Sana

Chapter 8- The girl of my world

Deinna's POV
"Sasali ako sa club nyo" Seryosong sabi ni rhio.

Napatulala ako sa sinabi nya. Totoo bang sasali sya? Kapag sumali sya at napabilang saamin. Ibig sabihin lagi ko na syang makakasama. Well, nakakasama ko naman sya sa room. Pero ngayon makakasama ko na rin sya sa club namin.

Wala na akong takas sa pagtibok ng puso ko. Pero kailangan, ay hindi ako magpahalata sa kanyang may crush ako sa kanya. Kaya ko ba? Kakayanin ko.

"Pres?" Kumurap-kurap ako dahil may kamay na kumakaway sa harapan ng mukha ko. Pagtingin ko kung sino yun, si Sofia pala.

Nakatingin silang lahat sa akin, Na tila ba hinihintay ang aking sasabihin. Lalo na si Rhio.

Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanya. Act normal Deinna.

"Kung sasali ka sa amin. Show us your skills on English languange. Dahil kinukuha rin ang isa sa amin bilang Speaker ng ating paaralan, at sa kahit anong paaralan. So if you good at it, You could be a member of this club" Lintaya ko.

Ganoon ang patakaran ko rito sa club. Kung sasali ka sa amin, kailangan mo munang ipakita ang english skills mo, yun lang naman. Wala ng pahirap pa.

Atsaka alam ko namang kaya ni Rhio ang pinapagawa ko sa kanya. Isa pa, He is a journalist student also.

"So anong gagawin ko? Mage-essay ba ako? Or Magspo-spoken poetry?" Tanong nya. Napakalamig talaga ng boses nya, Lalaking lalaki.

"Can you do both?" Balik ko ng tanong sa kanya.

Sana ay hindi nya makaya iyon. Ayokong lagi syang nakikita at nakakasama, Dahil mao-awkward ako lagi sa kanya dahil dito sa nararamdaman ko. Baka kasi kapag lalo kaming tumagal na magsama ay mahulog ako ng tuluyan sa kanya.

Ayoko. Ayokong mangyari iyon. Ex-boyfriend sya ni starrish at alam kong mahal pa rin ni starrish si rhio, ayokong ang 'Pagmamahal' na 'to ang maging sanhi ng pag-aaway namin ni starrish balang araw.

Pero kaya kong humanga, Kumbaga crush lang ang maituturing ko sa kanya ngayon. Ayokong lumalim pa.

"Yes, I can do both" Walang reaksyong sagot nya.

"Deinna! Sigurado ka bang papagawin mo si rhio ng essay at spoken poetry? Baka mamaya ay mapagod ang utak ng Honey ko" Napairap nalang ako sa kawalan ng sinabi ni Natasha iyon. Hinawakan nya ang pisngi ni rhio ngunit agad namang inalis ni rhio iyon. Buti nga.

"O bakit? Mage- essay lang naman sya at magi-ispoken poetry ah? Hindi naman sya lalandi. Mas mahirap nga iyon para sa akin" Ngumisi ako sa kanya. Kinagat nya naman ang ibabang labi nya, tila ba nagtitimpi sakin si Natasha. Ayaw nya atang ipakitang war freak sya sa harapan ng boyfriend nya. Si rhio.

"May papel at lapis ka bang dala para sa essay na----"

"No need, i could speak out my essay" Hindi ko na natuloy ang sinasabi ko dahil nga nagsalita na sya.

"What about your spoken poetry? Hindi mo ba kailangan ng scratch paper?" Tanong ko, agad naman syang umiling

Teka nga bakit ba ako tanong ng tanong? Eh sya nga itong nangangailangan eh. Gosh! Baka mahalata nyang concern ako sa kanya.

"I will speak out my essay and Do a spoken poetry. Is that enough para masali sa club nyo?" Tanong nya. Napatingin naman ako sa kanyang malalamig na mata.

"Yes" Sinubukan kong hindi mautal sa simpleng sagot ko. Yung puso ko, napakabilis ng pagtibok.

"Bumibilis ang tibok ng puso mo sa tuwing nakikita mo siya. Yung tipong hindi ordinaryong tibok"

Naalala ko ang sinabi sakin ni starrish. Noong tinanong ko sya kung ano ang basehan para masabi mong may gusto ka sa isang tao. Tulad nga ng una nyang sinabi, bumibilis ang tibok ng puso ko sa tuwing nakikita ko si rhio.

But no! Ayokong ma-fall!

"So when do i start?" Tanong ni rhio.

"Right now, kung hindi mo namam kaya. Ok---"

"I can do it" Pagputol ni rhio sa pagsasalita ko. Sana wrong grammar sya lord.

"Honey Rhio, Ready ka na talaga? Kapag nakapasa ka dito... alam mo na ang mangyayari sa atin ah?" Sabi ni Natasha sabay kindat.

Yuck! Kaderder si Natasha. May gagawin silang milagro ni rhio kapag nakapasa sya dito. Sana talaga lord hindi sya marunong mag-english.

Sinabihan ko ng maupo ang mga ka-myembro ko at pinapunta si rhio sa harapan. Si Natasha naman parang pusit kay rhio kung makadikit sa braso niya.

"Natasha, you can sit now" Walang ekspresyong sabi ko sa kanya. Napatingin naman sya ng masama sakin.

"Im not a dog, bitch" Nagulat ako ng biglang inalis ni rhio ang braso ni natasha sa kanya at tinitigan sya ng masama. Yung parang sinasabi nilang death glare.

"Don't you dare call her like that" May bantang sabi ni rhio kay natasha. Nakatingin lang at nakikinig ang mga ka-myembro ko sa kanila.

"Why?"

"Because she is much better to called ugly" Napatigil ako sa sinabi ni rhio.

Ano daw? Ako? Pangit? Nagsisimula ng kumulo ang dugo ko sa bao na 'to.

"Are you going to speak out your essay or not? Huh? Coconut hair?"

"What!? Coconut hair? Seriously?" Walang emosyong tiningnan ko si natasha.

"Shut up bitch"

"What the---"

"Start now Rhio" Tumingin naman sakin si rhio at agad umayos ng tayo. Takte ka crush , yung tingin mo talaga.

Pero dapat act normal deinnna

Umupo na si Natasha sa upuan nya malapit sa pintuan with her "naiinis" na face. Nabanas ata sakin

"The title of my essay is my 'The girl of my world'" Sabi nya habang nakatingin sakin.

Wait sakin ba? Ako ba yung sinasabi nyang babaeng mundo nya?

Ay assuming deinna?