14

1K 74 25
                                    

Kız sabahın ilk ışıkları ile gözlerini açtı ve kalkıp camdan dışarıyı izledi. Bugün içinde garip bir his vardı, berbat geçeceğini hissediyordu.

Nadia yatakta oturdu ve boş boş odayı izledi bir süre sonra canı sıkıldığı için aşağı indi.

Sanırım erken uyanmış olacak ki labirnet kapılarının başlarında koşucular duruyordu.

Etrafta gözlerini gezdirirken bir kapıda Minho ve Thomas'ın durduğunu gördü koşturarak onların yanına gitti

"Gidiyor musunuz?" ikisinde kıza baktı "Hayır akşama kadar burda böyle dikileceğiz Nadia" dedi Minho alayla "Ha ha çok komik min"

"Min mi? O ne ya köpek ismi gibi" kız kahaka attı "Lakap takmayı severim" dedi masumca bakarak Nadia.

Sağ taraftan birinin geldiğini gördü ve kafasını çevirdi.Newt. Onu görmesiyle dün geceyi hatırladı ve suratı domates gibi bir renge büründü.

Newt'te onu görünce aynı şeyi yaşamıştı,elindeki suyu minhoya uzattı "Şey görüşürüz çocuklar" çocuk elini ensesine atıp yere baktı utandığı belliydi.

Nadia da ayağıyla oynayıp duruyordu "Neyiniz var sizin çıkıntılar?" dedi Minho "Evet garip davranıyorsunuz, birşey mi oldu?"

"Hmm hayır yok birşey yani aslında her neyse tamam" dedi hala yere bakarken Newt.

"Boşversene baş başa bırakalım şu çıkıntıları,yürü Thomas" ikisinde labirentin derinliklerine girdiler ve kayboldular

Newt ve Nadia hala orda durup yere bakıyorlardı "Bundan kimseye bahsetmeyelim olur mu?" Nadia hafifçe güldü "Tabi ki ama bir gün anlayacaklarını biliyorsun değil mi?" çocuk kafa salladı "Biliyorum..." çocuk Nadia'ya bir kaç adım attı ve elini tuttu.

"O zaman neden saklıyoruz ki?" Yüzlerindeki gülümsemeyle yürümeye başladılar "Hadi kahvaltı yapalım" ikiside el ele mutfağa doğru ilerlediler.

Öyle mutfağa girip diğerlerinin bakışlarını dikkate almayıp yemeklerini aldılar ve yemek yemeye başladılar.

Bugünün kötü geçeceğini hissettiren o duygu gitmişti. Şuan oldukça mutluydu.

Labirentteki kızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin