"My Beautiful Nightmare"

Chapter 5

SHINE still fidgeted in her chair. She was trying to look for Sunny in the room but to no avail.

‘Baka umuwi na siya. Oh, please Sunny let me see your face first.’ She even prayed. Biglang sumama ang pakiramdam niya, kaya tumayo na siya.

“Shine, where are you going?” her Mom asked. Nilingon naman niya ito.

“Sa comfort room lang poh ‘Ma.” Sagot niya at naglakad na patungong kitchen, yun kasi ang may pinaka-nearest na CR. She continued her way in the kitchen when somebody bumped at her, muntik na siyang sumubsob sa sahig. But a strong arms catched her.

“I’m sorry. I'm on a hurry-“

“Sunny! Oh my gosh.” Sambit ni Shine ng makilala ang lalaki. And without any warning, she hugged him tightly. “Thanks! Kala ko umuwi ka na.” she said in a sad voice.

“Uhm, actually pauwi na nga ako.” sagot nito. Kumalas naman siya sa pagkakayakap dito at saka tumingala sa binata.

“I want to see your face, please.” She desperately told him. Her heart racing like hell!

“Well-“

“Please?” she begged. Pero ngumisi lang ito ng nakakaluko.

“Okay. But… kiss me first.” Anito. He's now looking at her lips. Napalunok siya. Bahala na. It's now or never! She automatically wrapped her arms around his neck and kissed him, pero smack lang. They're staring into each other now, walang nagsasalita. Bago pa makalayo si Shine kay Sunny ay hinapit na siya ng binata and kissed her fully on the lips.

Hindi alam ni Shine kung ano'ng nangyayari sa kanya. Sunny lips on hers kissing her. Nipping her. She doesn't know how to respond. Ito ang first kiss niya! Ngunit sa galas ng labi nito ay unti-unti siyang nakakasunod. He nibbled her lower lip, she did the same. Kusang umakyat ang kamay niya sa buhok nito. Ito naman ay mas hinapit pa siya nito habang ang isa nitong kamay ay gumagapang na mula sa kanyang balakang up to her breast. She gasped.

“Shine! Sweetie, where are you?” her mom! Tila natauhan silang dalawa at agad na naghiwalay. They're both gasping for air.

“Hija, ba't ang tagal mo? I want you to meet-“ napatigil ito ng tuluyang makapasok sa kusina at nakita ang binata.

“Eco, Hijo?” nagtatanong ang mga matang tanong ng Mom niya rito.

“Hi, tita. How are you po?” tanging nasabi nalang nito.

“I’m fine naman, iho, salamat. Why are you late nga pala? At hindi ba't dapat ekaw ang escort ng baby ko? What are you doing here?” sunud-sunod na tanong nito at pinaglipat-lipat ang tingin sa kanila.

“Ahm, sorry po tita. May tumawag kasi, at mejo maingay sa ballroom.” He explained.

“Eh ekaw hija, tapos ka na ba?” baling nito kay Shine.

“N-not yet, ‘Ma. May tinatanong po kasi sa kuya Eco sakin.” Saka sumulyap kay Sunny.

“Yeah, tita. Actually, magpapaalam narin ako if it's alright. As I've said earlier, may tumawag po sakin at urgent po yun.” Sa Mom niya ito nakatingin.

“Ganun ba? Sige, iho. Just take care, okay?” pagpayag naman agad nito.

“So, can I go now?” he asked. Bumaling ito sa kanya.

“Ha? Ahm, as in now na? Pero…”

“Sweetie, urgent nga daw. Oh, sige iho, ako na magsasabi sa mga pinsan mo.”

“Thank you, tita. Pasensya na po talaga.” He told her mom. “Sige, po.” Bumeso muna siya sa Mama niya saka bumaling sa kanya. Nagulat nalang siya ng halikan siya nito sa lips. Nakaharap kasi siya Mama niya, at nakatalikod naman si Sunny rito. Pero kahit na! Baka mabuko sila!

“Till we meet again.” he whispered in her ear. She shivered! What was he doing?!

“O-okay. Ingat.” She said. Gusto pa niyang makasama ito, pero wala na ata siyang magagawa. He just smile and smirk.