Körfez Serisi 1 Acı

2. bölüm ölüm sonsuzluktur.

Selam kitabımı okuyan herkeze buradan Öpücükler yolluyorum.  Birinden çok güzel yorumlar aldım Elaayav 'a oylar için teşekkür ediyorum iyi okumalar...

Bazen neyin niçin olduğunu bileyim fakat büyük bir gerçek vardır ölüm sonsuzluktur. ..

Beni tutan çocuğun sıcak kucağında kalkıp ayakta dikildim.  " iyi görünmüyorsun seni hastaneye götüreyimmi?  "Diye sordu anlayışla " istemiyorum arkadaşlarıma bakmalıyım. " kolumdan sıkıca tuttu ve " ölüceksin mal ! " dedi . Ben ise üste çıkıp ," ölürsem  kendime ölücem sanane bundan ! " .Bana sinirle bakıp " ne halin varsa gör be!  "Diye tısladı.  Koşarak bara geri girdim. "Arda nerdesin ?" Sesi soluğu çıkmayınca sahneye baktım.  Yerde iki bükülmüş uzanıyordu kardeşim. "Arda." Diye fısıldadım zorlukla. Gözleri beni bulduğunda kalp masajı yapmaya başladım.  "Ahmet ,cenk Tulin ? ".saniyeler sonra birkaç adım sesi geldi kulağıma. Arkama dönüp baktığımda, Ahmet ve cenk yan yana geliyorlardı.  "Tulin ..." diye sordum heyecan ile " onu bulamadık.  " Ahmet gözünü kaçırıyordu. " yalancı!  Ne oldu ona ?" Abime baktım ihtiyaçla" o öldü güzelim. " hıçkırarak ağladığımda Ahmet'inde ağladığını duydum. Göz Yaşlarım teker teker kurşunun olduğu yere damladı.  "Arda ölemez. O ölemez !" Bandana tarzı bulduğum şeyi Arda 'nın yarasına bastırdım.  Elim hep kan olmuştu . Nefesleri azalmaya nabzı durmaya yakın olduğunda anca ambulans 'a bindirdik.  Abime sıkıca sarıldım. Tulin ' in ölü bedeni dışarı çıkartıldıģında yere çöktüm.  Belki dizlerim parçalanacak yara alacaktım. Fakat ayakta durmaya gücüm yoktu. Herşey bittiğinde sorgular yapıldığında ve en son sıra bana geldiğinde Komiserin odasına girdim." Merhaba güzel kızım. Sorguya hazırsın demi? " diye sordu. Hazırdım tabi. " olayı gördün mü?  " "evet şey biz arkadaşımızı sahnede bekliyorduk. O şarkı söylüyordu.  Sonra yuhlamalar ve küfürler sonrasını biliyorsunuz.  " derin bir nefes aldı ve " herkeze sordum fakat cevap alamadım. Hiç şüpheli birini gördünüzmü? " belki yanacaktım ama olsun.  " evet gördüm. Okulda kavgalı olduklarımız vardı. Yiğit Atakan ve Hilmi yanlarında ise dört beş kişi vardı. " " sonunda .peki evinize gidebilirsiniz . "  başımı sallayarak odadan çıktım.
...
Eve girdiğimizde cenk duşa girdi bense odaya girerek kapıyı kapadım.  Sırtımı kapının pervazına yasladım ve hıçkıra hıçkıra , bağırarak ağlamaya başladım. Onun donuk  bakan gözlerini asla unutamayacaktım.  O benim neşeli yanımda kız kardeşimdi.  İnsan sevdiği birini kaybedince  ne yapardı. Ağlardı. Bende öyle yaptım.  Abim beni yerden kaldırıp başımı göğsüne yasladığında bile aklım o iki aşıktaydı.  Biri ölmüş biri ise neredeyse felç kalmıştı biz muhteşem 6'lıydık şimdi biz ne olacaktık.  Zamanı geri döndürüp okuldan çıktığımız ana geri dönmek için canımı verirdim. Sanem teyze ve Furkan amca 'ya neler olacaktı  kim bilir.  Oradan keşke beni kurtarmasaydın. Keşke beni orada bıraksaydı da onları yanlız bırakmasaydım diye vevaylandım. Sonrada gelecek şeyleri bekledim
Aklımda binlerce şey varken abim  hiç beklemediğim şeyi söyledi. " ölüm bir son değildir ölüm sonun başlangıcıdır Defne." Diye fısıldadı . Ağlamaktan bitkin düştüğüm sıralarda göz kapaklarım yavaşça indi ölüm sonun başlangıcıydı...

Evet bu bölümü kısa tuttum çünkü daha uzun bölümler gelecek .Umarım
sevmişsinizdir yorum  yapmayı ve oylamayı unutmayın💋👄