Στην ζωή της Δανάης..
Είμαι πάρα πολύ μπερδεμένη.
Μέρα με την μέρα μεγαλώνει μέσα μου ένα πλασματακι. Δεν μπορώ να το σκοτώσω.
Είμαι ήδη τριών εβδομάδων έγκυος και δεν έχω πάρει ουσιαστική απόφαση.
Δεν θέλω να σταματήσω το λύκειο, αλλά ούτε και να ρίξω το μωρό.
Πρέπει πραγματικά να μιλήσω με τον Κυριάκο να βρούμε μια λύση και μετά να το πω στους γονείς μου..*Κυριάκο*του στέλνει μνμ δύο μέρες αφότου πήρε εξιτήριο.
*Έλα μωρό μ. Δεν είσαι κλ?*
*Καλά είμαι. Πρέπει να μιλήσουμε.*
*Για το μωρό?*
*Νν*
*Ούτε εγώ ξέρω τι θέλω. Δεν έχω σκεφτεί κάτι.*
*Πρέπει.. Αύριο θα μιλήσουμε.*
*Θα έρθω το πρωί σπίτι σου. Κατά τις 10 εντάξει?*
*Ναι.. Βασικά...*
*Τι??*
*Έλα τώρα.*
*Τώρα?? Μόνη είσαι?*
*Ναι.. Έφυγε η Αλέκα..Έλα..*
*Σε 10' είμαι εκεί.*Ακούγεται στην αρχή το αμάξι του και στην συνέχεια η πόρτα να ανοίγει. Ανεβαίνει τα σκαλιά και την βρίσκει στο κρεβάτι της.
Την πλησιάζει, της δίνει ένα ζεστό φιλί και της χαϊδεύει την κοιλιά.
Ξαπλώνει στο κρεβάτι της και την έχει αγκαλιά πάνω του καθώς της χαϊδεύει τα μαλλιά."Για πες μου.."ξεκινάει αυτός.
"Δεν ξέρω τι θέλω Κυριάκο. Ναι μεν είναι μωρό και δεν θέλω να το ρίξω αλλά από την άλλη θα πρέπει να σταματήσω το σχολείο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης μέχρι να μεγαλώσει. Ούτε να δουλέψω θα μπορώ, ούτε να σπουδάσω. Πως θα συντηρηθεί το μωρό? Κι εμείς τι θα γίνει? Εγώ θα ζω εδώ με το μωρό κι εσύ θα είσαι μακριά μας??"
"Δεν νιώθω έτοιμος να γίνω πατέρας, όπως ούτε κι εσύ να γίνεις μητέρα. Παρόλα αυτά.. Πιστεύω ότι δεν μπορούμε να του στερήσουμε το δικαίωμα στην ζωή αγάπη μου."
"Ωραία.. Κι εγώ δεν θέλω να το ρίξω.. Πες μου πως θα επιβιώσουμε. Οι γονείς μου θα με ρωτήσουν αν αποφασίσαμε τι θα γίνει. Ίσως αρχίσουν να μιλάνε για γάμους, κάτι που δυσκολεύει τα πράγματα ακόμη περισσότερο."
"Τι θα έλεγες αν σου πρότεινα να έρθεις να μείνεις σπίτι μου.. Εγώ θα βρω αναγκαστικά μια δουλειά κι εσύ θα είσαι σπίτι.. Μπορείς να παρακολουθήσεις μαθήματα το πρώτο τετράμηνο και το δεύτερο να κάνεις μαθήματα μέσω ίντερνετ έτσι ώστε να δώσεις εξετάσεις πριν την γέννα. Θα έχεις τελειώσει το λύκειο και μετά την γέννα θα μπορείς να πας να σπουδάσεις αρκεί να είσαι εντός Θεσσαλονίκης.."
"Μωρό μου, οι πανελλαδικές χρειάζονται διάβασμα.. Και φροντιστήρια.."
"Τότε μπορείς να τελειώσεις το λύκειο και να γράψεις του χρόνου που θα είμαστε πιο χαλαροί και από οικονομικό θέμα και για το ποιος θα κρατάει το μωρό.."
"Καλό μου ακούγεται.. "
"Πραγματικά χαίρομαι που αποφασίσαμε να κρατήσουμε το παιδί.."λέει και την αγκαλιάζει βγάζοντας της τα ρούχα..
YOU ARE READING
Καλοκαιρινές αναμνήσεις
Teen FictionΗ Δανάη, ένα 17χρονο, αναπτυγμένο για την ηλικία της, κορίτσι που ζει με τους γονείς της σε μια συνοικία της Θεσσαλονίκης, απολαμβάνει το καλοκαίρι μετά το κλείσιμο των σχολείων.. Ο Κυριάκος, ένα 19χρονο αγόρι συγκατοικεί με τους φίλους του περνώντα...