Şeytan'ın Aşk'ı

Kül kokusu

"Bu işte bir tuhaflık seziyorum Veronica." dedi Rain üzerine bulaşan toprakları eliyle silkelerken. Kaç dakika geçmişti sahiden, bir ya da iki mi ? Rain üzerini temizlemeye devam ederken ben hiç oralı olmadım, nasıl olsa Rosa'ya söyleyecek bir yalan bulacaktım.

"Sen de öyle düşünmüyor musun Veronica ?". Ben bıyık altından gülerken Rain epey şaşırmıştı. Eh, haksız da sayılmazdı.

" Çok kısa da sürmedi aslında fakat telefonumun saatine bakıyorum, geçen süre yalnızca üç dakika ! Çok garip değil mi ? O tepeyi üç dakika da tırmanmışız !"

Ben gülümsemeye devam ederken bu defa Rain'in dikkatinden kaçmadı ve ona yakalandım. Kaşlarını çatarak bana baktı.

"Veronica ?"

"Tamam, tamam Rain sakin ol. Bunu da açıklayacağıma emin olabilirsin. Ama şimdi ciddi biçimde geç kaldık."

Rain telefon ekranına tekrar bakarken endişelenmişe benziyordu. Çünkü uzun zamandır buradaydık, hava kararıyordu ve gittikçe gecikiyorduk.

"Annem aramış defalarca. Ah Yüce Tanrım! Artık genç bir kız olduğumu bir türlü kanıtlayamadım bu kadına !"

Rain'in tatlı sitemi beni gülümsetmişti, ben de farklı bir durumda sayılmıyordum oysa ki. Rosa hâlâ bana beş yaşındaki küçük kız çocuğu gibi muamele ediyordu.

"Veronica gülmeyi keser misin ? Çok geç! Az önce yaptığın şeyin aynısını yaparsan çok mutlu olacağım !"

Ah, sanırım zamanı hızlandırmamdan bahsediyordu. Bu çok özel bir güçtü,  zamana hükmedebiliyordum. Sadece konsantre olmam yetiyordu, bu yüzden gözlerimi kapatıp zihnimi boşaltmaya çalıştım. Ardından Rain' i arkamda bırakarak yürümeye başladım.

🍃🍃🍃🍃🍃

"Ben bütün bu duyduklarımı idrak edemiyorum Veronica. Düşüp bayılmama ramak kaldı. Beni kandırmıyorsun değil mi ?"

Yolu yürüdüğümüz sürece bir çok şeyi Rain'e anlatmıştım. Buna hakkı olarak duyduklarına inanamıyor, şaşkınlık üstüne şaşkınlık yaşıyordu.

"Aslında böyle tuhaf bir kaç şeye rastlamıştım. Fakat sadece halüsinasyon olduğunu düşünüyordum."

"Ne gibi şeylerden bahsediyorsun Rain ?"

"Ormanda başıma gelen olayı zaten anlatmıştım. Onun dışında bir kaç şey daha görmüştüm."

"Anlatsana."

"Anlatmayı isterdim Veronica, fakat gereğinden fazla geç kaldık. Hem kafanı kaldırıp önüne baksan iyi olur. Kapının önünde oldukça sinirli bir bayan sana bakıp oraya gitmeni bekliyor."

Rain'in dediği gibi yapıp önüme baktım, oldukça öfkeli ve endişeli bakışlarıyla bana bakan Rosa'yı buldum.

"Rain, ne kadar geç kaldık ?"

"Tam olarak iki saat. Üzgünüm her şey benim yüzümden başladı, gerçekten çok üzgünüm."

"Her şey geride kaldı Rain. Bunları düşünmeyi bırak ve evine git."

"Ama.."

"Rica ediyorum Rain !"

İki saat öncesine gitti Rain, orada beni dinlemediği için pişman olmuştu. Şimdi durum farklıydı elbette, fakat o yine akıllıca bir seçim yapıp eve gitmeyi tercih etti. Hâlâ kalmayı istese bile.

"Hoşça kal."

Sessizce yanımdan ayrılıp gitti, nasılsa okulda bir araya gelecektik yine bu sorun değildi. Asıl sorun Rosa' ya ne söyleyebileceğimdi. Ürkek adımlarla ona doğru yaklaşmaya başladım. Fakat buna çok da gerek kalmadı, Rosa bana doğru koşmaya başladı, öylesine büyük bir endişe taşıyordu ki.. Sıkıca kollarını boynuma dolamasından anlamıştım.