ωє нανє ωιиgѕ✔ jenkook

3'istifa

Bir günde bu yaşadığım şeyler bana falza gelmişti.
Her gittiğim okulda bi sorun oluyordu.

Öğretmen ve öğrenci ilişkisi mi? Gülünç.

Yarın bu okuldan istifa edicektim.

jungkook sarhoşmuş gibi salak salak hareketler yaparken, arabama bindim ve hızla orayı terk ettim.

-

Çalan alarm sesiyle,yüzümü buruşturmuştum. Bugün biraz daha yatsam fena olmazdı değil mi? Sonuçta okuldan ayrılacaktım. Ancak yine de Bay Jeon'a saygısızlık yapmak istemiyordum.

Yatakta hala yatıyor haldeyken şansızlığımı düşündüm;

İçinde bulunduğum durum garipti. Bu seul ünivetsitesin de ikinci günüm olabilirdi ancak, yine hayat bana götüyle gülmüştü.
Öğrencime tuhaf duygular beslemem kaçıncı seviyeydi tanrı aşkına. Kesinlikle kendimden nefret ediyordum.
Duygularım ve ben mide bulandırıcıydık

Yataktan kalkıp,banyoya doğru paytak adımlarla ilerledim. elimi yüzümü yıkadıktan sonra ılık suyla bir duş aldım. Duştayken bile düşünüyordum. Acaba saatlerce banyoda kalsam pis duygularım ve ben arına bilir miydik?
Sanmam

(Jennie'nin giydikleri👆)

artık düşünmek istemiyordum.
bilmiyorum belkide abartıyorum.

Üzerimi giydikten sonra, zaman kaybetmeden arabaya binip 5 dakikalık yolculuğun ardından okula geldim.

Jungkook kapının orada kulaklıkla müzik dinliyordu. Anında göz göze gelirken,bakışlarımı ondan ayırdım. Onu her gördüğümde ağlamak istiyor olman normal miydi?

Ona bakmıyor olsam bile,bana baktığını hissede biliyordum.
Üzerimde olan bakışları rahatsız ediciydi. onu takmamaya çalıştım, her ne kadar başarısız olsamda.

Hızla okula girip,müdürün odasına doğru çıktım.

Tam içeri girecekken,bir el kolumu kavramış bana engel olmuştu.

"Nereye?"

Jungkook bütün ciddiyetliğiyle bana bakarken,'ciddi misin'bakışlarımı ona doğru gönderiyordum.
Ne ara bu kadar yakınlaşmıştık ki?

Sinirimi bozuyordu.

"Tanrı aşkına,bana hesap sorma Jungkook!."

Sesim isteğim dışında sonlara doğru yükselirken o ise bana karşı olan tavrını hiç bozmuyordu. bu da sinir olmam için bir sebepti

"Bak Kim Jennie.. seni bundan sonra rahatsız etmem, tamam mı? Babama niye gidiyorsun?"
Beni mi rahatsız etmiyecek? Ah Jungkook. Sorun sen değilsin. sorun ben ve duygularım.

"bu seni ilgilendirmez." Sesim bir fısıltı gibi çıkmıştı. Ben bile sesimi duyamamıştım.

Sinirden ağlayacakmış gibi hissediyordum.
Onunla artık hiç konuşmamak,yüzünü dahi görmek istemiyordum.
Burdan gitmek istiyordum. Duygularımdan kaçmak istiyordum.

Sinirle elimi yumruk yaptım sertce, ve konuşmasına izin dahi vermeden Bay Jeon'un kapısını tıklattım.

"Tanrım senin sorunun ne?"

Fısıltı halinde konuştuğunda artık kendimi tutamıyordum.

"Lanet olsun tamam mı!? Siktir git burdan. Rahat bırak beni! Seni şikayet falan etmeyeceğim. Bu okuldan istifa ediyorum.!"

Bağırarak konuştuğumda Bay Jeon'un kapısı açılmıştı.
Kapıyı açan kişi ben yada Jungkook değildi.
Kapıy açan kişi Bay Jeon'du, ve biz şuan Jungkook'la görülmek istemeyeceğimiz bir vaziyetteydik.
Sarmaş dolaş değildik ancak öğrenci ve öğretmen ilişkisini aşıyorduk.

"Bayan Kim?"

Bay Jeon olayı açıklamamı bekler bir vaziyette bana bakıyordu.
Ah,yine yanlış anlaşılmıştım değil mi? Ama artık umrumda dahi i değildi.

Konuyu açıklamak istemiyordum. Direk istifa edip gitmek istiyordum artık buradan.
İlk günden burada olmak fazlasıyla saçmaydı ancak,sonradan bu duyguların kesinleştiğini ve Jungkook'un da bunu fark edeceğini herkes biliyordu değil mi. Olayı uzatmanın bir anlamı yoktu

"Bay Jeon, ben istifa ediyorum."

Bay Jeon'un kaşları çatılmıştı.

"Hiç bir soru kabul etmiyorum. hoşçakalın."

Daha sonra hızla ortamı terk ettim. Bay Jeon'un sesi arkadan geliyordu.

-

Şimdi diyeceksiniz bu Jennie niye bu kadar tepki gösteriyor,diye.
Jennie'nin çok tepki göstermesinin nedeni,ilk defa aşık olması ve aşık olduğu kişinin öğrencisi olması... kendine bu durumu yediremiyor gibi düşünebilirsiniz.

Evet,her neyse umarım sevmişsinizdir diğer bölümde görüşmek üzere♡