《θα περιμενω》

22 2 0
                                    

Χασκογελασα και γυρισα αδιαφορα τις σελιδες. Οχι και ετσι. Δεν θα χτυπουσα τον εαυτο μου αλύπητα με την αφόρητη αγαπη. Ξεφυλισα τα φυλλα του τετραδιου και σταματησα σε ενα τσαλακωμενο χαρτι.

{Τωρα ολος μου ο κοπος, ολη η αγαπη μου πληρώνετε με κλαμα. Αλλα δεν φταις εσύ. Φυσικα και οχι. Οσο και να πονεσω ποτε δεν θα πω πως φταις εσυ. Παντα θα φταιω εγω. Γιατι εγω σταματησα να προσπαθω. Εγω εγινα αδυναμη και σκεφτηκα πως ισως δεν με θες στην ζωη σου.Και ξερεις τι; κουραστικά.
Το χειρότερο ομως ηταν πως βγηκαν ολα αυτα που φοβόμουν αληθεια. Το οτι αυτο το καλοκαιρι οντως θα ηταν πικρο για μενα, αφου θα καταλαβαινα πως τελικα χεστηκες. Χεστηκες για μενα. Και γω κουραστικα να προσπαθω να καταλαβω τι συμβαινει. Κουραστικα να τρεχω απο πισω σου . Κουράστηκα να παρακαλαω για να μου στείλεις ενα απλο μηνυμα. Ενα γεια. Να ρωτησεις τι κανω, να μου πεις ενα παράπονο σου. Κουραστηκα να προσπαθω συνεχεια για κατι που φαινοταν πως μονο ο ένας τραβούσε ολο το βαρος. Γιατι οταν σταματησα να παρακαλαω, σταματησα να σε κυνηγαω, εσυ ποτε δεν προσπαθησες να το κανεις. Να μου στείλεις ενα κωλομηνυμα...τιποτα παραπανω. Και τωρα μπορει να κλαιω γραφοντας και να προσπαθω να ξεχασω ολα αυτα που εκανα για να σε κανω να ανοιχτείς εστω και λιγο.  Γιατι ειμαι μια ηλίθια που οτι και να κάνει θα βγαινει πατα δευτερη γιατι θα βαζεις καποιον αλλον πρωτο απο μενα. Με ποναει που δεν είδες ποτε τι έκανα  για σενα. Και ισως αυτο το κομματι πεσει στα χερια σου μια μερα και να μην καταλαβεις καν αν αναφέρετε σε εσενα. Αλλα οπως ειπα, ειμαι μια ηλιθια. Μια ηλιθια που θα περιμενει. Θα περιμένει αυτο το μηνυμα και θα ειναι ετοιμη να ισοπεδώσει ολα αυτα και να πει συγγνώμη. Να προσπαθήσει να σε ξανακερδίσει. Γιατι ειναι τοσο πικρο να χανεις εναν ανθρωπο που αγαπας και εκείνος να μην το καταλαβαίνει καν. Και ενω το γραφω αυτο σκεφτομαι ολον τον καιρο που περασα τα βραδια κλαιγοντας γιατι σκεφτομουν εσενα. Τι σου εκανα; ...αλλα οτι και να εκανα σου ζηταω συγγνωμη. Ελπιζω να καταλάβεις ποιος εισαι. Ελπίζω οντως αυτο να πεσει στα χερια σου. Και οταν το βρεις να ερθεις και να με αγκαλιασεις. Κατι που δεν εχη ζητήσει απο κανεναν να το κανει. Σε παρακαλω...σε παρακαλώ. Μην αφησεις αυτο το καλοκαιρι να τα τελειωσει ολα. Μην αφησεις αυτα που ειπα να γίνουν αληθινα. Γιατι το καλοκαιρι χωρις εσενα δεν ειναι καλοκαιρι. Το μονο που θελω ειναι αυτη η δυνατη σχεση που είχαμε τοτε. Μην ρωτησεις γιατι τα ενιωθα ολα αυτα.. γιατι ξέρουμε και οι δυο την απαντηση.
Απλα αν πιστεύεις πως μιλαω για σενα στειλε μου. Θα περιμενω.}

Εκλεισα το τετραδιο με κλαματα στα μαγουλα μου.  Έκρυψα το προσωπο μου στα χερια μου σπαραζοντας στο κλαμμα. Προσπαθησα να δαγκωσω τα χείλι μου, ενω βογκουσα ξεστόμισα αμυδρα και αδυναμα

《...θα περιμένω ..》

Kamu telah mencapai bab terakhir yang dipublikasikan.

⏰ Terakhir diperbarui: Jun 24, 2019 ⏰

Tambahkan cerita ini ke Perpustakaan untuk mendapatkan notifikasi saat ada bab baru!

Last MemoriesTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang