4. Bölüm

238 10 2
                                    

İsabel

Gözlerimi açtım ve hastahane doktoru ile Steve' i karşımda buldum.. Doktorun gözüme tuttuğu ışık gözlerimi. acıtmıştı. Konuşmak istiyordum ancak ne söyleyeceğimi henüz bilmiyordum. Bu yüzden yıllardır annemin yaptığı şeyi yapıp kendi kabuğuma çekildim ve hiç konuşmadım. Sadece gözlemledim. Steve bana iyi olup olmadığını sordu tabiki doktor da öyle ancak henüz konuşmaya niyetim yoktu bu yüzden sadece sustum.

Steve

İsabel sonunda gözlerini açtı ancak ne sorarsak soralım cevap vermiyordu. Bu sinir bozucuydu gerçekten neden birşey söylemiyordu yoksa şok mu geçiriyor ? Doktorda İsabel ile konuşmak istedi ama bunu başaramadı. İçeriye müdire girdi ve yanında İsabelin babası vardı. Beni görünce hemen surat ifadesi değişti acaba benim de bir Kaybolan olduğumu biliyor muydu ? Yada İsabelin olacağını ?

+ Ahh tatlım iyimisin ? Doktor bey İsabelin Nesi var ? Neden Bayıldı ?

- Sakin olun lütfen İsabeli muayene ettim ancak hiç bir şeyi yok. Sadece ufak bir baygınlık.

+ Eminsiniz değil mi ?

- Evet efendim ancak İsabel ufak bir şok geçiriyor olabilir uyandığından beri hiç bir şekilde bizimle konuşmadı. sebebi geçirdiği baygınlık'tan dolayı olabilir.

+ Peki ben mümkünse İsabeli eve götürmek istiyorum biraz dinlenmek ona iyi gelecektir.

- Tabiki götürebilirsiniz tekrar geçmiş olsun.

Hadi bebeğim gidiyoruz dedi ve ellerini uzattı babam. Ona doğru uzandım ancak senelerdir babam dediğim kişi bile yabancı geliyordu şuan bana. Ellerimi ona doğru uzattım ve sedyeden kalktım. Steve gözlerimin içine baktı derin ve daha derin ve birden sesini duydum.

-Akşam odanın penceresinin önünde seni bekleyecegim İsabel...

Steve

İsabelin babası İsabeli götürmeye çalışıyordu yardım etmek istedim ancak elimi geri çevirdi. Bu yüzden bende hiç bir şey yapmamaya karar verdim. Ancak İsabel ile konuşmam gerekiyordu. Düşüncelerimi ona aktardım ve şaşırmış ifadesine bakıp Gülümsedim. Öğrenecek çok şeyi vardı.

Kaybolan SırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin