Criminal Case ~ sasusaku~ (Polish translation) ✔

Rozdział 6

Sasuke Uchiha POV

Pokonywałem skróty i uliczki tak szybko, jak tylko potrafiłem. Znaleźli mnie. Znaleźli moją lokalizację. Niech ich diabli ..... Biegłem dalej, próbując dostać się do mojego planu B, który znajduje się na obrzeżach najgorszej dzielnicy w mieście.

Moja czarna bluza płynie za mną, kiedy pędzę z prędkością, której nie może dorównać żadna normalna osoba. Biegam całe życie, więc to nie jest takie dziwne. Moje stopy zabierają mnie w drogę powrotną, która jest w większości nieznana dla większości ludzi, ponieważ ci dranie w South Avenue ją zablokowali, ale mogę z łatwością ją przeskoczyć. I tak robię.

Widzę przed sobą brudny, stary budynek mieszkalny. Natychmiast zaczynam biec w stronę wyjścia ewakuacyjnego. Wygląda na to, że każdy budynek w mieście ma wyjście ewakuacyjne, więc łatwo mi się schować. W końcu biegnę po trzy stopnie i przeskakuję przez małe okienko. Kiedy jestem w środku , kładę tablicę, którą stworzyłem dawno temu.

Dysząc, rozglądam się. Wygląda na to, że nikogo nie ma . Dobrze. Nie musiałbym się tu spieszyć, gdyby nie te cholerne detektywi, którzy mnie znaleźli, a zwłaszcza ta dziewczyna. Słyszałem o niej. Zawsze jest w gazetach, ponieważ rozwiązuje najtrudniejsze sprawy. Mam tendencję do podsłuchiwania, gdy inni mówią, dzięki czemu jestem na bieżąco z ludźmi, którzy próbują mnie aresztować.

Powinienem mieć pretensje do tej dziewczyny, ale jestem w błędzie. Prawdopodobnie by mnie nie znalazła, ale nie mogłem oprzeć się pokusie zastraszenia i przestraszenia jej. Wydaje się zbyt ... łatwa. Fakt, że tak łatwo się rozproszyła, sprawia, że myślę, że mogę temu zapobiec. Kiedy po raz pierwszy odkryłem, że niezwykle mądry i odnoszący sukcesy detektyw miał być szefem śledztwa, byłem bardzo zaniepokojony. Jak dotąd bardzo mi się udawało, ale tylko dlatego, że amatorscy detektywi badali moje przypadki, ale teraz ona próbuje mnie zniszczyć. Jak dotąd nie zrobiła na mnie wrażenia. Nie boję się jej.

Siadam na małej kanapie po drugiej stronie pokoju, próbując ochłonąć na chwilę. Włożyłem głowę w dłonie i zacząłem myśleć o całym tym bałaganie. Jeśli się potwierdzi, że jest niesamowita, to powinno być dla niej łatwe. Nie zamierzam jej lekceważyć. Wie, jak przejść przez trudną sytuację, używając słów. Zrobiłem ten wniosek po konfrontacji z nią w łóżku i śniadaniu.

Przestałem myśleć przez sekundę i uniosłem głowę kilka centymetrów od moich rąk. Spojrzałem przed siebie i uśmiechałem się. Nie mogę jeszcze zdecydować, że uda mi się uciec z tego bez złapania, więc będę bacznie obserwować tę sprawę.

Jedynym sposobem na to jest obserwowanie jej.

~*~*~*~*~*~*~*~*~

Zaczęła zapadać noc. Szedłem wąskimi uliczkami między budynkami. Zwykle nie wychodzę do publicznych miejsc, chyba że szukam potrzebnych rzeczy. Poza tym lubię trzymać się z dala od cywilów. Kiedy znajdowałem się w pobliżu Wydziału Policji w Konoha, znalazłem drogę ewakuacyjną w budynku naprzeciwko budynku Wydziału Policji i wszedłem na górę. Kiedy byłem na dachu, przykucnąłem i położyłem swoje rzeczy, gdy patrzyłem na drzwi. Nie znam jej harmonogramu, więc będę musiał poczekać. Nie wiem nawet, czy została, czy nie.

Tylko czas powie.

Czas nadszedł szybciej, niż myślałem. Patrzyłem, jak wychodzi z budynku, a na jej twarzy malował się sfrustrowany wyraz twarzy. Następnie wsiada do samochodu i zanim odjechała, zbadałem samochód i zmrużyłem oczy, żeby przeczytać tablicę rejestracyjną. Patrzyłem, jak samochód mija kilka metrów, ale zatrzymuje się na czerwonym świetle. Użyłem tego na swoją korzyść.