•I don't need your pity•

544 114 78
                                    

{a/n:Short περίληψη:Η Yvaine είναι στο πάρτυ του Thunder,o Marcus φεύγει και μένει μόνη της.Ελπιζω να σας αρέσει το κεφάλαιο που επιτέλους εβαλα!Περιμενω τα σχόλια και την αγάπη σας!}

Yvaine

O Marcus είναι εξαφανισμένος εδώ και αρκετή ώρα από το πάρτυ του Thunder.Ετσι,έχω μείνει μόνη μου και προσπαθώ να βρω την Maya μέσα σε αυτό τον χαμό που επικρατεί.Ενα χέρι ακουμπά την πλάτη μου και τινάζομαι.

«Συγγνώμη δεν ήθελα να σε τρομάξω.»,λέει ο Thunder με μια ήρεμη φωνή και ένα απαλό χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο του.

«Και εγώ δεν βρίσκω λόγο να τρομάξω για να είμαι ειλικρινής.»,απαντάω και τρίβω αμήχανα το μπράτσο μου.

Ο Thunder κάνει ένα βήμα πιο κοντά μου και πλέον τα χείλη του βρίσκονται δίπλα στο αυτί μου.

«Ποιον ψάχνεις;».Το σώμα μου ανατριχιάζει αυτόματα και ασυναίσθητα με δυο απλές λέξεις,απλά και μόνο στην αίσθηση να τον έχω τόσο κοντά μου.
Μακάρι να υπήρχε κάποιος τρόπος να πάθαινα ανοσία στην επιρροή του Thunder πάνω μου.Αντιθετως,εθίζομαι όλο και περισσότερο σε ο,τι έχει σχέση με εκείνον και κάθε φορά η καρδιά μου χτυπάει πιο δυνατά.

«Την Maya.»,ξεροβήχω καθώς αυτό που βγήκε από το στόμα μου ήταν ψίθυρος και πρέπει με κάποιον τρόπο να επαναφέρω την φωνή μου στα φυσιολογικά και να μην τραυλίζω.

Ο Thunder μου χαμογελάει και με πιάνει από το χέρι.Η κίνηση του με πιάνει απροετοίμαστη και ασυναίσθητα κοιτάζω γύρω μου με έναν παράλογο φόβο πως κάποιος μας παρακολουθεί.
Και φυσικά,κάθε φόβος μου επιβεβαιώνεται μόλις βλέπω την αδερφή του Marcus,την Anna στην άλλη άκρη του δωματίου να έχει σταυρώσει τα χέρια της,τα μάτια της να μας καίνε και το ένα φρύδι της να είναι σηκωμένο.

Πριν προλάβω βέβαια να αντιδράσω,ο Thunder κυριολεκτικά με σέρνει στον εξωτερικό χώρο.
«Εκεί.»,λέει διακριτικά και μου γυρνάει το κεφάλι προς ένα παγκάκι σχετικά απομακρυσμένο από το υπόλοιπο πάρτυ.

Παρατηρώ την Maya να έχει ξαπλώσει πάνω στον Noah και να μιλάνε,ενώ εκείνη γελάει ανα τακτά διαστήματα δυνατά.
Χαμογελάω στον εαυτό μου με αυτή την σκηνή και κυρίως που βλέπω την κολλητή μου τόσο ευτυχισμενη.

«Περίεργο ε;»,σπάει την ησυχία ο Thunder και γυρνάω να τον κοιτάξω.
«Δεν έχουν καν το ίδιο σημάδι κι όμως φαίνονται τόσο ταιριαστοι.Μερικες φορές νομίζω πως το σύστημα κάνει απλά λάθος.»,ολοκληρώνει και στην συνέχεια γυρνάει την προσοχή του σε εμένα.

LinkedOnde histórias criam vida. Descubra agora