The Party;
Pakiramdam ni Shine ay namamanhid na ang kanyang mga paa sa kakasayaw. She was really disappointed kasi ni anino ng hero niya ay wala parin. Sabagay, kahit pa nga andito yon eh, hindi rin naman niya makikilala.
“Can I have this last dance?” sabi ng isang pamilyar na boses. Bigla siyang kinabahan lalo na nang mapagmasdan niya ang nagsalita. And the heck! Magka-terno pa ang mga damit nila! Pati mask nito ay violet din.
“Ms. Fontilla, are you okay?” kunot-noong tanong nito sa kanya.
“Y-yeah. Uhm…” speechless si Shine! Nakatitig lang ito sa binata. Those eyes…
“Hmm, I think you're mesmerized with my mask.” Anito. He grinned.
“Ha?” she blushed at speechless parin siya!
“Miss kanina pa nangangalay kamay ko, oh.” Sabi nito. Tsaka naman siya natauhan when he waved his hand.
“Oh, my mistake. Sorry.” Sabi niya. Tinanggap muna niya ang red roses nito. She put her right hand in Sunny's left shoulder, while his left hand in her waist. Then, they clasped their other hands. Mas hinapit pa siya nito lalo, their body almost touching. As if on cue, napalitan naman ang music ng ‘Hero’ by Enrique E.
“S-sino ka nga pala sa m-mga cousin k-ko?” nabulol pa siya sa sobrang kaba, nagsimula na silang sumayaw. Hindi siya makatingin sa mga mata nito.
“What do you mean?” confused na tanung nito, hinuhuli nito ang paningin niya.
“I’m asking kung sino ka-“
“I’m Sunny. And I'm not one of your cousins.” He answered immediately.
“W-what?” nabigla siya sa sagot nito. “H-how? Paanong…” she now staring at him too.
“Eco Fontilla is my bestfriend, and he asked me to do him a favor. So, that's why I'm here.” He said then smirked. Her heart skipped a beat! Lalo Tuloy siya nate-tense sa way ng pagtitig nito sa kanya.
“Si kuya Eco? Why naman daw ba?” she asked.
“Well, it's a long story. Baka abutan tayo ng hanggang bukas dito ‘pag nagkuwento pa ako” Anito. Natutulala na naman siya!
“Miss, Don't tell me nailove ka nang tuluyan sa maskara ko?” Untag nito sa kanya, half smiling.
“H-ha?” come on Shine, say something!
“W-wait, Sunny talaga name mo? Yong totoo? G-ginaya mo lang ata name ko.” She pouted at nag-iwas ng tingin. Saglit muna itong tumigil kaya napatingin siya rito.
“Sunny Ray Gozon. At your service, princess.” Sabi nito at bahagya pa itong yumuko. Princess… Her eyes wided. Lalo siyang napatitig kay Sunny. She now just realized how this man in front of her made her heart skipped a beat! And his mask, ba't now lang niya napansin?.
“C-can I take off your mask?” she whispered. Natigilan naman ito, pero agad din nakabawi.
“Well, of course. But in one condition, take off yours too.” Sabi nito.
“Pero…” she roamed her eyes around. “B-baka mapagalitan ako.” Sabi niya, napayuko siya.
“Why? Someone would get angry ?” he asked. Tuluyan na silang napahinto sa pagsayaw. She looked up para salubungin ang tingin nito.
“My Mom.” bulong niya.
“Ha? Pero bakit naman? It's your birthday. Trust me, hindi siya magagalit.” paga-assure nito.
“Y-you think so?” paninigurado niya.
“Yes, princess.” Sabay ngiti sa kanya. Her hero, parehong-pareho sila ng ngiti.
“S-sige.” aniya. She sighed then akmang tatanggalin na niya any mascara niya when the emcee suddenly spoke.
“And now, it's time for the celebrant to make a wish and blow the candles!” a gay voice echoed in the room.
“Talking about a wrong timing.” nasabi nalang ni Sunny at bumuntong-hininga.
Sabay silang napatingin sa bandang kanan niya. Her Mom, parang galit ito. Lumayo siya ng bahagya kay Sunny at sinalubong ang Mama niya.
“Hija, what were you doing? At ba't ganyan ka makipag-usap sa pinsan mo?” her Mom hissed. Galit nga. Sasagot sana siya nang pumainlanglang ang song na Happy Birthday, na sinasabayan naman ng mga visita niya. On cue, may inilabas na four layers cake sa harapan niya na kulay violet tulaktulak ng dalawa sa mga pinsan niya. John and Luis, ngiting-ngiti naman ang dalawa sa kanya. Katatapos lang nung kanta nang nasa mismong harapan na niya yung cake na may 18 candles and in the middle ay Happy Birthday ang nakasulat. Niyakap siya ni John.
“Happy Birthday, my dear cousin.” Bati nito sa kanya, and kissed the top of her head. Tumingala naman siya rito.
“Thank you, John.” Sagot niya.
“Happy birthday, cuz.” Nakangising bati naman sa kanya ni Luis, her second cousin, actually both John and Luis are her second cousins sa mother side niya. He hugged her too.
“Thank you.” She smiled. Kahit papaano gumaan ang pakiramdam niya.
“So, make a wish and blow the candle na, dear cousin.” Si John.
“Okay.” Aniya, then closed her eyes. ‘I wish my love, my hero was here right now. I want to see him. Please…’
Pagdilat niya, again lumundag na naman ang puso niya! Si Sunny, nasa mismong harapan niya. Yung cake lang ang nakaharang sa kanilang dalawa. Titig na titig ito sa kanya. Bigla siyang kinabahan at napatingin sa Mama niya, buti nalang mukhang wala sa kanya ang attention nito. Bumalik ang paningin niya kay Sunny, parang wala siyang gustong gawin ngayon kundi abutin ang mukha nito at alisin ang maskarang nakatakip rito. She wants to see his face! But how? She really needs to find a way!
“Sweety, blow the candle na.” biglang nagsalita ang mama. She looked at her mom then blew the candle. A round of applause rung inside the ballroom. Napangiti siya.
“Happy birthday, anak.” Her Mom hugged her tightly.
Nagsipa-upo na ang mga bisita at sinimulang i-serve ang mga pagkain. Siya naman kanina pa hinahanap ng mga mata niya sa Sunny. Bigla nalang ito nawala sa paningin niya kanina. She don't want her Mom noticed her reactions kaya hindi niya magawang hanapin si Sunny.
YOU ARE READING
"My Beautiful Nightmare"
General FictionShine Eden Fontilla, a girl who's NBSB. She has the beauty of a goddess but her heart was taken by her nightmare hero ever since she reached the age of poverty. Sunny Ray Gozon, the cold and mysterious man who doesn't believe in love, unfortunatel...