Εγώ με Εσένα; Πλάκα μου κάνεις!?

~Φιλί, φιλί, φιλί, φιλί!~

"Συγγνώμη για αυτές τις ερωτήσεις...δεν είχα ιδέα" Της είπα απαλά. Στεναχωρήθηκα που τη είδα έτσι, εγώ φταίω για το βροντερό της κλάμα, τουλάχιστον τώρα είμαστε ποιο κοντά
"Δεν φταις εσύ για ότι συνέβη." μου λέει σκουπίζοντας τα δάκρυα της
"Να αλλάξουμε θέμα;" Την ρωτάω αγκαλιάζοντας την ακόμα μία φορά. Δεν αντέχω να την βλέπω να στεναχωριέται και να θυμάται τα παλιά
μου γνέφει 'ναι' "Λουκ θα με βοηθήσεις με το πάρτι απόψε; Σε 12 ώρες πρέπει να είναι όλα έτυμα." 
"Φυσικά και θα σε βοηθήσω" της λέω χαμογελαστός και την φιλάω στο κούτελο

Ναταλία's pov

Του μίλησα για τους δικούς μου και εκείνος για τους δικούς του. Δεν μου ήταν εύκολο για αυτό καταλαβαίνω ότι δεν ήταν ούτε σε εκείνον. Παρέλειψα το γεγονός ότι ακόμα περιμένω τον μπαμπά μου να βγει γιατί με πληγώνει αφάνταστα. Σε 2,5 χρόνια θα βγει και χαίρομαι πολύ για αυτό!

"Ναταλία θες να κοιμηθείς αύριο μαζί μου; Σπίτι μου" λέει και μου κάνει ένα puppy face
"Δεν μπο- " πάω να αρνηθώ αλλά με διακόπτει
" Πριν πεις ότι δεν μπορείς να σε ενημερώσω ότι μένεις μόνη σου στο σπίτι και δεν παίρνεις άδεια από κανέναν για τίποτα." μου υπενθυμίζει και μου ξανακάνει ένα puppy face 
"Καλά "λέω ηττημένη  "αλλά μόνο για ένα βράδυ" συνεχίζω ξενερώνοντας τον
"Οκ"
"και δεν θα με ακουμπήσεις!!!" λέω σηκώνοντας τον δίχτυ του δεξιού μου χεριού
"Εντάξη" λέει και μου ακουμπάει παιχνιδιάρικα το μπράτσο
"Και δεν θα είναι και τίποτα φίλη σου!" συνεχίζω να μιλάω ξεκαθαρίζοντας του κάποια πράγματα
"ότι θες αρκεί να κοιμηθούμε μαζί!"

φτάνουμε σπίτι και βλέπω τα κορίτσια να τρέχουν κατά πάνω μας

"πως περάσατε;" ρωτάει πονηρά η Χριστίνα
"που πήγατε;"  ρωτάει όλο περιέργεια η Μαργαρίτα
"Καλά περάσατε!;" λέει με νόημα με ποιο πολύ νόημα η Ελένη
"δεν έγινε αυτό που σκέφτεστε!!!" λέω και κατσουφιάζουν χάνοντας κάθε είδος ενθουσιασμού
"Λουκ τι κάνεις εδώ "ρωτάει με λίγο νεύρα μόλις τον βλέπει ο Γιώργος
"Ήρθα να βοηθήσω να ετοιμάσουμε για το πάρτι" απαντάει χαλαρά
"Θα μας βοηθήσει και θα φύγει" συνεχίζω την πρόταση του
"Δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι." μας απαντάει η Μαργαρίτα
"Τα έχουμε κάνει όλα εμείς "συμπληρώνει και η Ελένη. Τι θα γίνει θα συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον!;
"Επειδή δεν είχαμε τι να κάνουμε τα φτιάξαμε όλα." λέει και κάθεται η Χριστίνα στο σαλόνι. Μας κάνει νόημα να πάμε και εμείς
"Μετά φτιάξαμε ποπ-κορν και βλέπαμε ταινίες." Λέει και κάθεται και η Μαργαρίτα στον καναπέ του σαλονιού
" Εμ... " λέω και σκέφτομαι τι μπορούμε να κάνουμε χωρίς να φύγει ο Λουκ" Να συνεχίσουμε τον μαραθώνιο ταινιών τι λέτε; " ρωτάω και όλοι συμφωνούν και καθόμαστε στους καναπέδες διαλέγοντας ταινία

αφού έχουμε καθίσει και βλέπουμε ταινίες η Μαργαρίτα με την Χριστίνα καθόντουσαν μαζί, ο Γιώργος με την Ελένη αγκαλιά και.... ΕΓΏ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΥΚ ΑΓΚΑΛΙΆ!!!! Ναιιιιι!

Και έτσι βλέποντας ταινίες στην αγκαλιά του Λουκ με πήρε ο ποίο γλυκός ύπνος που με έχει πάρει ποτέ!

-10:00 μ.μ 

Χτύπησε το κουδούνι και μας διέκοψε από την ταινία. Οχ οι καλεσμένοι!!! Ευτυχώς το σπίτι είναι κούκλα, στις καλύτερες του. Ποτέ δεν το έχω δει τόσο καθαρό. Τρέχω να ανοίξω και μπαίνουν κάπου στα 27 άτομα και αρχίζουν να φωνάζουν

"Λοιπόν το πάρτι αρχίζει!!!!" φωνάζω και εγώ για να ακουστώ ενώ ο Λουκ βάζει τραγούδια στα ηχεία του σπιτιού.

"Καλά όλοι μαζί έρχονται;" ρωτάει μόλις βλέπει τον κόσμο να μπαίνει πέντε-πέντε
"Έλα μου ντε!" ανασηκώνει τους ώμους της η Ελένη

μετά από κανένα μισάωρο φωνάζει ο Λουκ να παίξουμε μπουκάλα. Συμφωνήσαμε όλοι.

"Λοιπόν. Βρήκαμε όλοι θέσης. Ας παίξουμε!!!"φωνάζει και γυρίζει το μπουκάλι ο Λουκ

Μετά από πολλές φορές που δεν έχω παίξει καθόλου φτάνει το μπουκάλι σε εμένα και στον...Λουκ!!!!! Δεν το είχα παρατηρήσει ότι καθόταν απέναντι μου. Τα υπέροχα μάτια του δεν με άφηναν να σκεφτώ τίποτα άλλο

 "Φιλί, φιλί, φιλί, φιλί" λένε ρυθμικά όλοι χτυπώντας παλαμάκια
" Καλά καλά " λέει και γελώντας με πιάνει από το σβέρκο και με τραβάει κοντά του με αποτέλεσμα τα χείλι μας να ενωθούν. Τότε εκείνος έβαλε και την γλώσσα του στο παιχνίδι και εκεί που πάω να βάλω και την δικιά μου ο Κώστας τον τραβάει πάλι στην θέση μου
"καλά καλά. Να συνεχίσουμε;;" ρωτάει ειρωνικά κοιτώντας μας

Μετά από καμιά ώρα που αρχίζω να διψάω από τα πολλά φιλιά που έδωσα με τον Λουκ- και όχι δεν ειρωνεύομαι δώσαμε κάπου στα 6 φιλιά και δεν φιλήσαμε κανέναν άλλον- σηκώνομαι να βάλω κάτι να πιω 

"Πάω να πάρω καμιά μπύρα" λέω στα παιδιά και σηκώνομαι μα όταν πάω να ξανά κάτσω... βλέπω τον Λουκ μου να φεσώνεται με την Αθηνά τη οποία δεν κάλεσα στο πάρτι μου!!!

Τα νεύρα μου γίνανε μαύρα από τον θυμό μου. Τους παρακολουθώ για κάνα πεντάλεπτο μέχρι που ο Λουκ την σηκώνει και αυτή τυλίγει τα πόδια της γύρω από την μέση του. Ανεβαίνουν πάνω!!! Και όλα αυτά μέσα στο ΔΙΚΟΊ ΜΟΥ ΣΠΊΤΙ! Το τσουλάκι...

Για να ξέρετε δεν είχα έμπνευση και δεν μπορούσα να γράψω. Είναι θαύμα που έβγαλα αυτό το κεφάλαιο! Σας αγαπώ πολύ αν και δεν γνωριζόμαστε! Ένα⭐ για την μικρή, χωρίς έμπνευση συγγραφέα σας;;;