กระอักกระอ่วน กระอักกระอ่วนเป็นที่สุด
อะลาดินภาวณาอยากจะหนีหาย หรือสลายเป็นอากาศธาตุไปเสียเดี๋ยวนี้ นายท่านฮาคิม ไม่สิเจ้าชายจาฟาร์ที่นั่งคุยงานอยู่กับนายท่านจีนี่โดยไม่สนใจเขาเลย นี่มันอะไรกัน? ช่วยบอกข้าที ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
"....ลาดิน....อะลาดิน" แรงเขย่าจากจีนี่เรียกให้เด็กหนุ่มกลับมาอยู่กับความเป็นจริง
"เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า? เหม่อลอยจริงเชียว" สายตาที่แฝงด้วยความเป็นห่วงถูกส่งมาจากจีนี่ พร้อมทั้งบอกให้เขาไปเดินเล่นในสวนเสียหน่อยก็ดี
"...ไม่เป็นไรขอรับ ข้า...."
"จงไปเถอะ" เป็นองค์ชายจาฟาร์เองที่ออกปากเอง "ข้ากับนายเจ้ามีเรื่องมากมายที่ต้องคุยกัน" น้ำเสียงเรียบเย็นชาถูกเอ่ยออกมาโดยที่อีกฝ่ายไม่มองมาที่เขาเลย
ไม่ใช่เสียงอบอุ่นอ่อนโยนเหมือนอย่างนายท่านฮาคิมชอบใช้
เด็กหนุ่มจึงลุกขึ้นและโค้งตัวเล็กๆก่อนรีบสาวเท้าออกจากจุดนั้นทันที กระพริบตาถี่ๆ ไล่น้ำตาที่คลอหน่วงออกไป เม้มริมฝีปากสีสวยแน่น
ทำไมท่านถึงเย็นชากับข้าเช่นนี้ นายท่านฮาคิมของข้า....
.
.
.
.
.
.
.
.
.จาฟาร์ลอบผ่อนลมหายใจออกเมื่อเห็นแผ่นหลังเล็กออกไปแล้วก่อนกลับมาปั้นสีหน้าเคร่งเครียดให้กับจีนี่
"ข่าวที่ข้าให้เจ้าไปสืบเป็นอย่างไรบ้างจีนี่"
"ก็อย่างที่ท่านรู้ องค์ชาย กลุ่มกบฏยังแฝงตัวอยู่ในอัคราบาห์ และจากสายข่าวข้า พวกมันจะลงมือแน่ๆ เพียงแต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่"
จีนี่ที่มักจะมีสีหน้ายิ้มแย้มสดใสเปลี่ยนสีหน้าเป็นเคร่งขรึมจริงจังมาทันที มือหนาหยิบถ้วยชาขึ้นจิบ
"ตอนนี้ที่พรมแดนเขตเหนือเองก็ใช่ว่าจะดีนายท่าน ถ้าให้ข้าประเมิน ก็ตึงเครียดอยู่พอสมควร"
YOU ARE READING
[MultiFandom]รวมเรื่องสั้น ไอเดียฟิคต่างๆ
Fanfictionรวมไอเดียที่คิดออก ในแบบวันช้อตรึช้อตฟิค จากหลายๆด้อม