Labirentteki kız

9

Nadia hala gözleri kapalı dururken yan odalardan birinden hırıltılı bir ses geldiği duydu.Korkarak kafasını kaldırdı. İlk camdan dışarı baktı herkes işine dönmüştü. Ayağa kalktı ve sesin geldiği odaya ilerledi herşeyi merak edip duruyordu bu sanırım onun en kötü yanı olmalıydı.

Bu o hasta çocuğun olduğu odaydı,gally ona Ben mi demişti? Sanırım ismi buydu.Kapıyı dinledi "O! O! Onlara yardım etti!" diye mırıldandı içerdeki çocuk. Kız hafifçe kapıyı araladı,çocuğu görünce yine kusmak istedi,berbat bir haldeydi.Kapıyı aralayınca çocuk ona baktı.

"Sen..." kız korkup geriye bir adım attı. "B-bana mı dedin?" çocuğun başı garip garip seğredi ve gülümsedi "E-evet sen,gel buraya sana söylemem gereken bir şey  var" kıpırdamadı "Hadi gel,söylemek istiyorum ama kimse duymamalı o yüzden yaklaş"

Kız iki adım attı ve odanın kapısında durdu "Kimse duymamalı" kız bir iki adım daha attı ve odaya girdi "Yaklaş" Nadia yatağa eğildi ve çocuğa baktı "Ne söylemek istiyorsun?" çocuk dişlerini sıkarak gülümsedi "S-sen..."

Çocuk hızla kızı saçından tuttu "Sen bir pisliksin! Onlara yardım ettin! Bizi buraya göndermelerine yardım ettin!" kız kaçamaya çalıştı ama saçını sımsıkı tutmuştu bırakmıyordu "Bırak beni!!" çocuk daha da bağırmaya başladı "Seni öldüreceğim! Buna yemin ederim seni kendi ellerimle öldüreceğim!" kız çığlık atmaya başladı.

Arkasından koşan ayak sesleri geldiğini duyunca daha çok bağırdı. Biri odaya girip çocuğun kızı tutan eline vurdu,Nadia yere düşecekken biri de onu tuttu,kız kalkıp hemen onu tutan kişiye sarıldı. Feci korkmuştu.Odadan çıkıp kapıyı kapattılar.

"Sakin ol tamam,geçti" çocuktan ayrıldı,o kişi newt'ti ,diğeri ise Thomas dı.Thomas yanına geldi "İyi misin?" Nadia kafa salladı "O sana birşey söyledi mi?" tekrar kafa salladı "Anlatmak ister misin?" zaten anlatması gereken şeyler vardı. "Evet zaten size anlatmam gereken başka şeylerde var".

Nadia'nın odasına geçtiler,Newt ve Nadia yatağa oturdular,Thomas da bir sandalye alıp ters bir şekilde yatağın önüne koydu ve oturdu.

"O çocuğun adı ne?" Newt ağzını açmışken Thomas cevap verdi "İsmi Ben ama şimdi bunu boşver sana ne dedi?" neden bu kadar merak ediyorlardı "Neden bunu bu kadar merak ediyorsunuz?" Bu seferde Thomas yerine Newt cevap verdi "Çünkü o Thomas a da bir şey söyledi,bu yüzden merak ediyor"

Kız kafa salladı ve Ben denilen çocuğun kendisine söylediklerini anlattı, Newt ve Thomas birbirlerine şaşkın şaşkın bakamaya başladılar "Ne?! Birşey söyleyin!" ikiside yutkundu "Thomas a da aynı şeyleri söyledi çok uzun zamandır değişim geçiriyor ve bu gerçekten garip" "Neden sadece biz?"

Thomas da anlamamış gibi gözüküyordu "Bilmiyorum ama birşeyler dönüyor buna çok eminim"
"Bende"
"Peki ya şu yeni kız? O daha bir ay olmadan geldi" Nadia o kızdan hoşlanmamıştı  nedenini bilmiyordu ama ondan iyi bir enerji almıyordu.

