dear diary | sirius black

08

Sevgili Günlük,

Acı çekiyorum. Ölüyorum. Yaşama sevincimi kaybettim. Kendime kedavra çakmaktan bir adım uzaktayım. (Bu kadar ajitasyon yeterli.) Sınavlar gittikçe yaklaşıyor ve ben bundan dolayı stresimden yerlerde yuvarlanıyorum.

O kadar meşgulüm ki dün yemek yemeyi unutmuşum. Yemek yiyip yemediğimden bile haberim yok o derece! Alice odaya akşam yemeğinden kalmış küçük çöreklerden ve turtalardan getirmeseydi muhtemelen bir yerde, çok büyük ihtimalle ders kitaplarının başında, açlıktan dolayı bayılmış halde bulunurdum.

Zaten kütüphanede yer bile bulamıyorum, her yeri Ravenclawlar ve Slytherinler çoktan kapmış oluyor. Yerlerinden kalktıklarını bile görmedim, insani ihtiyaçları yok mu bu büyücülerin? İnsan dışı varlıklar sana diyorum, ürpertici. Öyle hayat canım yani, sana hava hoş tabii! Yan gelip yatıyorsun, ne ödev derdi ne sınav derdi! Hayat sana güzel biricik arkadaşım.

Senin bu dostunun özetini çıkarması gereken iki kitabı olduğu için seninle daha fazla çene çalamayacağım, affedersin bir zahmet. Zaten hayatım sadece çalışmaktan ibaret bir kepazeliğe döndüğü için yazacak kayda değer bir şeyim de yok. Üzgünüm sevgili günlük, benden bir süre sana ekmek çıkmayacak.

Ama söz, sınavlardan önce çok çok önemli bir şey olursa yazacağım.

Sevgiler, Allianne