50 τρόποι για να σε ερωτευτώ | Fenoulini

Κεφάλαιο 5ο

« Δεν βλεπεις; σου φτιάχνω λογαριασμό.» Απάντησε προσθέτοντας στο Facebook κάτι στοιχεία. Όλο αυτό με έκανε να ανησυχήσω, καθώς έχω κάτι χρόνια να ακουμπήσω το facebook στα χέρια μου. Πήρα μια βαθιά ανάσα καθώς κούνησα το κεφάλι μου και παρατηρούσα κάθε κινησή του αδελφού μου, μετά απο ένα τέταρτο το έφτιαξε και έριξε το βλέμμα μου πάνω μου.
« Αυτό ήταν; » Τον ρώτησα φανερά έκπληκτη καθώς, κοιτούσα την οθόνη του υπολογιστή.
« Και τώρα μικρή.. Ας βρούμε τον τυπάκο.» Μουρμούρισε καθώς τεντωθηκε ελαφρώς μιας και καθόταν περίπου ένα τέταρτο προσπαθώντας να μου φτιάξει ένα καινούριο προφίλ. «Γνωρίζουμε το όνομα του;» Με ρώτησε απορημένος, καθώς βολεύτηκε καλύτερα στη θέση του και περίμενε μια τελική απάντηση.
« Τον λένε Δημήτρη..» Απάντησα σκεπτική προσπαθώντας να θυμηθώ κάτι παραπάνω από το όνομα του, μα η σκέψη μου πήγαινε στο πρόσωπο του, στο χαμόγελο του και σε αυτο το μυστήριο βλέμμα που ταρακουναγε όλο το νευρικό σου σύστημα εκλύοντας στο να τον εξερευνήσεις πιο πολύ.
« Ναι.. Αυτό το ξέρουμε, κάτι άλλο;» Απάντησε καθώς χασμουρηθηκε ελαφρώς μιας και ήταν κουρασμένος από το τρίωρο ταξίδι.
« αυτό.» Απάντησα ξεφυσωντας καθώς εμφανιστηκε ένα αμήχανο βλέμμα στο πρόσωπο μου. Η Αλήθεια ήταν ότι στις συζητήσεις μας πιο πολύ για τα δικά μου ενδιαφέροντα μιλάγαμε εκείνος παραμένε σιωπηλός σαν ένα μυστήριο τρένο, που δεν ήξερες αν υπάρχει είσοδος ή έξοδος.
« Πλάκα μου κάνεις;» Απάντησε αυξάνοντας ελαφρώς τον τόνο της φωνής του. « Κανένας φίλος; τίποτα; » συνέχισε την πρόταση του  καθώς σηκώθηκε από την θέση του και ανοιξε τα παράθυρα μιας και το δωμάτιο λόγο των ακτίνων του ήλιου είχε αρκετή ζέστη.
«  Νομίζω πως  ξέρω κάποιον... Ο Ντίνος!» Απάντησα σαν να μου ήρθε flashback καθώς ήλπιζα ότι ο Ντίνος θα ήταν φίλος με εκείνον μιας και τον είχε καλέσει. Μετά από μιση ώρα δεν είδαμε κανένα αποτέλεσμα, η αλήθεια ήταν ότι είχε σχηματιστεί στεναχώρια στο πρόσωπο μου όταν εμφανιζόταν η γλυκιά ανάμνησή του. Εβγαλα από μέσα μου έναν τελευταίο αναστεναγμό και αμέσως ευχαρίστησα τον αδελφό μου όπου έκανε το καλύτερο για μένα.
Θεέ μου, το μόνο που εύχομαι είναι να με βοηθήσεις να τον δω.. Έστω για μια ακόμη τελευταια φορά, λίγα ζητάω;
.
.
.
.
.
.
Καλησπερα στους αγαπημένους μου readers,
Άλλο ένα κεφάλαιο έφτασε στο τέλος του και αυτήν την Φορα με κανένα υχνος από τον ποκυαγαπημενο μας πρωταγωνιστή. Λέτε η Φενια θα καταφέρει να βρει τον Δημήτρη; ή μάλλον θα γίνει το αντίστροφο. Άμα σας άρεσε αφήστε μου την ψήφο σας και από κάτω ένα σχόλιο την μικρη σας γνώμη.
Ευχαριστω πολύ,
Φενια❣️