undercover (on Hold)

Hoofdstuk 9

Hijgend stop ik bij de waterspuwer. Ik neem even een moment van rust, en dan begin ik de grote wenteltrap te beklimmen. Ik wil kloppen op de deur, als ik merk dat hij al open staat. Zachtjes duw ik de deur verder open en loop ik naar binnen. Ik kijk een keertje rond. De ruimte is net zo adembenemend als de eerste keer.

'Aah, Darlin. Kom verder en ga zitten'

Ik schrik van de stem. Het is professor Dumbledore. Ik ga zitten op een stoel en kijk met een vragende blik naar Dumbledore. Waarvoor zou hij me willen spreken? Zouden ze me missen in de les? 

'wil je mij misschien iets vertellen Darlin? '

Hij heeft me door. Daarom wilde hij me spreken. Wat moet ik nou zeggen? Ik besluit dat het geen kwaad kan om professor Dumbledore mijn geheim te vertellen. Ik begin bij het begin, hoe ik overgeplaatst werd naar Hogwarts. Dat voldemort erachter zat. Ik vertel over de vergadering bij malfoy manor. En over mijn gevoelens, dat ik dit helemaal niet wil. Een traan ontglipt mijn oog als ik begin over mijn gevoelens.

'ik zal je een optie geven Darlin, om het misschien makkelijker te maken voor jou. Zou je misschien een dubbel spion willen zijn?'

Een dubbel spion? Dat zou alles mooier maken. Maar wat nou als de heer van het duister erachter komt? Darlin kom op, niet te ver vooruit denken.

'oke ik doe het.'

Voor het eerst in een lange tijd heb ik hoop. een sprankje hoop bloeit op in mijn hart. ik verlaat het kantoor van professor Dumbledore en ga op weg naar de les. we hadden transfiguratie en ik ben al een dik half uur te laat. ik hoop maar dat professor Mcgonagall niet boos is. ik loop het lokaal in, zo onopvallend mogelijk. ik word namelijk al genoeg nagestaard in de gangen, omdat ik in gryffindor zit. professor mcgonagall kijkt mijn kant op en voor heel even kijken we elkaar strak in de ogen aan. daarna glimlacht ze en opgelucht ga ik zitten, naast Lily. waarschijnlijk heeft Dumbledore haar ingelicht, of Lily.

vandaag gaan we dieren omtoveren in waterbekers. Op ilvermorny was transfiguratie mijn beste vak. Deze spreuk gaat me gemakkelijk af. Omdat Lily en ik als een van de beste waren krijgen we 10 punten. Trots kijk ik naar lily.

Na de les van professor McGonagall lopen we naar de grote zaal. Het is lunchtijd. Lily en ik gaan naast elkaar zitten aan de gryffindor tafel. We zijn al druk aan het praten als ook de marauders bij ons komen zitten. Zij mengen zich in het gesprek en al snel gaat het over zwerkbal.

'darlin, waarom kom jij niet in het team?' vraagt james

Ik haal mijn schouders op. Op ilvermorny deed ik niet echt aan sport. Ik heb er eigenlijk nog nooit over nagedacht. Terwijl de rest verder kletst dwalen mijn gedachten af. Vroeger toen ik nog niet naar school ging speelde ik wel eens met Lucius. Maar de laatste tijd heb ik er geen tijd voor gehad.

'Darlin, hallo'

James zwaait met zijn handen voor mijn gezicht.

'vanavond trainen we, kom anders kijken.'

Zegt hij opnieuw. Ik besluit om mijn zorgen en nare gedachtes te negeren en reageer enthousiast op James. Ik moet meer lol maken en niet zo piekeren.

Na mijn laatste les ga ik met lily naar de bibliotheek. We maken huiswerk en zachtjes fluisteren we een beetje. Het is best gezellig zo en mijn zorgen zijn even verdwenen. Algauw zijn we zo goed als klaar en lopen we terug naar de gryffindor kamer. Momenten als deze maken me gelukkig.

Uitgeput en lachend plof ik op de bank.

'accio boek'

Mijn boek komt rustig aanvliegen. Als het binnen handbereik is pak ik het vast en blader ik naar de juiste pagina. Ik begin rustig met lezen. Het is een zeer spannend boek en ik lees dan ook zeer geconcentreerd zodat ik geen enkel detail mis. Als het boek eindelijk uit is, kijk ik opgelucht op. Mijn blik valt op de klok. Het is al avond en de zwerkbal training is vast al begonnen. Geschrokken sta ik op en ren ik naar mijn kamer. Snel trek ik iets moois, maar toch comfortabel aan.

Nog op tijd kom ik aan bij het zwerkbalveld. Het spel ziet er mooi uit. Ballen vliegen heen en weer en iedereen kijkt heel geconcentreerd. Vaag kan ik de gezichten van James en sirius herkennen. Ik ga op de tribune zitten en kijk naar het spel. Nietsvermoedend zit ik daar, niet wetend wat me allemaal nog te wachten staat.