك بقى
رنا : طب اتصلى ب بابا يابنتى
ريم : اه بعتله مسج خلاص
( بعدها بشوية جيه السواق بتاعهم وصل رحمه الأول على البيت وبعدين وصلهم هما ) " فى الفيلا وبالتحديد فى أوضة رنا " بتعمل سيرش على الفيس بااسم مازن
رنا : ياربى طب ماهو ممكن يفهمني غلط دا عيل رخم اممممممم لا بس اكيد مش هيفتكر كدا هو عادى زميلى وببعتله محاضرات بتحصل بتحصل ( وفعلا بدأت تراساله وتبعته صور بالمحاضرات اللى فاتت ومن هنا بدأت قصه حبهم تبدا وعدى الايام على خير للجميع فيه حب كل يوم بيكبر مابين سما وأمير وعلاقة بدور على ذرة امل ما بين احمد وداليا و خلق شعور جديد عند يوسف وريم وطبعا مننساش ثنائى المجانين حبهم اللى بيكبر مازن ورنا وعلى الرغم من كل دا فيه حقد وكره بيكبر طول الوقت فى قلب ادهم وهايدى ) لحد اليوم المنتظر اللى بتحصل فيه حاجه بتغير مجرى حياة ابطالنا كلهم
........................... نكمل بعدين