50 τρόποι για να σε ερωτευτώ | Fenoulini

Πρόλογος.

Πολλές φορές, η ζωή φέρνει τα δικά της εμπόδια κάποια που μερικές φορές μία μικρή λέξη μπορεί να ταρακουνήσει όλο το νευρικό μας σύστημα ~παιζοντάς~ μας σαν μικρά κομμάτια ενώς ατελείωτου παζλ.
« Νομίζω πως ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε. »  Ακούστηκε πλέον η πληγωμένη φωνή του ενώ προσπαθούσε με κάθε τρόπο να φανεί μπροστά της δυνατός καθώς κάθησε καλύτερα στον μαύρο δερμάτινο καναπέ του σαλονιού.
« Έχει να κάνει με αυτό που φαντάζομαι; » Ρώτησε εκείνη, καθώς στο τέλος η φωνή της έσπασε σαν ένα κρυστάλινο γυαλί απο φόβο.
« Με τι; » Την ρώτησε φανερά απορημένος, καθώς σήκωσε το βλέμμα του ενώ προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μην την κοιτάξει στα μάτια, αυτά τα μάτια που εδώ και μήνες έκαναν την καρδιά του να χτυπά δυνατά και αληθινά.
« Βρήκες- Βρήκες άλλη. » Απάντησε εκείνη ενώ προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μην δακρύσει μπροστά του, ήξερε ότι άμα το έκανε εκείνος θα πονούσε και αυτό δεν θα το επίτρεπε για κανέναν οποιοδήποτε λόγο.
« Όχι. » Ψέλλισε μονολεκτικά ενώ έστρεψε το βλέμμα του προς το μεγάλο παράθυρο της κουζίνας, εκεί που την ανέβαζε και της έδωνε τα πιο μεγάλα και παθιασμένα φιλιά.
« Ε τότε; » Τον ρώτησε φανερα απορημένη, ενώ έδωσε θάρρος και κουράγιο στον εαυτό της κάνοντας ένα μεγάλο βήμα προς το μέρος του. Εκείνος, πήρε μια βαθιά ανάσα ενώ σηκώθηκε από τη θέση του και πήρε μια βαθιά ανάσα προσπαθώντας να πάρει τον λόγο.
« Για ένα χρονικό διάστημα.. Δεν ξέρω.. Θέλω να μείνω μόνος.» Απάντησε όσο πιο σοβαρά μπορούσε ενώ εβαλε το σακίδιο του στους ώμους του καθώς ήταν πρόθυμος να φύγει.
«Τι.. Τι;» Ρώτησε φανερά σοκαρισμένη η κοπέλα ενώ ένιωσε κάτι μέσα της να σπάει, ήταν η καρδια της. Τα κολλημένα κομμάτια που προσπαθούσε 9 μήνες να της ενώσει σε ένα δευτερόλεπτο είχαν ήδη διαλυθεί και εξαφανιστεί σε  εκατομμύρια κομμάτια.
« Συγγνώμη.» Μουρμούρισε εκείνος, καθώς πήρε μια τελευταία βαθιά ανάσα ενώ κατευθύνθηκε προς την έξοδο χωρίς να πει μια τελευταια κουβέντα. Μόλις έφτασε στη έξοδο έριξε το τελευταίο βλέμμα πάνω της και χάθηκε σαν να τον ρούφηξε μια αόρατη μαύρη τρύπα του όζοντος.
Πλέον η κοπέλα βρισκόταν στο κρύο εδαφος του σαλονιού ενώ δάκρυα κάνανε όλο ένα την εμφάνιση τους, τα λόγια του διαπερνούσαν το μυαλό της σαν ξυραφάκια ενώ η καρδιά της αναζητούσε εκείνον και μόνο εκείνον...
.
.
.
.
.
.
Γειά σας,
Καλός ήρθατε στη Καινούρια μου ιστορία που μάλλον ο πρόλογος να μην σας έκανε να χαρείτε και τόσο.. Δυστυχώς μέσα στη χαρά υπάρχει και η λύπη και αυτό το κατάλαβα πριν λίγες μέρες μέσα από λόγια.
ΟΜΩΣ... Η ιστορία δεν θα είναι δράμα! Άμα σασ άρεσε ένα vote και ένα comment από κάτω την γνώμη σας αλλά κ τι περίμενετε να συμβεί στο επόμενο.
Να ενημερώσω ότι η ιστορία θα συνεχιστεί όπως κ οι υπόλοιπες.
Φιλακια πολλά πολλά,
Φενια❤️