Captivated (FALLEN ANGEL #2)

Chapter 6

Kinabukasan maaga akong gumising para sana makapag luto. Kahapon kasi ay tinanghali ako ng gising dahilan para magmadali ako sa pag pasok sa trabaho at nakalimutan ko ng mag luto ng agahan.

Pagkalabas ko ng kwarto ay agad bumungad sakin ang mabangong amoy. Kumunot ang noo ko. It's 5:30 o'clock in the morning gising naba si Gabriel? Bakit ang aga gumising ng isang yon? Mostly kasi ang gising niya ay mga 9 am na kaya di niya na ako naaabutan. Ang alis ko kasi sa bahay ay 7 am. Kaya nakakapag takang gising na siya agad.

I headed straight at the kitchen and found him there. My throat went dry when I saw his bare back. He's cooking topless for goodness sake! I pursed my lips as I looked at his moving muscles. The damn flexes is killing me! Plus the tattoos! The light black ink on his neck looks really good. He also has a tattoo on his back. It symbolises a wings with a bit artistic design.



Until now I still can't believe someone this perfect is actually exiting. I mean yeah! I've seen handsome faces every single day at work, at the street, mall, restaurant. Name it! But this, this kind of handsome-ness he has is different from the others! He is so handsome handsome, charming and has a perfect damn body that almost makes it illegal.

"How long are you going to stare at me? Aren't you hungry?" Biglang naputol ang pag iisip ko ng makitang naka harap na pala siya sakin habang may tangan na dalawang plato. Nilapag niya iyon sa lamesa bago ako tinignan.

He gave me that sweet and manly smile of him again before taking his steps and pulled a chair right next to me. Pinigilan ko ang mapangiti saka umupo roon at tinignan siya na kinuha ang isang plato na may lamang pagkain at nilapag iyon sa harapan ko bago siya umupo sa tabing upuan ko.

"Thank you. Bakit nga pala ang aga mo ngayon?" Tanong ko bago nag umpisa ng kumain ganoon rin siya.

"I'm going out.." Sagot at putol niya sa sasabihin. Tinignan ko siya at ngayon lang napansing naka suot pala siya ng pantalon at sapatos. Ngayon malapit kami sa isa't isa amoy na amoy ko ang kabanguhan niya. Halatang naligo na. Laking pasasalamat ko na nasanay akong bago lumabas ng kwarto sa umaga ay nakaligo na ako. Iyon nga lang naka pang bahay padin ako dahil ayokong kumain na nakasuot pang trabaho dahil baka marumihan agad.

"Saan ka pupunta?" Hindi ko na sana iyon tatanungin kaso di ko na napigilan ang bibig ko.

"With you" Aniya na nakapag palingon sakin. Sasama siya sakin sa trabaho? Ano?

"Gabriel may trabaho ako ngayon" Sagot ko sakanya. He glances at me. Halos mabilaukan ako sa kinakain ko ng haplusin niya ang gilid ng labi ko na parang may tinatanggal na dumi roon. His intense eyes is looking directly at my lips. My heart hammered inside my chest.

He sighed "Exactly, Jelome. I'm going with you and I won't take no for an answer this time" He muttered as he continued to eat his meal. Napatunganga ako at di nakapag salita.

Paano pa ako makakasagot kung sinabi niya ng bawal ako mag hindi? Kaloka ang lalakeng ito! Bakit ba siya sasama sa trabaho ko?

Matapos naming kumain ay hinayaan niya akong dumiretso sa kwarto para makapag bihis at mag ayos saka kami umalis ng bahay.

"Bakit kaba sasama sakin sa trabaho? Diba napag usapan na natin to Gabriel?" Mahinahon kong tanong sakanya habang nakatingin sa labas. Kasalukuyan siyang nag dadrive.

"I need to make sure na mailalayo kita sa lalakeng yon" Sagot niya. Nilingon ko siya at nakitang nakatuon ang pansin sa daan. Ngumuso ako.

"Sino? Yung lalake kagabi ba? Bakit ano namang kinalaman ng bastos na lalakeng yon sakin?" Nagtataka kong tanong.