Καλοκαιρινές αναμνήσεις

Part 13°

Στην ζωή του Κυριάκου..

Περνούσαμε πολύ καλά μαζί. Όταν ήμουν μαζί της ήταν ο παράδεισος μου. Δεν μπορούσα να ζήσω ούτε λεπτό μακριά της. Ένιωθα ότι ήταν η αρχή και το τέλος μου. Όσα ένιωσα μαζί της είμαι σίγουρος ότι δεν θα τα ξανανιώσω με καμία άλλη.

*Άκη πρέπει να μιλήσουμε. Όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.*
*Τι έγινε μπρο? Έπαθες κάτι? Η Δανάη καλά είναι? Τι συνέβη?*
*Από κοντά. Δεν μπορώ να σου τα πω απ το τηλέφωνο.*
*Εντάξει ντύνομαι και έρχομαι. Είσαι μόνος?*
*Μόνος σπίτι μου. Έλα*

Ακούγεται το αυτοκίνητο του Άκη να σταματάει και μετά από λίγο να χτυπάει η πόρτα.

"Τι έγινε ρε φίλε??" τον ρωτάει απορημένος ο κολλητός του.

"Κάθισε στο σαλόνι κ έρχομαι."

"Εφόσον δεν έγινε κάτι με εσάς έχει να κάνει με τον Μάκη??"

"Όχι. Ο Μάκης είναι ακόμη διακοπές με την παρέα του. Έχει να κάνει με τον στρατό."

"Πω ρε πουστη μου. Σου ήρθε το χαρτί?"

"Ήρθε και με στέλνουν στον Έβρο. Η Δανάη δεν είναι αυτές τις μέρες καλά και εγώ δεν είμαι σε θέση να την αφήσω μόνη της. Μπορεί να είναι κάτι προσωρινό αυτό που έχει, αλλά πραγματικά την θέλω δίπλα μου.

"Αυτή τι λέει για όλα αυτά?"

"Δεν της έχω πει ακόμη τίποτα! Αυτές τις μέρες δεν είναι καλά. Δεν βγαίνει καθόλου απ το σπίτι. Πάλι δεν νιώθει καλά από θέμα υγείας. Τι θα κάνουμε?" τον ρωτάει υπερβολικά προβληματισμένος.

"Άκουσε με. Ούτως ή άλλως δεν είναι για τώρα το χαρτί που σου έστειλαν. Πάνε σήμερα σπίτι της και μιλήστε. Πότε σε στέλνουν? "

"Τον Οκτώβριο. Σε δύο μήνες. Ήμασταν διακοπές και δεν το είχα δει το χαρτί πιο νωρίς να προετοιμαστώ ψυχολογικά."

"Ωραία έχεις καιρό. Θα δεις τι θα γίνει με την υγεία της Δανάης αυτούς τους δύο μήνες και να το ξέρεις ότι θα περάσει πολύ γρήγορα ο καιρός που θα λείπεις. Λίγοι μήνες είναι."

"Η Δανάη δεν μπορεί να έρθει με τίποτα εκεί επειδή πηγαίνει ακόμη σχολείο. Φέτος είναι Τρίτη λυκείου. Θα έχει πολύ διάβασμα. Πότε θα μιλάμε? Θα την χάσω τελείως. Δεν θα είμαι δίπλα της σε αυτήν την δύσκολη κατάσταση."

"Όλα θα πάνε καλά. Πήγαινε να την δεις και να της μιλήσεις, θα φύγει αυτό το βάρος από πάνω σου και επιτέλους θα ηρεμήσεις. Όσο λείπεις εσύ θα την προσέχω εγώ φίλε!"του είπε και έκαναν μια αντρική χειραψία.