Labirentteki kız

1

Yine başladım aynı seriye ama bu sefer daha güzel olacağına eminim öncekini beğenmemiştim ve devam ettirememiştim ama bunun olacağına eminim,umarım da olur hadi size iyi okumalar :))💞💞

Soğuk ve karanlık bedenini ele geçirmek üzere iken gözünü açtı,ayağa kalktı. Ayağa kalktığı anda üzerinde olduğu zeminin sarsılması yüzünden yere geri düştü, korktu ve sırtı soğuk metale değene kadar geri geri gitti,ayaklarını kendine çekti ve kollarını dizlerinin üstüne koydu,yüzünü de kollarına gömdü ve sadece bekledi. Birşey olmasını umuyordu çünkü burda olmak onu daha da korkutuyordu.

İkinci bir sarsılma ile asansör tarzı metal kutu yukarı çıkmaya başladı panikle kafasını kaldırdı ve etrafına baktı. Asansörümsü bu metal oda yukarı çıkarken sağa sola sallanıyor ve tiz sesler çıkartıyordu,kızın midesi bulanıyordu ve ağlamak istiyordu ama sanki göz yaşları yok olmuş gibiydi.

Hiç birşey yapamıyor ve hatırlamıyordu kafasında büyük bir boşluk varmış ve o boş olan yerde daha önce anıları varmış ama silmişler gibiydi. Tek hatırladığı ismiydi ve buna odaklandı

İsmim Nadia,diye tekrarladı durdu sürekli.

Çünkü hayatı ile ilgili hatırladığı tek şeyi de unutmaktan korkuyordu.Aslında neyin ne olduğunu biliyordu kocaman bir şehir, okula giden çocuklar,işe giden insanlar, kafede oturan sevgililer herşeyi gözünün önüne getirebiliyordu ama ne ailesini ne de buraya,bu iğrenç mide bulandırıcı yere nasıl geldigi hakkında hiç birşey hatırlamıyordu tek bildiği şey ismiydi.

Tek bildiği şeyin bu olduğunu düşündükçe gelen sinir yüzünden bi an nerde olduğunu unuttu,ani bir sarsılma ile yine kendine geldi,korkusunu belli etmemeye çalışarak sinirle ayağa kalktı ve soğuk metale vurmaya başladı "Biri bana yardım etsin!!" ama etrafta karanlıktan başka birşey yoktu.

Metal kutu bir kere daha çok güçlü bir şekilde sarsıldı,kız dengesini kaybedip yere düştü ve kafasını çarptı. Başına giren ağrı yüzünden kutunun artık hareket etmediğini anlamadı ama sonra sırtını yine soğuk metale verip beklemeye başlayınca durduğunu fark etti ve şok oldu.Eliyle başını tutuyordu ve ne olacağını bekliyordu.

Yukarıdan gelen yüksek sesle irkildi ve oraya baktı.Kutunun içine gün ışığı girmeye başlayınca neyle karşılaşacağından korkmaya başlamıştı ama burdan kurtulma duygusu da onu biraz olsa mutlu ediyordu.Işık bütün kutuyu kapladığında gözünü kıstı yukardan konuşma sesleri geldiğini duyuyordu ama bir kaç şeyi anlayabilmişti.

"O bir kız!"

"Yeni çaylak bir kız mı vay!"

"Başına birşey olmuş sanki?"

"Evet başını tutuyor,hadi çıkmasına yardım edelim"

Hepsi erkek sesiydi ve bu Nadia'yı çok germişti ya ona zarar verirlerse? Ya onlar kötü insanlarsa? Hem çaylak da ne demek? diye kendine bir sürü cevabını bilemediği sorular sordu.Gözü ışığa alışınca onun yaşlarında bir sürü erkek gördü hepsi de ona bakıyordu.Ayağa kalktı ama başında feci bir ağrı hissetti ve yere yığıldı, gözleri kapanmaya başladı son hatırladığı birinin yanına gelmesi ve uyandırmak için onu sarsmasıydı.Ama çoktan gitmişti...