Zaman Bize Neler Verir?

Bölüm 8

Burak

Bu kız benim İMKANSIZIM!

Anca rüyamda görürüm.Oktay ve Melis'im??Olanaksız!Elle tutulur,gözle görünür bi neden yok ortada.

Melis 6 kıza öyle bir daldı kii,kız olmasalar bende karışacaktım ama malesef ki kızdı bunlar,dokunulmazlıkları var.Ama aklıma bazı şeyler geliyor.Okul çıkışında Oktay'dan ayrılıp,Umut'un koluna girip,güle güle gittiler.Acaba Umut'u mu seviyor?

Aklımda deli sorular!!!

Yeni bir hafta başlıyordu.İrem okula ağlayarak geldi.Nedenini sormama gerek kalmadı.Arkasından tayfası koşuyordu çünkü.Bir de öyle bakakalan bir Oktay vardı.Yanağını tutuyordu,yanına gittim.

''Noldu Oktay,İremle kavga mı ettiniz?''

''Tokatlı kavga desek daha doğru olur!!''

Durmadım,Melis'in arkasından bende koşmaya başladım.Ama Ufuk ona sarılmıştı bile...

''Ağlama Melis,benden özür dilemene gerek yok.Ben senin her zaman yanındayım,meraklanma!''

''Sen haklıymışsın Ufuk,bana anca zarar verirdi.''

Umut

Akşam Melis'le konuştuktan sonra mesaj geldi,yazan Oktay'dı.

''Naber?''

''İyidir,senden?''

''İyii,Umut senden birşey rica edeceğim.''

''Buyur bakalım?''

''Yarın Cumartesi ya hazır tatil,Melisi de al benim bir arkadaşımın partisi var birlikte gideriz''

''Bakarım,ama Melis'e sormam lazım.Genelde kursu oluyor.''

''Haberleşiriz''

''OK''

***

Cumartesi günü bir aradaydık.Oktay,ben ve Melis.Oktay ve Melis pek şıklardı.İrem kırmızı fosforlu bir elbise giymişti.Oktay ise gene kırmızılıydı.Ben ise Melis'in tavsiyesine uyarak,rahat takılmıştım.Kırmızı bir kazak,üstüne normalde olduğu gibi siyah bir hırka giyip geçiştirmiştim.

Melislerin evinin önünde buluştuk.Annesi Oktay'ı perde arası süzüyordu,ama Melis benim koluma girmeyi tercih etti.O sırada davetsiz bir misafir vardı.Burak!

Hemen beyaz bir villaya vardık,gerçekten Melislere yakındı.İçerisi çok güzel döşenmişti.Oktay,Melis'i yanına çağırdı.Sonra bir süre gelmediler.Üst kata yanlarına çıktım.Kapı kilitliydi.Ne ses vardı,ne de başka bişey!

Sonra bir hizmetliden kapı anahtarı istedim.Kapıyı zorladım,biri kapıyı ittiriyordu sanki.

''Melis ses ver!!''

''Abi yardım et!!''(SUSSANA KIZIM,çığlıklar)

Kapıyı zorlamayı bıraktım.Sonra da bir çekiç bulup kapı koluna vurdum.Kapı açıldı.Melis yerde nefessiz yatıyor,Oktay ise sanki suçsuzmuş gibi İrem'i ayıltmaya çalışıyordu.

''Şerefsiz!''diye yüzüne yumruk vurdum.

''Abi ben yapmadım!''

Melis'in kolu kanıyordu,çok feciydi.O sırada bir neşter ile bir şırınga gördüm.Şırınganın içinde grimsi bir sıvı vardı.

''Bu ne lan?''

''Melis'i sakınleştirecektim sadece!''

''Sapık mısın oğlum sen s*kerim belanı!!''

Artık elim kan olmuş,Oktay da yerde Melis gibi hareketsiz yatıyordu.Burak'ı ve Ufuk'u aradım.

''Yardım edin,Melis hareketsiz yatıyor!!''

İkisi de geldiler.Burak,Melis'i kucağına aldı,ama ondan önce Oktay'ın karnına sert bir tekme geçirdi.

''Biriniz Feyza teyzeyi arasın,Melis'i merak eder.''

Artık hastanedeydik...

Melis'e zehir verilmişti.Bu ona zarar vermekteydi,Oktay da kardeşime yakınlaşacaktı böylece.İrem de tepkisiz kalınca bu açığa çıksa bile Melis'in rızası vardı denecekti!

Melis uyandığında sürekli ağlıyordu,Bense sadece kendimi suçluyordum.Fosforlu elbisesi bile paramparça olmuştu,kan bulaşmıştı her tarafına!

Kolunu sardık ve onu korumamız lazımdı.Okulda Oktay'ı affeder miydi acaba?

Ufuk ise Melis uyurken bile bir dakika olsun bırakmadı,elini tuttu.Burak ise kıskançlıkta kral olmuştu.

KADER UTANSIN!