Öncelikle hepinize koca sıcak bir içtenlik ile hayatınızın bir ömür mutlu geçmesi dileğiyle Merhaba cankadaşlarım💫
Artık bazı bölümler de bölüm sözü paylaşmaya karar verdim beğeniceğinizi düşünerekten. İnşallah beğenirsiniz. Görüşürüz cankadaşlarımm👊👋
Bölüm Sözü
Bu yaralar iyileşmeyecek gibi gözüküyor.
( I "These wounds won't seem to heal" )Gecenin karanlığı gibi üzerime çöken cevabını bilmediğim soruya odaklanmıştım. Sahiden ben kimdim? Nasıl biriydim? Adım neydi?Neden buradaydım? Nasıl buraya gelmiştim? Ne yapıcaktım hayatımı nasıl devam ettirecektim veya ettiremeyecektim? Kime güvenicektim?Kime dert yanacaktım? Kimi hayatıma sokucaktım?Kimin omzuna başımı koyacak gözlerine bakıcaktım? Bu koca dünyada tek nasıl yaşıyacak ve ömrümü çürütücektim! Aklımda ve kalbim binlerce soru ile doluyken hayatımı nasıl yaşayacaktım? Ve en önemlisi neden bunları yaşayacaktım? Hiçbir şeyimi ve hiç kimseyi bilmeden nasıl yapacaktım? Bütün olanlara nasıl katlanacaktım?
Benden cevabını bekler gibi durduğunda bir anda ne diyeceğimi düşünmüştüm. Ona gerçekten kim olduğumu bilmediğimi söylesem mi yoksa yalandan bir isim mi söylesem karar vermemiştim açıkçası. Kalbim ona doğruyu söyle desede beynim adamı tanımıyorsun bile diyordu. Açıkçası ne yapacağımı bilememiştim.Sessizliğimden neler düşündüğümü anlamış olacak ki "Ya da boşver" diyerek bana baktığında "Arayacak kimsen var mı?" diye sordu bu sefer. Sessizliğimden sıkıldığını gösteren gözler ile baktığında "Bilmiyorum" diyebildim sadece. Anlamıştım bakışları attığında "Beni nasıl ve nerede buldun? " dedim. O da her zaman ki sertliği ve öfkesi ile "Bir kayanın yanında bilincin kapalı bir şekilde " dediğinde kalbime bir sızı saplanmıştı.
Canımamı kıymak istemiştim yoksa? Yok hayır öyle bişey olmazdı yada biri mi yapmıştı? Veya kazayla mı olmuştu? Aklımda ki sorular beni kahrederken istemsizce gözlerimden gözyaşı düşmüştü yanaklarıma ve ağzımdan birer cümle. "Peki şimdi ne yapacağım? " Soğukkanlı adam bana acır gibi bakıp "İşte siz insanlardan bu yüzden nefret ediyorum. Hayatın acılarını çekemiyorsunuz diye kendinizi hemen ölüme vuruyorsunuz. Zavallı yaratıklar gibisiniz. Sonra da şansız olup ölmediysen şimdi ne yapacağım diye kendinize çıkış planı uyguluyorsunuz. Senin de bir farkın yok maalesef noldu sevgilinden mi ayrıldın veya aldatıldın he. Ya da banane umrumda bile değilsin. Kendini acındırmayı kes çünkü ben de dinleyebilecek ne bir kulak var ne de bir sabır! " diye bana bağırdığında böyle bir tepki verdiği için şaşkındım.Tam şaşkınlığım gitmiş sinirle cevap veriyordum ki bir anda gözümde ki sahne gitti ve yerine başka bir sahne oluşuverdi.
Yine birine bağırıyordum. 22 yaşlarda hafif çekik kahverengi gözlü 1 80 boylarında bir adamdı. Sanırsam kavga ediyorduk ve bana "Sen benimsin kızım anladın mı? Eğer benim olmazsan başkaları ile olursan seni kara toprağa ben gömerim!" diyordu. Ben de ona karşı çıkıp "Bana bak beni tehtid etme yoksa her şeyi anlatırım." dediğimde suratıma inen okkalı bir tokatla gözlerim kararıp bilincim kapanmaya başlamış ve etrafta " Mira! İyi misin? " soruları ile bilincim kapanmıştı.
