Captivated (FALLEN ANGEL #2)

Chapter 15

I felt a waves of electricity through my body. My wounds feels cold and went really hot after. I don't know what is happening. I tried moving my hips but something held it in place.

Unti unti kong binuksan ang aking mata at agad bumungad sakin ang pamilyar na amoy ng aking kwarto. Kumunot ang noo ko ng makita si Raphael na nakahawak sa bewang ko habang nakatitig sa akin.

"What are you doing here?" Tanong ko. Napatingin ako sa kamay niya at sinapak iyon. Why is he holding my hips?

He laughed and held up his hands "Don't hurt me. I'm trying to help you" He said with full of amusement in his eyes.

"Trying to help me from what?" Tanong kong muli. Gumalaw ako at sumakit ang buo kong katawan. What the.. Anong ginawa ko bago matulog at naging ganito kasakit ang buo kong katawan? Tinignan ko ang suot ko at nakitang may mantya ng mga dugo.

Nanlaki ang mata ko "Bloody hell.. What.." Gulantang ko habang tinitignan ang bawat sugat sa braso at binti ko.

"Don't worry, you will remember it little by little. Just please stay put and let me finish my job" Tinignan ko si Raphael at nakitang nakangiti parin. My mouth instantly went dry when I saw how his eyes glows with green light.

"I already healed your broken leg. Yeah thanks to me" He chuckled while I'm still in awe watching his glowing hands putting directly beneath my wounds. I gulped and felt the energy pulsating through my body.

"So this is your ability huh?" I mumbled while watching him. Gosh they really have a special gift!

"Yeah. Sort of" He answered "What do you feel?"

"Hmm I feel tingly" Sagot ko bago huminga ng malalim.

"Thought so. It's one of the side effects of my ability. The other one is you will forget a teensy bit of your memory" Paliwanag niya. Napangiti ako at patuloy pading namamangha sa ginagawa niya.

"I wish I have an ability like this so I can heal every single person na nangangailangan ng tulong at hindi kayang magpa ospital" Bigla kong sabi bago saglit na pinikit ang mga mata. I immediately felt relax and starting to feel better. Never doubt an archangel that's for sure.

"No wonder why he is so into you" I heard Raphael said. Napadilat ako at tinignan siyang kunot noo.

"What are you talking about?" Ngumisi siya sakin at umiling iling.

"Napaka sungit mo pero ang dali mong mapaamo. Napaka swerte ni Gabriel na ikaw ang binabantayan niya" Aniya at mahinang natawa. Parang biglang may dumaan na tsunami sa utak ko at unti unting naalala ang lahat ng nangyari. Napabangon ako bigla. Mukhang nagulat ko ata si Raphael sa pag kilos ko dahil bigla siyang napatayo galing sa pagkakaupo sa gilid ng kama ko.

"Nasaan si Landon? Ayos naba siya? Si Gabriel nasaan? Anong nangyari? Bakit nandito ako?" Sunod sunod kong tanong at aalis na sana sa kama ng matauhan siya at pigilan ang balikat ko. Sinamaan ko siya ng tingin. I need to know kung nasaan ang kaibigan ko o kung ayos naba siya! Naidala naba siya sa ospital?

"Okay. Alright. Easy now Jelome" Bumuga ng hangin si Raphael "Pangalan lang pala ng magaling kong kapatid ang makakapag pabalik ng alaala mo" Bulong bulong niya bago bumitaw sakin at humalukipkip sa harapan ko.

"Your friend is in the other room. He's perfectly fine now and resting" Paliwanag niya bago lumapit sa side table ko. Nakita kong may pitsel ng tubig don at baso. Nagsalin siya roon ng tubig saka iyon inabot sakin. Hinawakan ko lang yon at hinintay ang susunod niyang sasabihin.

Huminga siya ng malalim ng makitang wala akong balak uminom hanggat hindi ko nakukuha ang mga sagot sa mga tanong ko kanina.

"Now I wish Uriel was here. He's very good at this" Bulong bulong niyang muli kaya sinimangutan ko na.