Ms.Real

Ikapitong Kabanata

Erice's POV

"Tristan, bakit?"

Tanong ko kay Tristan

Hindi 'to pwede

"Please, let me explain Erice"

"Kaya pala pilit mo kong dinadala kung saan saan Tristan?!"

Naiiyak na ko

"YOU CAN'T PLAY WITH MY FEELINGS!"

Sigaw ko sa kanya

"Inabuso mo ang kahinaan ko, Tristan. Alam mo na wala akong maalala sa past ko"

Sabi ko sa kanya

Tangina. Bowl lang pala makakapagpaalala sakin ng nakaraan ko.

Tangina bakit kasi hindi malinaw yung naging panaginip ko

Punyeta naman o!

"Hindi iyon ang intensyon ko Erice, gusto ko lang bumaw-"

"BUMAWI?! TANGINA TRISTAN! PINAGSAMANTALAHAN MO KO! NILAPASTANGAN MO YUNG PAGKABABAE KO!, TANGINA KA!"

sabi ko nang pasigaw

"H-Hindi ko sinasadya yun Erice, Erice hindi ko ginu-"

"HINDI MO GINUSTO?!, GAGO! HINDI MO GINUSTO NA BUNTISIN AKO KAHIT NA ALAM MO NA WALA AKO SA ULIRAT NON?"

Sigaw ko sa kanya

Punyeta

"Uuwi na ako, wag mo akong ihahatid, nandidiri ako sa iyo"

Tumayo ako habang umiiyak

At tumakbo

"ERICE!!!" rinig kong sigaw ni Mel

Hinigit nya yung braso ko at tinignan ako

"Alam ko na lahat Mel, Ihatid mo na ako pauwi"

Napasinghap si Mel at huminga nang malalim at hinila akopalabas ng Bahay nila Tristan

Sumakay kami sa kotse at wala ni isa sa amin ang nagsasalita

Naiiyak ako

Bakit?

Bakit nya nagawa sakin yun?!

Hinahabol ko yung hininga ko habang napatingin sakin si Mel

"Wag mo sanag masamain yung sasabihin ko, Erice"

"Pero hindi ginusto ni Tristan yung nangyari"

Napatingin ako sa kanya habang pinipigilan na sigawan at iyakan sya

Hindi ko magawang sampalin si Mel

Walang kasalanan si Mel dito

Pero Tangina, bakit nila ako niloloko?

Sila mama? Bakitayaw nila sabihin na nagka-Amnesia ako? Bakit ganun?

"Kilala ka ng lahat Erice, mula sa pamilya ni Tristan, pamilya ko at pamilya mo"

Hindi ko mapigilan na umiyak nang umiyak, wala akong pakialam kung hindi ako makahinga

Tangina, mamatay na yung mamamatay

Ganito ba talaga ang buhay? Ano yun? Sasampalin ako sa realidad? Bibigyan ako ng buhay na puno ng kalokohan?

"Nandito na tayo" sabi ni Mel sakin

Hindi ko magawang makatayo

"Erice, gusto mo ba ng kasama?"

Hindi ko alam kung kaya kong harapin si Jairi, sina mama at papa, si Tito

At si Edward

Ano ba kasalananko?

"Mel, ma-mag-u-usap pa t-tayo bukas" sinabi ko kay mel habang humihikbo ako at pilit na nagsalita

Lumabas ako ng sasakyan at pumasok ng bahay

Walang tao sa sala

Dumerecho ako sa banyo para maligo

Hindi ko mapigilan yung sarili ko na mapatingin sa salamin

Ang dumi ko

Ang dumi dumi ko

"sorry, Edward"

Sabi ko habang nagbababad ako sa shower