Bir anda kendimi sarsılırken bulduğumda sadece ağzımdan bir tek kelime dökülmüştü " Mira". Soğukkanlı adam ne dercesine bakarken ben sanki dünya da tek bir kelime varmış gibi durmadan "Mira" ismini sayıklarken suratıma çarpan su ile kendime gelip içimde hiç bir duygu olmadan "İsmim Mira" diyebildim düz bir sesle. Soğukkanlı adam bir müddet garipsemiş gibi bana bakıp sert sesiyle "Tamam" diyip yanımdan ayrıldı.
Öylece bilmem kaç dakika durdum.Sonra neden hala burada duruyorum diyerek buradan gitmem gerektiğini düşünüp yerimden kalktım. Kapının oraya kadar yürüyüp yavaşça kapıyı açtım ve evin içine son bir kez daha bakıp kapıyı kapattım. Önüme döndüğüm an mavileri gördüm. Derin bir nefes alıp yüreyeceğim anda bir elin omzuma dokunmasıyla bir adım daha ileri gidip arkamı döndüm ve o soğukkanlı adamı gördüm. Bana nereye der gibi sert bakışlar attığında bende ona umursamaz bir şekilde baktım ve arkamı dönüp yürümeye başladım. Tam o sırada tekrar sertçe elini omzuma değdirip yüzünü yüzüme çevirirken ve ister istemez yere düşerken yine beni kolumdan tutmuş bir anda dengemi yeniden düzene sokmuştu. Bir ara öylece birbimize bakıp kolumu kolundan çekince bir adım da geriye gittim. Aramızda ki sessizlikten canım sıkılmış gibi bakıp konuşmasını bekledim. Sonunda konuşmaya başladığında derin bir nefes alıp onu dinlemeye koyuldum. Bana "Nereye gidiyorsun? " diyince bende daha demin bana bağırdığını hatırladığım gibi "Bakın bu sizi ilgilendirmez. " dedim. O da bana "Haklısın. Ama bilmediğin şeyler var burası ıssız bir yer ve şehir de epey uzak. Şehire denizden gidiliyor yani sen oraya gidemezsin. Boşuna çırpınma demek isterim. Ama eğer çok gitmek istiyorsan şurada orman var orada yaşayabilirsin. He unutmadan söyleyeyim akşamları yırtıcı hayvanlar olabilir bunu da bil de. "dedi. Ben hayal kırıklığı ile dinlerken" Neden gidemem? "diyerek onu zorladım. O da bana sert ve sinirli bir şekilde" Etrafına bakmadın istersen. Burada hiç bir deniz aracı yok ayrıca gitsen bile gideceğin hiç bir yerin yok. Oralarda senin gibileri yerler ayrıca. Ama kendini fazla da önemli zannetme. Sadece yardım etmek istediğim için tutuyorum yanımda seni. Yani başka şeyler zannetme. "dedi uyarıcı bir sesle. Ben de ona aynı şekil sertlik ile" Zannetmem zaten senin gibi değişik bir insanla. "dememle bana doğru bir adım atıp "değişik derken? " diye sordu kızgın bir şekilde. Ben de o nereden geldiğini bilemediğim cesaretle "Kendini bu ıssız yere kapamış ömrünü çürüterek geçirmeyi seven asosyal bir insan. Daha demin hani bana zavallı yaratıksın dedin ya senin de benden farkın yok bence. Ne yaşarsan yaşamışsan artık insanlardan kaçıyorsun ve korkuyorsun. Onlarla yüzleşmek yerine hep saklanıyorsun. Kendini belli etmekten korkar gibisin hapishaneden kaçmış bir mahkum gibi. " dememle boynunda ki damarlarının patlayacak noktaya gelmesi bir oldu. Neden böyle bir şey yaptığımı hala anlamasamda gözlerimi gözlerine kitleyip ona kaç keredir sormak istediğim soruyu sordum.
" Peki sen kimsin? "Bölüm sonu!
Biraz kısa olduğu için özürlerime sığınırım.
Sizce bu bölüm nasıldı?
Vote ve yorumlarınızı heyecanlı bir şekilde bekliyorum. 💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumdaki Mavi
Misterio / SuspensoDalgalanıyor maviler içinde ruhum, kurtarılmayı bekler gibi. Kahramanının onu elbet bir gün kurtaracağını bilir gibi.