To tylko ja/sope✓

26

Yoongi

Wiecie jak to jest stracić coś, kogoś dla was ważnego. Ale wcześniej nie zdawaliście sobie sprawy, że to jest coś więcej?

Właśnie teraz ja Min Yoongi tak się czuje, ale nie mogę do siebie dopuścić innych uczuć względem Hoseoka.

Nie uważam go, za osobę gorszą to na pewno nie.

Ale lepiej będzie jak nie będę z nim nic zaczynać, on nic do mnie nie czuję i lepiej aby tak pozostało

Skrzywdze go.

Słyszę myśli, które tak mi mówią. Próbuje je zignorować, ale nie umiem.
Prawda jest taka, że te myśli są prawdziwe.
Bo wiem jaki jestem, gdy coś/ktoś mi się spodoba.
Zaczynam tracić kontrolę nad sobą, chcę być tylko obok tej osoby.
Zapominam o jedzeniu, moim samopoczuciu nic nie jest ważne dopóki tej osoby nie ma obok mnie.

Słabne z dnia na dzień, jak kwiat który stracił słońce.

Moje łzy wypływają z oczu gdy zdaje sobie sprawę jak bardzo się zaniedbałem.

Ale nie mogę być obok Hoseoka, bo to będzie złe i niewłaściwe.

I choćby Jungkook starał się mi pomóc, to nic się nie dzieję.

Cierpienie nie zmienia się, jest silniejsze.

On piszę, ja nie odpowiadam.

Nie mogę go w to wciągnąć

Mogę cierpieć całe życie, ale Hoseok musi być bezpieczny.

Nie mogę być z nim teraz, na tą chwilę nie.

Potrzebuje pomocy, bo to co się ze mną dzieję nie jest normalne.

Chcę to zatrzymać, ale nie umiem.

Nie mogę, nie chcę go zniszczyć

Zmęczony ocieram łzy z mojej twarzy i sięgam po telefon, wchodząc w wiadomości.

Hoseok- masz 3 nie odczytane wiadomości.
Otwieram je, ale wiem, że nie powinien tego robić.

1 wiadomość:
Hej Yoongi, nie widzieliśmy się od 3 dni.
Co u ciebie?

2 wiadomość:
Jungkook powiedział, że jesteś chory. Dlatego nie ma Cię w szkole, ale czuję, że kłamie. Czemu to czuję Yoongi?

Łzy znów atakują mnie i nie potrafię ich zatrzymać

3 wiadomość:
Nie wiem, co się z tobą dzieję. Ale uszanuje to, że nie odzywasz się.
Rozumiem, potrzebujesz czasu.
Zaczekam

Oh Hoseok, gdybyś znał prawdę. Nie potrzebuję czasu, potrzebuje Ciebie

----------------------------------------------
Hej

Mam nadzieję, że ktoś tu jeszcze jest.

Wracam do was po długiej przerwie, u mnie dużo się zmieniło.

Bo już mam 18 lat (2 czerwca miałam urodziny).

Nie wiem, czy chcecie wiedzieć co u mnie.
Możecie to pominąć lub nie.

Więc jestem naprawdę szczęśliwa, pomimo mojej poprawki w sierpniu.

Chyba już ułożyłam sobie życie, mam najlepszego przyjaciela.

I naprawdę jest u mnie o wiele lepiej.

Mam nadzieję, że każdy z was będzie/jest szczęśliwy/a.

Następny rozdział dodam (na pewno) w czwartek.

Miłego dnia/popołudnia/wieczoru

Do następnego 💜