Part 17°

172 9 0
                                    

Στην ζωή του Κυριάκου..

Είμαι πολύ χαρούμενος επιτέλους που θα κρατήσουμε το μωρό.
Είναι μαγεία να φαντάζεσαι σε 9 μήνες τον εαυτό σου με ένα μωρό στην αγκαλιά.
Ένα μωράκι θα μας φέρει ζωντάνια.. Αγάπη.. Έρωτα.. Αχ ανυπομονώ!

*Κυριάκο μιλήσατε?*
*Ναι! Θα κρατήσουμε το μωρό και θα μένουμε σε εμένα.. :)*
*Τέλεια. Και με τον στρατό τι θα γίνει?*
*Γαμωτοο δεν το ανέφερα καν!!*
*Έλα ρε μλκ.. Σου προτείνω να ζητήσεις αναβολή και να πας σε 2..3 χρόνια που το παιδί σας θα έχει μεγαλώσει..*
*Ναι ρε φίλε θενξ*

Ουφ επιτέλους μόνος.
Το χρειάζομαι πραγματικά.
Έχω κουραστεί πολύ ψυχικά.

*Μωρό μου, τι κάνεις?* στέλνει η Δανάη
*Καλά εσύ?? Το μωρό?? Είσαι καλά??*
*Ναι καλέ μια χαρά. Σήμερα θα μιλήσω στο Skype με τους γονείς μου. Θα ήθελα να ήσουν κι εσύ εδώ..*
*Φυσικά. Έρχομαι.*

Ντύνεται και φεύγει για το σπίτι της Δανάης.
Παρκάρει απέξω και μπαίνει σπίτι της.

"Δανάη πρέπει να σου μιλήσω."

"Τι έγινε μωρό μου?" τον ρωτάει με αγωνία.
"Μετάνιωσες για αυτά που λέγαμε χθες?" συνεχίζει..

"Οχιι βέβαια. Απλά.. Ξες.. Μου ήρθε το χαρτί για τον στρατό."

"Μη μου το κάνεις αυτό!!" τον πλησιάζει και τον αγκαλιάζει.

"Θα πάρω αναβολή.. Εφόσον είσαι έγκυος μπορώ να πάρω.. Αλλά σε 2..3 χρόνια θα πάω.."

"Ναι βέβαια ξέρω.. Να πάρουμε τώρα τους γονείς μου και μετά μιλάμε και για αυτό.."

[...]

Μετά από δύο ώρες περίπου, έκλεισαν το Skype χαρούμενοι επιτέλους που η ζωή τους χαμογέλασε! Οι γονείς της ήταν σύμφωνοι εφόσον εμπιστευονταν τον Κυριάκο.
Στην αρχή δεν τους άρεσε το ότι θα σταματούσε η Δανάη το σχολείο, αλλά ότι θα το συνέχιζε μετά που το παιδί θα μεγάλωνε τους άλλαξε την άποψη.
Σε δύο βδομάδες θα γυρνούσαν Ελλάδα και μέχρι τότε πρότειναν στο ζευγάρι να μείνουν μαζί μήπως και χρειαστεί τίποτα μες την νύχτα η Δανάη ή την πιάσουν πόνοι.

"Κυριάκο θεωρώ πως είναι καλή στιγμή να αρχίσω να μαζεύω τα πράγματα μου για να μείνουμε μόνιμα μαζί.."

"Ναι μωρό μου αλλά σιγά σιγά. Πάρε τα απαραίτητα σήμερα και ερχόμαστε και αύριο αν σου λείπει κάτι.."

Την βοήθησε να μαζέψουν τα πράγματα και ξεκίνησαν τον δρόμο προς το σπίτι του..

Καλοκαιρινές αναμνήσειςWhere stories live. Discover now