Άλλα για το παιδί μας!

133 6 11
                                    

Γεια σας! Τώρα επέστρεψα με κεφάλαιο! :)
Θέλω να σας ενημερώσω ότι λόγο εγγραφών που κάνω και σχολικά ψώνια τα κεφάλαια δεν θα είναι καθημερινά!

Αυτά για τώρα!


Έφη's pov

Η σχολική χρονιά τελείωσε. Όπως και ο Χρόνος του Λουκ με της Ναταλίας στην Ελλάδα. Βασικά...έχουν μετακομίσει εδώ και 3 μήνες στην Αμερική. Είναι καλά. Η σχέση τους είναι καλά. Τουλάχιστον έτσι νομίζει η Ναταλία!

Κάνανε νέες παρέες αυτούς τους 3 μήνες. Κόπηκαν τελείως οι επαφές με την Ελλάδα από όλη την οικογένεια. Οι κακές παρέες χειροτέρεψαν με τον ερχομό τους στην Αμερική! Παλιές κακές χτυπούν την πόρτα, καινούργιες... το κουδούνι. Κανείς δεν ξ έμπλεξε όπως νόμιζαν. Συγγνώμη όχι νόμιζαν, νόμιζε!

Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του ο μικρός. Ποιος μικρός; Ολόκληρος Ναρκομανής! Και όχι μόνο ναρκομανής!

Γιατί; Επειδή όπως είπα παλιές παρέες και γκόμενες χτυπάν την πόρτα.

Λουκ. Δεν είναι καλή στιγμή να την κάνεις δική σου!

Ναταλία! Πρόσεχε!


Ναταλία's pov

Τον βλέπω όλο και χειρότερα! Κάθε νύχτα γυρνάει αργά στο σπίτι! Ξέρω. Ξέρω τι έχει. Ξέρω ότι είναι ναρκομανής και ξέρω από τι.

"Λουκ. Μωρό μου, καρδιά μου. Τα δύσκολα έχουν περάσει εδώ και 2 μήνες!" του λέω και τον φιλάω

"Δεν μπορώ! Δεν μπορώ να σταματήσω!" λέει και αρχίζει να κλαίει

"Μπορείς! Μην το κάνεις για εμένα ούτε για εσένα! Αλλά για το παιδί μας!" μένει να με κοιτάει με το βλέμμα της αγελάδας

"Το ποιο μας!?" 

"Λουκ! Είμαι έγκυος 2 εβδομάδων!" λέω όλο χαρά και τότε πετάγεται από τον καναπέ. Πάει στην κουζίνα. Ανοίγει το συρτάρι με τα μαχαιροπίρουνα σηκώνει μια χαρτοπετσέτα και...
"Λουκ. Αυτά είναι;;;" ρωτάω έκπληκτη

"Ναι." σκύβει το κεφάλι του "Συγγνώμη" λέει τα παίρνει όλα στα χέρια του ανοίγει ένα ένα τα σακουλάκια και τα πετάει στην λεκάνη τραβώντας το καζανάκι.

Είχε κρύψει σε 2 συρτάρια και 3 παντελόνια σακουλάκια κόκας. Τα πέταξε όλα. Και βρήκαμε και μια πολύ καλή κλινική απεξαρτήσεις. 

Ξέρω ότι θα το παλέψει! Το βλέπω στα μάτια του

Λουκ's pov

Πέταξα ότι σακουλάκια κόκας είχα. Τα πάντα! Δεν τα ξανά αγγίζω! Όχι για εμένα αλλά για την Ναταλία και το παιδί μας.

"Αγάπη μου! Πότε έμαθες για το παιδί;" την ρωτάω ήρεμα

"Πριν μία εβδομάδα!" λέει χαρούμενη "Ξέρω ότι έχουμε πει ότι τα λέμε όλα αλλά δεν ήξερα την αντίδρασή σου και..." την διακόπτω

"Δε πειράζει!" λέω και την φιλά μαλακά στα χείλι



Αυτό ήταν το κεφάλαιο! Ξέρω πολύ μικρό! Να αρχίσουμε σιγά σιγά να ξανά ανεβάζουμε μεγάλα κεφάλαια. Δεν είχα έμπνευση! 


Αυτά! Μπάει!


Εγώ με Εσένα; Πλάκα μου κάνεις!? Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang