Brightness In The Sky

ж4

ж раякея ж

Na het urenlang aanhoren van mijn moeders regels over wat ik juist niet of wel moet doen als de visite er straks is heb ik mij weer teruggetrokken in mijn veilige haven, mijn kamer. Ik ben echt enthousiast over het feit dat er straks kinderen van mijn leeftijd in mijn huis komen. Niet één kind, maar twee! Op dat moment gaat de deurbel en hoor ik het vredige lied door het huis galmen. Ik heb het gezegd tegen mijn ouders; deze deurbel past totaal niet bij deze familie.

Ik spring op van het zachte bed en sprint van de trap en struikel waardoor ik weer bijna van de trap af val. Hah, ik heb het nog steeds in mij. Beneden aangekomen kijk ik in de hal waar een vrouw van ongeveer begin 40 zie staan en haar man, neem ik aan, van ongeveer iets ouder dan de vrouw. Ik hups een beetje dichterbij en steek mijn hand netjes uit naar de vrouw. Ze glimlach naar mij en ik schud netjes mijn hand. Daarna loopt ze door naar de woonkamer waar ze op de bank gaat zitten. Vervolgens schud ik de had van haar man en de man loopt vervolgens ook naar de woonkamer en zit naast zijn vrouw op de bank. Mijn moeder loopt naar de keuken.

Ik zie in de hal twee jongens van dezelfde hoogte staan, beide met blond haar. Eén met nogal warrig haar en de ander zijn haar naar achter gekamd met gel.

"Hoi ik ben Parker!", roep ik misschien iets te enthousiast.

"Charlie", zegt de jongen met lichtgroene ogen en het naar achter gekamde haar.

"Seth", zegt de jongen met het warrige haar en de soort van kleurloze oogkleur?

"Wat een aparte oogkleur heb je, Seth", zeg ik. Ik ben misschien een heel klein beetje direct. Een heel klein beetje maar.

"Yup", zegt Seth en pakt de arm vast van Charlie en ze beginnen te lopen naar de woonkamer.

"Parker lief, zou jij je kamer willen laten zien aan Charlie en Seth tot aan het avondeten?", vraagt mijn moeder, maar het is eerder een bevel dan een vraag. Ik knik en loop naar de trap en betreed het vervolgens. Als ik eenmaal boven ben zie ik dat Charlie en Seth nog maar op de helft zijn van de trap. Ze zijn niet zeer snel nor sportief lijkt mij!

Eenmaal boven laat ik ze mijn kamer zien. Ik heb nog nooit kinderen van mijn leeftijd, oftewel tieners, mijn kamer laten zien. Het is niet zozeer een grote kamer, maar wel groter dan een standaard kamer. Maar ja we leven niet voor niks in een villa.

"Dit is mijn kamer! Wat vinden jullie ervan?", vraag ik enthousiast.

"Nice, de sterren op het plafond vind ik het een goede sfeer geven", zegt Charlie met met een glimlach en mijn zijn drieën gaan we op mijn bed zitten.

"Ik vind de kamer mooi. Eén van de mooiste kamer gezien ooit", zegt Seth.

"Echt?", vraag ik blij.

"Seth wat zei ik nou", zegt Charlie en wrijft met zijn hand op zijn voorhoofd. "Stop met sarcastisch zijn of zeggen dat je iets mooi vind wat je toch niet kan zien".

"Wat? Je bent blind?", vraag ik en kijk naar Seth. Ohh, vandaar de oog kleur. "Oh oeps", zeg ik en giechel zacht. Ik begin altijd met giechelen als ik doms heb gedaan of gezegd. Stop met giechelen! Stop! Ik schraap mijn keel en kijk naar de sterretjes op mijn plafond.

"Voor hoelang?", vraag ik nieuwsgierig.

"Sinds mijn hele leven", zegt Seth met een glimlach. "Wij zijn een tweeling en hij is mijn kleine broertje", zegt Charlie en wrijft door Seth haar.

"Mijn haar zat goed vandaag!", roept Seth.

"Seth het zat verschrikkelijk", zegt Charlie met een lach.

"Ik keek vanmorgen in de spiegel en ik vond mijzelf echt sexy vandaag", zegt Seth en plukt aan zijn broek waar een draadje loshing. Charlie rolt met zijn ogen en stoot Seth aan.

"Uh hey Parker is het toilet hier ergens?", vraagt Seth.

"Moet ik met je meelopen?", bied ik aan.

"Nee!", zegt Seth snel. "Ik kan het zelf ik ben het gewend", zegt hij met een kleine glimlach.

"Oke. Het is hier rechts en dan de eerste deur links", zeg ik en Seth staat op en loopt volop tegen mijn kamerdeur op voordat Charlie iets kon zeggen.

"Het gaat goed!", zegt Seth en opent mijn deur en loopt weg uit mijn kamer.

"Sorry. Seth laat zich begeleiden door niemand behalve ik", zegt Charlie en ik knik. Dat lijkt mij logisch. Hij vertrouwt hem, want het is zijn broer.

"Dat begrijp ik", zeg ik met een knik. "Jullie zijn zo aardig". Ik kan gewoon niet stoppen met praten. Ik ben eindelijk in gesprek met iemand van mijn leeftijd.

"Oh fuck", hoor ik net buiten mijn kamer. Charlie en ik staan op en zien Seth half op de grond liggen.

"Je had ook mijn hulp kunnen vragen, Seth", zegt Charlie met een vermoeide zucht en trekt Seth overeind.

"Had gekund, maar ik deed het niet".

"Schatjes komen jullie het avondeten is klaar!", roept mijn moeder vanuit de keuken. Sinds wanneer gebruikt zij het woord schatjes? We lopen de trap af naar de keuken.

"Waar is vader?", vraag ik als ik hem weer eens niet aan de eettafel zie zitten. Ik kan het antwoord eigenlijk al raden, maar ik wil niet dat dat het antwoord zal zijn.

"Overwerken", zegt moeder kort en gaat zelf naast haar vriendin zitten. De man gaat naast zijn vrouw zitten en tegenover hun gaan wij zitten. Ik ga zitten tegenover mijn moeder en Charlie gaat in het midden zitten naast mij en naast Seth. Seth zoekt met zijn hand naar de school, schuift het naar achter en gaat er voorzichtig op zitten en schuift aan.

"Seth alsjeblieft, kan het niet wat sneller", zegt zijn moeder ietwat geïrriteerd als mijn moeder het deksel van de pan afhaalt. Ik hoor Seth zacht zuchten en leunt tegen de stoel aan.

"Ah kip, wat een verukkelijke keuze toch Madeleine", zegt haar vriendin.

"Dankjewel, Joanna", zegt mijn moeder en legt bij iedereen een kip op zijn bord. Arm kipje. Gestorven om vervolgens opgegeten door hongerige mensen.

"Moeder", zeg ik zonder verder iets te zeggen, ze weet waar dit over gaat.

"Parker wat doe je toch moeilijk", zegt ze boos en pakt mijn bord van tafel en plaats een plastic bak gevuld met lekkere sla voor mijn neus.

"Dankuwel moeder", zeg ik tevreden met een kleine glimlach. Normaal gesproken zou ze dit dus echt niet doen, maar er zijn gasten over en dan wilt ze niet dat ik dramatisch ga doen. Normaal gesproken zou ik gewoonweg niet eten, midden in de nacht naar beneden sluiten om vervolgens een pak met koekjes mee te nemen naar mijn kamer. Ik heb echt zin in hey avondeten vandaag met de gasten!

ЖЖЖ