Labirentteki kız

2

Kız uyanmaya başladığını hissetti ama gözünü açmadı,açmak istemedi çünkü çok halsiz ve bitkin hissediyordu kendini.Tekrar uykuya dalmak üzereyken bir kapı sesi duydu,gözünü hafifçe araladı ve ne olduğuna baktı. İçeri üç kişinin girdiğini gördü,siyah saçlı bir çocuk, esmer tenli bir çocuk ve sarışın bir çocuk,hemen gözlerini geri kapadı.

Bir şeyler konuşuyorlardı ama anlayamadı. Yanına yaklaşan ayak seslerini duydu,gözlerin kendisini izlediği biliyordu,konuşmaya başladıklarında onları dinlemek için nefesini tuttuğunu fark etmedi,derin bir nefes aldı ve onları dinledi."Kızın dururmu iyi mi Clint?" dedi birisi,"Şuan iyi durumda yakında uyanır" dedi Clint dedikleri çocuk. "Sağol Clint,çıkabilir misin birşeyler konuşacağız da?" dedi bu sefer başka bir ses ama çok kalındı sesi.

Uzun süre cevap gelmedi,en sonunda Clint denen çocuğun derin bir nefes aldığını ve "Tamam birşey olursa beni çağırın" dediği duyuldu ve ayak sesleri gelmeye başladı. Kapı sesinin ardından da kayboldu."İlk defa bir kız geliyor sence de bu biraz garip değil mi Alby?" dedi yumuşak ses tonu olan çocuk.

Hiç birini tanımıyordu ama garip bir şekilde evindeymiş gibi hissediyordu."Evet,garip... " dedi Alby ve devam etti. "ve ayrıca Newt..."

"gelen ilk kız olduğu için onunla ilgilenmeni ve yanlış birşey yapmamasını sağlamanı istiyorum,yani gözünü ondan ayırma"

"Tamam,onunla ben ilgilenirim" dedi Newt denen çocuk.

Ayak sesleri ve kapı sesinden sonra oda da yalnızlığın sesi yankılanmaya başladığında Nadia gözünü açtı ve kafasında dönen sorulara cevap aradı ama hiç birşey hatırlamıyordu. Ne ailesini,ne bu insanların kim olduğunu, ne oturduğu yeri,ne de buraya nasıl geldiğini hiç ama hiç bilmiyordu tek bildiği ismiydi Nadia.Yattığı yerden kalktı ve oturdu, bekledi,birinin gelmesini ve ona birşeyler sorup cevap bulabilmeyi istedi.

Öyle boş boş odaya bakıyordu. Arkasına baktığında bir pencere gördü ve ayağa kalkıp etrafa bakmaya başladı.Ormanlık bir alanda yaşıyorlardı ama Nadia'nın dikkatini çeken bu ortadaki ormanlık alanı çevreleyen kocaman taş duvarlar olmuştu.

Kafasına yeni bir kaç soru işareti oluştu,neresi burası? O taştan duvarlar da neyin nesi? Bunlar kim? Beni kim neden buraya gönderdi? diye tekrar tekrar düşündü.

Dışarıyı izlerken bir kapı sesi geldi,arkasına döndüğünde içeriye giren çocuklardan sarışın olanı gördü, çocuk da ona bakınca şaşırmıştı. "Uyanmışsın"

"B-burası neresi? Ben neden burdayım?" Nadia korktuğunu belli etmemeye çalışıyordu ama sesi titremişti. "Korkma..." yanına yaklaştı ve elini uzattı "Ben Newt ve sende..." Nadia çocuğun elini tuttu ve sıktı "Nadia,ben Nadia" gülümsedi,uzun zamandır mutlu olma duygusunu yaşamadığı için garip gelmişti,çocukta gülümsedi ve elini bıraktı.

"yakında sana herşeyi anlatacağım merak etme tamam mı?" Nadia başını salladı ama hala sormak istediği birsürü soru vardı ve en merak ettiğini sordu "Neden kendim ile ilgili hiç bir şeyi hatırlamıyorum?" kıza geri döndü, "Bunu yaşayan sadece sen değilsin hiç birimiz birşey hatırlamıyoruz,ne buraya nasıl geldiğimizi ne de ailemizi ama yakında alışacaksın ve zorundasın da,artık burası senin evin"

çocuk bunu söyleyince Nadia garip hissetmişti zaten evindeymiş gibi bir his vardı içinde ama sadece kafasını salladı ve yatağa oturdu,Newt denen çocuk da yanına oturdu ve ona baktı "şimdi daha fazla soru sorma çünkü herşeyi zaten anlatacağım... Şimdi üstünü değiştir ve aşağı gel yemek vakti..."

yine başını salladı ve Newt devam etti "şu dolapta..." derken kapının sağında duvara dayalı tahta bir dolabı gösterdi "senin için kıyafet var,ben seni kapının önünde bekliyorum sonra beraber aşağı ineceğiz" anlayıp anlamadığın baktı "Tamam"  ayağa kalktı,Newt denen çocukta kalktı ve odadan çıktı.

Nadia gidip tahta dolabı açtı,içinde katlanmış bir pantolon ve tişört gördü eline alıp kıyafetlere baktığında kendisine çok bol olduğunu gördü ama başka birşey olmadığından halledebilirim diye düşünerek giyinmeye başladı.Pantolonu giydi ama belinden çok düşüyordu neyse ki bir kemeri vardı onu sıkılaştırdı,daha iyi olmuştu,tişört de çok boldu ama pantolonun içine sokarak onu da halledebilmişti.

Odadan çıktı ve onu bekleyen Newt'i gördü,çocuk ona döndü ve baştan aşağı süzdü "Sana benden güzel olmuş" gülümsedi,Nadia ilk başta biraz utansa da oda gülümsedi.Evin merdivenlerinden aşağı inerken herkes ona bakıyordu kendini gerilmiş hissetti.

Newt'e döndü ve fısıldadı "Niye herkes bana bakıyor" Newt ilk söylemeye tereddüt etmiş gibiydi ama konuştu "Şey çünkü sen burda ki tek kızsın" tepkisini görmek için baktı "Peki neden?" "Bilmiyorum açıkçası senin gelmene bende şaşırdım" Evden çıktılar ve mutfağa gidene kadar ikiside hiç konuşmadı.

Nadia içinden düşündü bana yardım ettiler ama onlara güvenebilir miyim?