Chapter 15

103 1 0
                                    

POV Hope

It is about 2 or 3 week after Shawn got his golden plate. His manager told him today that he can release a new song. He told me that eminently when he got home. He ran to his piano. I am walking to my room to play some music on my guitar. Shawn walks into my room and ask me if I can be a little more gentle, because he can't concentrate. I am walking downstairs with my guitar in my hands and continue playing. I start to play a song that I often listen to back in The Netherlands. Shawn walks downstairs. "Sorry I will stop playing." I say. "actually I came downstairs to get myself some food, but then I heard you play. Did you write that yourself?" Shawn says. "Ehhm no I didn't. It is a Dutch song that I used to listen to back in The Netherlands." I say. Shawn asks me if I like to continue playing. So I'm doing that, with singing this time.

(This is the Dutch song if you guys wounder what the song was)

Er is verrekte veel te zeggen
en te liegen nog veel meer
Heel veel bagger bloot te leggen, al doet het graven nog zo'n zeer
Ik ben een eikel, maar ik leer

Een oceaan om in te vluchten
Nooit jaloers te hoeven zijn
Liefde om je hart te luchten
Een oceaan, hoe lekker zou het zijn

Al was er iets waar ik om wenste
voordat de put droog kwam te staan
dan was het 'lang zullen ze leven'
familie waar ik veel van hou
en voor wie ik sterven zou

Een oceaan om in te schuilen
nooit alleen meer hoeven zijn
Ik heb gesmeekt niet meer te huilen
alsjeblieft!
Het leven jaagt geen angst meer aan
ik heb al zo ver moeten kruipen
het laatste stuk zal ook wel gaan, tot ik ga staan

Een oceaan om in te vluchten
Nooit jaloers te hoeven zijn
Liefde om je hart te luchten
Een oceaan, alleen van mij

Een oceaan om te verzuipen
een dag of wat een held te zijn
Laat die ander nu maar kruipen
Een oceaan, vol tranen is van mij

Alleen van mij

I am looking at Shawn and he looks at me with big eyes. "You can play so well." He says. I say thank you and start to turn a little red. There is a silence, an awkward silence. I say that I am going to take a walk with Lola. I take her dog leash and walk outside. Pfff what was that awkward. Why actually? He is just my foster parent. Am I getting feelings for him? No I can't. I just have to forget it. I like the guy from my school. Right? 

POV Shawn

Ze walks away so awkward. I think it is because of the stage fright. I walk back upstairs to continue my song. I finished the song after a couple of hours. I call the song "Memories". The song is about Hope and me when Hope was send back to the orphan house I also used her name a couple of times. Well... I said "you know, you give me hope" but that is her name. so I thought it was kinda funny. I continue my second song. I take a look at my watch after 30minutes and I see it is already 8pm and Hope isn't home yet!

Adopted by Shawn Mendes (English)Where stories live. Discover now