Zaman Bize Neler Verir?

Bölüm 1

Umut
Okulun ilk günüydü.Artık 9.sınıftım ve o züppelerden kurtulmuştum.Ortaokulda hiç arkadaşım yoktu,her zaman yanlız takılmışımdır.Herkes beni siyah giyinimimden dolayı yargılardı.Zamanında çok dayak yemiştim.Alay etmekten başka bildikleri yoktu,iyi zannederlerdi kendilerini.Aman ne iyi!

Artık kafam rahattı ve ben kendimi daha güçlü hissediyordum.Sınıfa göz gezdiriyordum,tanıdığım kimse yoktu.Bu beni mutlu etmişti.Eğer eski okulumdan tek bir kişi olsa,beni ezmeyi becerirdi.Artık buna katlanamazdım çünkü içimde ''Yeni bir ben'' vardı.Buna izin vermeyecektim,giyimime laf etmelerine,gururumla oynamalarına,kısacası ''Hiçbirşey''e.Salak rolünü oynamaktan bıkmıştım.Şimdi çok iyi bir arkadaşım olmuştu,Burak.O da iyi biriydi,içindeki saflığı görebiliyorum.Benim gibi bir hırkası vardı.Siyahtı ve aralarındaki yeşil renk hırkasını öne çıkarıyordu.Bu Burak'ın ne kadar zevkli biri olduğunu gösteriyordu.Üstelik yakışıklıydı.Ela gözleri,siyah saçları ve bembeyaz yüzü tam kızların aşık olabileceği gibiydi.İlk günden iyi biri ile tanışmıştım.Bakalım daha kimlerle tanışacaktım...

Ufuk

Sınıftaki kişileri gözetliyorum.Hepsi farklı tipler ve benim arkadaşım olacak kadar mükemmel değiller.Ben her zaman yanıma en mükemmelleri almışımdır.Kimse benim mükemmelliğimi tartışamaz bunu bilsin.Önümde siyah hırkalı biri oturuyor ve kapalı şapkası onu havalı yapıyordu.Yanında ise onun gibi siyah hırkalı ve ara ara yeşil renkleri bence tenine çok rüküş duran biri oturmaktaydı.O da kollarını bağlamış sessizce önlerinde oturan iki kızın çığlıklarını dinliyordu.Ben şahsen rahatsız olmuştum.Kızların yanına gidip:

-Biraz sessiz olmayı düşünüyor musunuz?

İkisi de yerlerinden kalktı ve bana doğru baktılar.''Nihayet söyledin.''gözleriyle baktıktan sonra:

-Tanışalım,ben Umut,bu da arkadaşım Burak.

Kızlar sanki yeni işlerini bulmuş gibi:

-Selaaam! Tanışalım tabii sonuçta 4 sene birlikte okuyacağız.(Bu sırada Umut Burak'ın kulağına yaklaşarak,''Kızlar sandığımdan sulu çıktı''dedi.Gülmeden yapamadım)

Diğer kız rolü üstlendi ve:

-Ben Berna,bu da arkadaşım Öykü.Memnun olduk :)

Umut sırıttı ve Burakla bana doğru döndü.''Sen kimsin?'' bakışlarından sonra dönmelerine fırsat vermeden:

-Ben Ufuk,memnun oldum,dedim

Burak beni ve Umut'u kolundan tutup dışarı doğru sürükledi.Beni baştan aşağı süzdü ve ''Tamam kaydın yapıldı,bizimlesin''dedi ama Umut bu sözlerden pek memnun değildi.

Burak

Umut ve Ufuk ile aşağı indik.Kantine doğru ilerledim ve sıraya girdim.Baktığımda kızları süzmeye başladım.Uzun bir süre güzel bir kız aradım ama bulamamıştım istediğimi.Ne de olsa daha 1. gündü kim kime bakabilirdi?

Ufuk'a döndüm ve bir kıza bakıyordu.Kız gayet güzeldi.Yeşil gözleri,sarıya kaçan kahverenginin açık tonları ve uzun ve yapılı bacakları onu mükemmel yapmıştı.Ufuk gibi benim de ağzım açık kalmıştı.Umut'un parmak şıklatması bizi kendimize getirdi.

-Ne oldu,aşık mı oldunuz?2 dakikadır aynı kıza bakıyorsunuz uyuz oldum hayranlıkla bakan gözlerinize!

Ufuk:

-Tamam sakin ol biraz,kızın yeşil gözleri ve sarı saçlarında kayboldum anlık birşey o kadar,dedi

Bunları dedikten sonra içim kıpır kıpır oldu,bunu birkaç kez yaşamıştım eski sevgilime de böyle şeyler hissetmiştim.Ona bir erkek iltifat edince