-Bölüm 1-

4K 70 23
                                    

Bugün günlerden pazartesiydi,biliyorum sevmediğinizi ama katlanmak bir nimet haline gelmişti.Daha kargalar bokunu yemeden çalan alarmlardan gına gelmiştim artık.

Annem aşağıdan bana bağırmaya başladı,günlük rutin haline gelen bu alışkanlıkları seviyorum bir yandan da her sabah anne şevkati ve kahvaltılarıyla okula uğurlanıyordum.Annem harika masayı kurup yemeğe başlamıştı bile gerçekten hayatımda gördüğüm en güzel kahvaltı hazırlayan insanlardan biriydi.

Masaya hızlıca oturup tabağıma bir çok şeyden doldurdum annem meyve suyumu yanıma koyduğumda sağol işaretini yapıp yemeye devam ettim.Gece ben uyumaya çalışırken yağmur yağdığını hatırlıyordum fakat yağmurdan daha ilerisi olmuş bile.

Annem ağzına ekmeği götürürken yavaşça öksürdüm ''kardeşimin neden yanımda yattığını açıklar mısın anne?''

''Gece boyunca şimşek çakmalarını duyduğunu sanıyordum''

Kafamı olumsuz anlamda salladım ''Duymadım,dünün yorgunluğu üstüme ağır çökmüş demek ki''

Annem gülerek bana baktı,ardından okula çıkma vaktimin çoktan geldiğini düşünerek oturduğum yerden kalktım.Annemi öpücüklere boğduktan sonra arabama doğru yol almaya başladım.Okul fazla uzak değildi aslında yürüyerek 30 dakika sürebilirdi ama ben kolay yolu seçtim.Hemen hemen özel okul gibi bir okulda okuyordum kuralları sıkı bir okuldu,biraz da devlet okulunu anımsattığını söylemeden geçmek istemedim.18 Yaşıma yeni basmanın verdiği sevinçle sürekli olarak arabamla gidip geliyordum.Okulun önünde bulduğum bir yere park ettikten sonra içeriye yürüdüm,tanıdığım tanımadığım herkese selam verdikten sonra sınıfıma geçerek oturdum.Zilin çalmasından sonra 

Yanımdaki sıra genelde boş olurdu gene öyleydi şaşırmamıştım zaten.Düşüncelerim gene bölünmüştü bu kez cennetin zilleri çalmıştı.Okulun insanları olarak tanımladığım kısım iyi kişilerden oluşuyordu aslında.Ama bir tanesi var ki..Bayan Wendy ona fazla gıcığım o kızda bir şeyler var sanki insanları kendinden itiyor.Kantine inerken kafamı yere eğmiştim yerdeki taşları sayıyordum.O sırada birine çarpmam ile üzerime sıcak bir sıvının dökülmesi bir olmuştu.

Ağzımdan küçük çaplı bir çığlık kaçtı o anda karşımda wendy'i görmem bir olmuştu.Bana inat yapar gibi gülüyordu,ben ise kafamı üzerime dökülen kahveye ve wendy'e döndürüp duruyordum.

''Ay sofia noldu? canın çok yandı mı?''

Gülümsedim ''sorun değil''

Elimle 1 dakika işareti yapıp kantinden soğuk bir adet su ve sıcak çikolata aldım.Wendy Arkasını dönmüşken sıcak çikolatayı ve soğuk suyu kafasından aşağı boşaltmıştım o anda çevredeki kalabalık wendy'e gülmeye başladığında ister istemez bende gülmeye başladım o anda sinir ile bana döndü.

''Bunu neden yaptın ?''

Kahkaha attım ''Canım çekti yapacak bir şey yok''

''-merak etme ben ağır ödemem wendy söyle kantinciye ben öderim parasını diyip kahkaha attım önümdeki erkek takımına çaktıktan sonra kantindeki masalara oturdum ve suyumu yudumlamaya başladım.Ne güzel bir anı oldu be bunu unutmamak gerek.

Zil gene çaldığında su şişesini elime alıp yukarı çıkmaya başladım şimdi diyorsunuzdur senin arkadaşın yok mu diye tabiki var ama takılmıyoruz daha doğrusu dışarda takılırız okulda herkes başka bir alemde.

Sınıfa çıkıp sırama geçtiğimde bizim sınıftaki bir çocuk bana yaklaştı.

-Wendy'e güzel hareket yapmışsın sofia

-biliyorum haketti cici kız

Gülüştükten sonra sınıfça anti olduğumuz matematik hocamız geldi.Her ders sözlü yapardı,sürekli bağırır,okulun son günü bile ders işlerdi.

Gene sabahın 6 sında kalkmanın verdiği yorgunluk ile kafamı sıraya koyduğum an o iğrenç sesi duydum.

-Bayan  down hemen tahtaya !

Yerimden kalktım ve yazdığı probleme baktım.Bu adam bizi salak sanıyorda bunu 3 gün önce çözdü zaten diyip elim ile hemen çözdüm problemi ve havalı havalı yerime oturdum sınıf bana bakarken matematik hocamızda bana baktı.

-Ucuz kurtardın bayan down

-Sizde bay james

-Ne dedin sen ?

-Yok bir şey problem diyorum güzelmiş

Sınıf kahkaha tufanı koparırken hoca önüne döndü ve işlemi yazmaya devam etti.O sırada yakışıklı nöbetçi kapıyı çaldı adımı duyduğumda kafamı kaldırdım ve kapıya baktım.

Çocuk çok meteordu wow yavrum benim be.

-Sofia burdamı ?

Elimi kaldırıp yerimden kalktım

-Burdayım

-Müdür çağırıyor

-Tamam

Çocuk ile bakışıyorduk.

Kapıdan çıktığımızda kolumu tuttu.

Merhaba diğer hikaye bitmeden bunu yayınladım çünkü sıkılmıştım ve bu hikaye eğlenceli,dramatik,ve çoğu zaman ergen kız triplerine giricek kızımızı anlatıyor bu hikaye nedense oldukça hoşuma gitti umarım sizde seversiniz herneyse okumaya başlayın iyi günler^^

Multimedia:Sofia Down 

Gül Kurusu /DÜZENLENİYOR/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin