Labirentteki kız

25

(Bu bölümde gally'nin konuşmaları için de biraz kitaptan yardım aldım)

Yine berbat  bir sabaha uyandılar... gri gökyüzü, açık labirent kapıları, korkmuş kayranlılar. Nadia gözünü açtı ve gerinip olduğu yerde oturdu. Hayatının, hayatlarının bundan sonra iyi olmayacağını herkes biliyordu. Soluna baktı, Newt camdan dışarıyı izliyordu. Gidip yanında durdu, sadece hiçliği izliyorlardı çünkü kimse dışarı çıkmayı istemiyordu,korkuyorlardı.

"Newt iyi misin?" çocuk gözleriyle bir dışarıya bir kıza baktı. 

"Alby..." dedi. "Siz şu labirentin kod olabileceği konusunu konuştuktan sonra Thomas ve Minho geri gelip birkaç harita daha getirdiler ve labirente geri gittiler uçuruma bakmaya, tekrar harita çıkarmaya..."

"Ne var ki bunda?" Newt tamamen  kıza dönüp dirseğini cama yasladı. "Neden tekrar labirente gittiler biliyor musun?

"Neden?" yutkunup dışarıya sonra tekrar kıza baktı "Çünkü Alby bütün haritaları yaktı" 

Nadia şok olmuş bir biçimde pencereden dışarıya baktı, daha önce hiç uğramadığı harita odası siyah rengine bürünmüş ve üzerinden hala duman çıkıyordu. "N-Neden böyle bir şey yaptı?" Newt elini ensesine atıp derin bir nefes aldı ve tekrar Nadia ya döndü. "Değişim geçirdiği günden beri dünyanın berbat bir halde olduğunu ve buradan gitmememiz gerektiğini söyleyip duruyordu..."

Durup cama birini bekliyor gibi baktı ve devam etti "Artık her ne gördüyse bu konu açıldığında aptal bir lülekafa gibi davranıyor. Şimdi ise onun yüzünden Thomas ve Minho bir kaç günlerini daha orada geçirecekler"

Nadia ikinci bir şoka uğradı "Bir kaç gün mü? Bu imkansız Newt başlarına bir şey gelecek" Çocuk elleriyle yüzünü kapattı  "Bunu düşünmedim mi zannediyorsun? Kapılar artık kapanmıyor ve Izdırapverenler buraya gelebiliyor yani artık kuralların pek de bir önemi yok burası eskisi gibi değil"

Nadia'nın  bu olanlardan her geçen gün canı sıkılıyor ve korkuyordu, herkes gibi. Odaya hiç tanımadığı bir çocuk daldı. Newt onu tanıyor olacak ki sorduğu şeye yanıt verdi. "Gally'i gördünüz mü?" Newt kafasını olumsuz anlamda salladı "Hala onu bulamıyoruz görürseniz haber verin" çocuk odadan çıkınca Newtle bakıştılar "Şimdi de bu lülekafa ile mi uğraşacağız?işimiz zor"

Aynı iğrenç bir ses kayranda yankılanınca kızın içindeki göle korku damlamaya başlamıştı. "Newt tekrar geliyor ne yapacağız?" kızın istemsizce sesi titremişti. Odaya bir kaç kişi dalınca Newt Nadia ya cevap veremedi. Herkes pencereden uzak duruyordu. 

Çiftlik evine bir şey tırmanmaya başlamıştı ama Nadia parmaklarının ucuna kalkınca Izdırap verenin kayrana yeni girdiğini gördü, peki bu neydi?

Gally...

Çıldırmış gibi görünüyordu kıyafetleri yırtılmış,kirlenmişti. Bakışları da kuduz bir köpekmiş ve her an birini ısıracakmış gibiydi.

"Sizi öldürecekler!" diye bağırarak pencereyi yumrukladı. "Izdırapverenler leşinizi yiyecekler... Hiçbiriniz kalmayana kadar hepinizi öldürecekler, her gece biri! Hepiniz bitene kadar!"

Nadia hayretle çıldırmış çocuğa bakıyordu, tabi sadece o değildi herkes gally'nin halüsinasyon falan olduğunu düşünüyordu... ki bu normaldi. Gally'nin gözleri Nadia'nın üzerinde kenetlendi. 

"Sen..." 

Kız boğazının düğümlendiğini hissetti, çocuk ona o kadar iğrenç bakıyordu ki... "SEN..." diyerek sesini yükseltti ve parmağını kaldırıp kıza doğrulttu.

"Seni kendi ellerimle boğacağım!" camı sert bir şekilde yumrukladı ve tuzla buz etti ama o anda başka bir şey oldu. Kocaman kıskaca benzer bir şey gally'i tuttuğu gibi aşağı çekti.Herkes pencereye koşup camdan aşağıya gally'e bakıyordu.

o sırada Nadia'nın kafasına dank etti. Çiftlik evinden çıkmalıydı ve Izdırapverene yetişmeliydi. Merdivenlere yönelirken Newt arkasından ona bağırdı "Nadia! nereye gidiyorsun?!" Çiftlik evinden çıktı,Izdırapvereni görebiliyordu. Tüm hızını toplayıp koşmaya başladı.

Arkasına göz attı Newt,Chuck ve Teresa peşinden geliyordu. Kızın planı şuydu; Eğer Izdırapveren tarafından sokulursa ve ona serum verilirse anılarını hatırlar,belki buradan çıkmalarına yardım edecek bir şeyler bulurdu. Ne kadar korkutucu ve acılı bir plan olsa da artık bir şeyler yapmalıydı.

Tüm hızıyla koşuyordu,Izdırapveren ile aralarındaki mesafeyi kapatmak üzereydi. Arkasından gelen bağırma seslerini duyabiliyordu.Tökezledi, neredeyse düşüyordu daha da hızlandı ve Izdırapverenle arasındaki mesafeyi kapattı hatta önüne geçti ama yaratık kıza hiçbirşey yapmadı ve yanından geçti. Demek sadece tek kişiyle ilgileniyorlardı.

Bu sefer Izdırapverenin yanında durup metalimsi kolunu yumruklandı.Örümceğimsi yaratık durdu ve bir yerinden iğne şeklinde bir kol çıkarıp kızı karnından soktu. Kız acıyla bağırıp anında yere yığıldı.Bilinci kapanmadan önce duyduğu son şeyler,yere vuran metal ayak sesleri ve kayranlıların ona bağırışıydı...