"Nadia o kızı sevmedi" dedi Newt.
"N-ne? yo hayır" Newt güldü "Nadia bence yalan söylemekte ve duygularını saklamakta berbatsın"
"Nasıl anladın?" Thomas güldü "Ha yani sevmiyorsun?" kız gülüp kafa salladı "O kız ile ilgili içimde kötü bir his var sadece"

"Her neyse şu konuyu geçebilir miyiz? Çünkü size anlatacak başka bir şeyim var" Newt,yataktaki pozisyonunu değiştirerek Nadia ya biraz daha döndü,Thomas da dinlemek için sandalyeyi biraz daha yaklaştırdı.

"Bugün Kan evine gidince bayıldığımı hatırlıyorsun değil mi Newt?" çocuk merakla kafa salladı "İşte o zaman bir anı gördüm ve siz de vardınız" İkisinin de suratından heyecan okunuyordu.Nadia gördüğü anıyı tek tek onlara anlattı.      "Yani biz eskiden de çok iyi anlaşıyorduk"

İkiside çok şaşırmıştı,kafalarında bir sürü soru olduğunu tahmin edebiliyordu. "Kaç yaşındayık?"
"Tam emin değilim ama sanırım sekiz veya dokuz yaşlarındaydık" ikiside bir süre düşündüler "Peki tam olarak nerde olduğumuzu anlatır mısın? Mesela o kadın sana neden iğne yapıyordu?" Nadia gözlerini kapatıp tekrar o anıyı canlandırmaya ve etrafı hatırlamaya çalıştı.

"O kadın kim bilmiyorum ama ben ona teyze diyordum. Kadın beyaz bir önlük giyiyordu .Odada bembeyazdı hastahane gibiydi ama olmadığından eminim çünkü hepimizin hastahane de olması garip olurdu değil mi?, yani tam olarak neresiydi ve ben Newt ile sonradan odadan çıkıp nereye gittim bilmiyorum"

Nadia biraz daha düşündü ve aklına bundan daha mantıklı bir fikir gelmedi "Yethimane gibi biryer olabilir mi?" "Olabilir ama yethimaneden sonra burda karşılaşmamız garip değil mi?" Nadia Thomas'a hak verdi,ya da bu bir tesadüf olabilir miydi? Bilmiyordu hiç mantıklı gelmiyordu.

"Şey şu yeni kız uyandıysa eğer onunla konuşmak istiyorum"
Newt hayır der gibi kafa salladı "Kız komada. Bir süre uyanmayacak gibi duruyor" hala merak ettiği birkaç şey vardı "Gelecek olan son kişi mi?" İkiside onayladılar "Peki bu garip gelmiyor mu? Eğer bu kız gelen son kişiyse bir şey olmak zorunda, sizce de değil mi?" Thomas Newt'e baktı.

"Oldu da zaten" Nadia anlamayarak ikisine baktı "Ne oldu?" Newt derine bir nefes aldı "Thomas ve Minho ölü bir ızdırap veren buldular"

"Izdırap, ne?"
"Izdırap veren. Daha sana anlatmamıştım ama sanırım vakti geldi" Nadia kafa salladı "Hadi şu şey neyse anlat bana" Newt derin bir nefes alıp Thomas'a baktı "Bak bunlar Labirentte dolaşan yaratıklar ve eğer onlardan kaçamazsan seni sokuyor, yan oda da gördüğün Ben gibi bir hale getiriyor" Kızın içi ürperdi.

Kim onları bu kocaman labirent'e atıp canavarlar ile bırakırdı ki?

"Aslında onu böyle yapan şey ızdırap serumu"
" Ne yani bu şey için birde serum mu var?" Newt'de Thomas'da kafa salladı "Serumu yaptıktan sonra bir kaç gün şu gördüğün çocuk gibi değişim geçiriyorsun ve anılarının bazılarını hatırlıyorsun ama hatırlayan kimse anlatmıyor,gördüklerini bilmiyoruz ama kötü şeyler gördükleri belli"

Anlattıkları şeyden sonra Nadia beyninin durduğu hissetti,şok olmuştu kim onlara böyle bir işkence yapabilir di ki? Yaratıcılardan nefret ediyordu onları buraya gönderenlerden nefret ediyordu...