50 τρόποι για να σε ερωτευτώ | Fenoulini

Κεφάλαιο 23ο

Ανδρέας POV  (Α ΜΕΡΟΣ)

° Πέντε λεπτά νωρίτερα °

« Παρακαλώ; » Ρώτησα την ώρα που απάντησα τηλέφωνο ενώ προσπάθουσα να καταπιώ το τελευταίο κομμάτι της πίτσας.
« Έλα γιε μου, που είσαι; » Άκουσα την φωνή του θείου μου να διαπερνά στα αυτιά μου, την είχα ξεχάσει εντελώς την λέξη σπίτι.
« Σχετικά με αυτό.. Πειράζει να μην έρθω σήμερα σπίτι;» Ρώτησα τον θείο μου ενώ περίμενα για μια θετική απάντηση.
« Γιατί; Που είσαι μπλεγμένος πάλι;» Απάντησε ο θείος μου ενώ ύψωσε την φωνή του από ανησυχία.
« Στα δίχτυα του έρωτα θείε.» Είπα γεμάτο θάρρος στον θείο μου ενώ άκουσα ένα μικρό γελακι μέσα από το τηλέφωνο, μάλλον θα του φάνηκε εντελώς παράξενο να ακούει εμένα να λέω τέτοια παράξενα πράγματα, δεν είμαι ο εαυτός μου πλέον μαζί της.
« Κατάλαβα.. Να προσέχεις ομως ε;» μου είπε ενώ φάνηκε να μιλάει σοβαρός, αφού σύμφωνησα κλείσαμε το τηλέφωνο, ενώ πήρα μια βαθια ανάσα  και προσπάθησα να σκεφτώ το τι θα κάνω μαζί της ώστε  να φανώ όσο πιο πειστικός γίνεται για να μπορέσω να μεινω στο πλευρό της. Μόλις μπήκα μέσα τα βλέμματα πέσαν πάνω μου με σκοπό να κατεβάσω το κεφάλι μου δείχνοντας ότι είμαι λυπημένος.
« Έγινε κάτι ;» Άκουσα την γλυκιά φωνούλα της να τρύπα το τύμπανο του αυτιού μου.
« Βασικα ναι.. Ο θείος μου, επειδή έλειπα από το πρωί είπε να μην πατήσω σήμερα.» Απάντησα προσπαθώντας να την πείσω ότι είμαι στενάχωρημενος. Βλακα, άμα μάθει ότι της ειπες ψέμματα ξέχνα την.
« Μην αγχώνεσαι έχεις εμάς, εξάλλου οι γονείς μας έχουν πάει διακοπές.» Είπε σχηματιζόντας ένα απο τα πιο γλυκα χαμόγελα στα χείλη της, χωρίς να χάσω καμία απολύτως ευκαιρια την έπιασα και την έβαλα στην αγκαλιά μου εγκλωβιζοντας την μέσα.
« Ευχαριστώ.» Ψιθυρισα στο αυτί της, καθώς της άφησα ένα μικρο φίλι στο κούτελο και εκείνη με εσφιξε λίγο περισσότερο, την όμορφη στιγμή μας την χάλασε ο αδελφός της όπου με τράβηξε ελαφρώς πηγαίνοντας με στη κουζίνα.
« Έγινε κάτι μπρο;» Τον ρώτησα απορημένος ενώ έβαλα κάτι πιάτα μεσα στη βρύση.
« Όχι ρε, απλά ηθελα να σε ρωτήσω άμα θες ρούχα και μάλλον εσώρουχα γιατί..» Είπε πονηρα κάνοντας μου νόημα το εξωγκωμα στο παντελόνι μου, χαμογελασα αμηχανα καθώς τον χτύπησα φιλικά στον ώμο. « Επειδή δεν είμαι βλακας και είμαι μεγαλύτερος σου, ξέρω πόσο την θέλεις..» συνέχισε ξεφυσωντας.
« Δεν την θέλω απλός, είμαι ερωτευμένος μαζί της και θα κάνω τα πάντα για να την κατακτήσω.» Απάντησα, ενώ έφτιαξα καλύτερα την μπλούζα μου, ήμουν αποφασισμένος για όλα.. Να παλέψω με δράκους και θυρια για εκείνην ώστε να την κάνω δική μου.
« Να την προσέχεις, είναι πολύτιμη.» Συμπλήρωσε ο αδελφός της ενώ με κοίταξε με σοβαρό ύφος και πήγε στη Σοφία ενώνοντας το σώμα της πάνω του και δωσαν ένα παθιασμένο φιλί μεταξύ τους, στη θέση τους φαντάστηκα εμένα με εκείνη.. Πόσο θα ήθελα να την βάλω πάνω σε εκείνο το παράθυρο και να την φιλαω μανιακός, γαμωτο.. Γιατί σκέφτομαι τόσο άγρια;
.
.
.
.
.
.
και ναι λοιπόν,
Ο κύριος Ανδρέας κορόιδεψε την Φενια για λόγους κατακτήσεις.
Τι λέτε να γίνει στο επόμενο μεταξύ του; θα την καταφέρει να την κανει δική του; ή θα μαθευτεί η αλήθεια; όλα εδώ.
Φιλακια πολλά,
Φενια ❣️