ÖNCE BİRİNCİ KİTABI OKUMANIZ TAVSİYE EDİLİR!
Her hikayede bir parçanız olduğu gibi bu hikayede de parçanız, bir satır cümlenin arasında durmuş sizi bekliyor. Beren ve Demir kaldığı yerden tüm maceraları ile yeniden sizlerle.
İnstagram: https://www...
Bildiğiniz gibi 15 Haziran'a sayılı günler kaldı. Ve bu son bölüm atışım sınava kadar pek uğrayamayacağım. Sınavdan sonra da bir süre depresyona gireceğim sanırım :D Lütfen benim için dua edin ♥
Bir çılgınlık yapalım
Oy 300 Yorum 300 olsun :D Motivem çoğalsın♥
Sizi seviyorum can okurlar ♥
İthaf: @mervee_minee
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beren'in Anlatımı
Düğünün olmasına tam anlamıyla üç gün kalmıştı, heyecandan deliler gibi yerimde duramıyordum bile. Evin eşyalarını sipariş etmiştim sonunda salonda ki kahverengi koltuklardan kurtulacağım için mutluydum.
Köşeli koltuk takımı almıştık, rengi gri tonlarındaydı, ortada ise koltuk takımına uygun bir şekilde yapılmış geniş ve dikdörtgen şeklinde masası vardı, koltuğun en sevdiğim özelliği bacağımızı uzatmamız için yapılan ekstra açma yerinin olmasıydı. Artık daha rahat uzanarak sinema filmi izleyebilecektik.
Yer de ki halıyı da değiştirmiştik, kahve koltukların rengin de olan halı gitmiş yerine yeni koltuk takımımıza uygun daha büyük ve güzel bir halı modeli gelmişti. Duvarda ki bazı tobloları da kaldırmıştım çünkü tabloların yerine düğün resimlerimiz gelecekti.
Demir ve benim odam ise hala hazır değildi, ben her şeyi almış ve dizayn etme şeklini kafama koymuştum ama değişim biz balayındayken olacaktı. Asya benim için tüm bunları halledecekti, böylece Demir balayından döndükten sonra yenilenen oda ile büyük bir sürpriz yaşayacaktı.
"Bu salon cidden daha güzel oldu, ev resmen renk değiştirdi."
Asya koltukların üzerine oturup dokunurken keyifle gülümsüyordu. Ben de aynı şekilde yanına oturup, "Ben de bayıldım, artık rahat rahat film izlersin."
Demir merdivenleri inerek, "Beren hala nerede balayı yapacağımızı düşünmedin mi? Ona göre yer ayırttıracağım." deyip hızlı bir şekilde koltuğun diğer ucuna oturdu.
Afallamış bir şekilde, "Düşünmedim, balayını bile unutmuşum..." diyerek itiraf ettim, "Bu ev mobilya işi beni yordu, aklımdan tamamen çıkmış."
Demir yüzüne keyifli bir gülümseme koydu, "Güzel." diyerek derin bir nefes aldı, "O zaman Seattle için uçak biletlerimizi alıyorum."
Oturduğum yerden bana bir şey batmışcasına hızla kalktım ve Demir'in yanına koşup hızla oturarak telefonuna baktım.
"Ne demek o?" dedim heyecandan karnıma giren kramplarla inanamayarak başka soru yönelttim. "Gerçekten Seattle'a gidecek miyiz?"
"Evet, orayı sevdiğini biliyorum..." gülümseyerek yüzüme baktı, "Orada yüzen evleri görmek, orada yaşamak en büyük hayallerinden birisi onu da biliyorum."
