ωє нανє ωιиgѕ✔ jenkook

14'kovuldun

-
Jennie her zaman ki gibi ders anlatırken, bakışları ara da Jungkook'a kayıyordu. Kendince gülümsüyor,dersi anlatmaya devam ediyordu.
Ama bilmiyordu ki, Taehyung bu anları bile telefonundan kaydediyor.

Zaman hızla geçiyordu.
Zilin çalmasına 10 dakika kalmıştı.

Jennie öğrencileri serbest bırakmıştı. Jungkook'da bunu fırsat bilip Jennie'nin yanına gitmişti.
İkili o an için öğrencileri unutmuş sohbet ediyordular.

Herkes sesssizce(!)bir şeyler yaparken, çalan kapıyla birlikte tuhaf bir sessizlik  oluşmuştu.

"Gel!"

Kapı hızla açıldı.
Nöbetci öğrenci soğuk tavrı ile konuştu, "bayan Kim ve Jeon Jungkook'u müdür çağırıyor."

İkilinin bakışları birbirini buldu. İkisinin de kalbi deli gibi atıyordu.
Nöbetci öğrenci sınıftan ayrıldıktan sonra Jimin ve Taehyung kahkaha attı. Bu hallerini görmek içindi her şey. Ve başarmışlardı da.
Mutluydular.

Jennie yutkunmaya çalıştı.
Boğazın da ki o yumru gitmiyordu.

"Ö-öğrenmiş midir?" Jungkook sesinin titremesine engel bile olamamıştı. Deli gibi ağlamak istiyordu. Sevdiği kadının öğretmenlik hayatı bitmişti. Tahmin edebiliyordu bunu.

"Bilmiyorum."dedi Jennie. Sesi ağlamaklı çıkmıştı.

"Gidelim?"

Gitmek istemiyordu.
Her şey buraya kadar mıydı?
Mutlulukları bu kadar mıydı?
Korkuyordu. Çok korkuyordu. Mesleğinin gitmesi umrunda bile değildi. Jungkook'a çok alışmıştı. Onu kaybetmek istemiyordu.

"Gitmekten başka çağremiz yok."

Sınıftakiler ise,her şeyi anlamıştı.
Herkes,iğrenerek bakıyordu Jennie'ye.
Sevmek suç olmuştu bu zaman da.

İkili kalktı ve sınıfı terk etti.

"Jennie,ben s-seni kaybetmek istemiyorum."

Jennie dolu gözlerini Jungkook'un gözleriyle buluşturdu.

"Jungkook seni bırakmayacağım. Sana kavuşmuşken,seni bırakmak apallık olur. Eminim baban anlayışla karşılar."

Yalan.

Bunu söylerken bile kendini kandırıyodu. Bay Jeon'un bu ilişkiyi destekleyeceğini sanmıyordu Jennie.

müdür odasına geldiklerinde kapıyı iki kez tıklattı Jennie.
Hızlı atan kalbi mümkünmüş gibi daha da hızı atmaya başlamıştı..

Daha fazla direnmenin bir anlamı yoktu.
Kapıyı açtılar ve içeri girdiler. O sırada Jennie dolu gözlerini siliyordu.

"Bay Jeon,b-bizi çağırmışsınız." Sesinin titremesini bile umursamadı. Bir mucize istiyordu. Bay Jeon'un ilişkiyi öğrenmemesini,eğer öğrenmişse;bu ilişkiyi desteklemesini.

Çok şey istemiyordu oysa ki.

"Olanlardan haberim var."dedi Bay Jeon. Ardından derin bir nefes vermiş elini ovuşturmaya başlamıştı.

"Bay Jeon,ben gerçekten çok üzgünüm,enge-"

Bay Jeon Jennie'yi umursamadan konuşmasına devam etmişti, "buraya kadar saklamış olmanız bile bir mucize." Alayla güldü, "tebrik ederim."

"Bay Jeon.. gerçekten çok üzgünüm. Jungkook'u sevmeyi ben istemedim. Belki okuldan atılacağım ama umrumda deği-"

"Ne kadar da cesursun Jennie.."

Jennie'nin sözünü her seferinde kesiyordu ve bu ciddi anlamda sinirini bozmuştu

Sessiz kaldı bu nedenle.
Sonuçta yeniden Jennie'yi dinlemeden konuşacaktı.

"Jennie,"dedi bu sefer ciddi tavrıyla. "Okuldan atıldın. Sizi yanyana dahi görmeyeceğim. Konuşmayacaksınız. Cidden bir öğrencin ile çıkacak kadar aptal mısın? Hiç mi öğrenilmeyecek sanıyordun.?"

Jennie cevabını almıştı.
Göz yaşlarını hızla elinin tersiyle silmiş,odayı terk etmişti.

-
Diğer bölüm final ve finali de yazdım onu da birazdan yayımlarım ^^
Okuduğunuz için teşekkür ederim💙
Diger bölümde görüşmek üzere☁💜