Chapter 30

3.3K 125 14
                                    

He's in love with you!

Agad na pinigilan ni Prinsesa Frenelyn na pangunahan siya ng tuwa at kilig sa sinabi iyun ng binata dahil may isang bagay na dapat niya isaalang-alang.

Iyun ay ang tunay niyang pagkatao.

Tahimik silang pareho,nagkikiramdaman.

Go on..tama ang Hari,kung aaminin ka na sa kanya doon natin malalaman kung siya nga ang itinakda satin!

Nagpakawala siya ng hininga. Madali sabihin pero..tsk.

"Frenelyn,"pagtawag nito sa kanya. Agad na gumalabog ang dibdib niya at mataman na pinakatitigan ang binata.

"I want you to know..that..I'm in love with you," matapat nitong sabi sa kanya.

Wow! Straight to the point na si Captain Mate!

"Maniwala ka man o hindi,iyun ang totoo..nang una kita makita alam kong...in love na ko sayo," patuloy nito ng hindi siya magsalita.

"Hindi ka na mawala sa isip ko. Oras-oras naiisip kita,"pag-amin nito.

" Yung..hinalikan mo ko,paulit-ulit yun nagrereplay sa isip ko pero aaminin ko,nasaktan ako ng bigla ka na lang umalis ng hindi nagpapaalam sakin,doon ko naramdaman na..hindi ko kaya na binabalewala mo ako,masakit,Frenelyn,"matapat nitong sabi."..at nung nabihag kami ng kalaban. Ikaw lang ang nasa isip ko. Sabi ko sa sarili ko,gusto ko pang mabuhay dahiL gusto kita makita...makasama,"dagdag pa nito.

"Damn,I'm so fuvking in love with you!"bulalas nito na tila hindi na kinaya pa na hindi sabihin ang tunay na damdamin nito para sa kanya.

Matiim na pinakatitigan siya ng binata.

" Handa kong iparamdam sayo ang tunay na damdamin ko para sayo,Eskovar. Ito ang unang pagkakataon na naramdaman ko ito,ang magmahal sa isang babae at..napakaswerte ko dahil sa isang kamanghang-mangha babae ako nainlove,"sinsero nitong sabi.

Kumuyom ang mga palad nito. "Frenelyn,may..may pag-asa ba ko sayo?" deretsahan nitong tanong.

Tinatanong pa ba yun?! Kasinglawak ng nasasakupan ng distrito natin ang pag-asa niya!

"Aldrin..tatapatin kita. Masaya ako na malaman ang nararamdaman mo para sakin pero.."

Agad na nanikip ang dibdib niya ng makita ang pagdaan ng kabiguan at sakit sa mga mata ng binata.

Don't hurt him!

Nakagat niya ang pang-ibaba labi. Hindi niya alam kung paano niya sisimulan ang pag-amin rito.

"Paano kung...bigla mawala ang nararamdaman mo para sakin kapag nalaman mo ang tunay kong pagkatao?"

Matiim na tinitigan siya ng binata.

"Handa akong malaman kung anong tunay mong pagkatao,Frenelyn..hayaan mong makilala kita kung sino ka talaga," seryoso nitong sabi.

Naikuyom niya ang mga palad.

Go on,Princess! Ito na ang tamang oras!

Marahas siya bumuga ng hangin.

"May isang lihim sa tunay kong pagkatao,Aldrin..na hindi kapani-paniwala sa isang tao na tulad mo," seryoso niyang sabi. Nang hindi tumugon ang binata at sa kaba na dumudunggol na sa kanya ay tumayo siya Mula sa pagkakaupo niya at hinarap ang painting nila ng wolf niya. Nanatiling nakaupo ang binata at nakasunod sa kanya ang mga mata nito.

Mapait siyang napangiti habang nakatitig sa larawan nila ng wolf niya.

"Isang hinding pagkaraniwan nilalang na nabubuhay sa mundong ito..isang nilalang na hindi paniniwalaan ng lahat..at katatakutan." usal niya na pilit na pinalalakas ang loob na isawalat na rito ang lihim niya.

Lumapit ang binata pero nanatili lang nakatayo sa likuran niya.

Pinuno niya ng hangin ang dibdib bago siya dahan-dahan na pumihit paharap rito.

She can't stare at him.

No,you are princess of orange wolves district! Look at him and keep head held high!

Sinunod niya ang utos ng wolf niya. Taas-nuo na sinalubong niya ang mga mata ng binata.

"Gusto ko maging patas sayo. Naging tapat ka sa tunay mong damdamin para sakin..sa isang tulad ko. Hindi ko alam kung magbabago ang nararamdaman mong yan para sakin sa oras na malaman mo kung anong klaseng pagkatao na meron ako,"tuloy-tuloy niyang saad.

Nanatiling nakatitig sa kanya ang binata at hindi niya man lang mabasa kung ano nasa isip nito!

Now or never!

"Aldrin..hindi mo ito mauunawaan pero..ikaw..ang itinakda sakin..kaya,nandito ako sa mundong ito dahiL..sayo,"simula niya.

Lihim siyang humugot ng malalim na hininga.

" Ang inumin na binigay sayo ni Zei..inumin ng pagtanggap mula sa tunay na pagkatao ng isang...prinsesa,"patuloy niya kahit unti-unti na siyang nilalamon ng takot at pangamba dahil sa pananatiling kawalan ng reaksyon ng binata.

Mariin niyang naikuyom ang mga palad.

"Magkaiba ang pinagmulan natin,Aldrin..ikaw na isang tao..at ako na isang--"

"Prinsesa at nagiging anyong lobo..gaya ng nasa painting na yan?" pagputol nito sa sasabihin niya na kinatigil niya at kinalaki ng mga mata niya.

Nanatiling matiim na nakatitig pa rin sa kanya ang mga mata nito.

Sabi na nga ba eh! May idea na siya!

"P-paano mong nalaman yan?"shock niyang turan.

" It started with my dreams..nakita ko ang lobong yan sa panaginip ko bago ko pa nakita na may painting ka niyan at..konektado iyun sayo..I saw you in my dreams when that wolf changing into a human shape and that's you,Frenelyn..unti-unti akong nagka-ideya..sa mga sinabi ni Zei..ng iyong ama. Lahat na iyun nagpatagni-tagni ko na ngayon habang nakatitig ka sa painting na yan,Frenelyn,"mahabang tugon nito sa kanya.

Pinigilan niya na maging emosyonal sa harapan nito. She's not like that,a weak and vulnerable.

"You scared now?" matapang niyang tanong rito.

"I'm still confuse but.. Scared? I'm not feeling that,Frenelyn," seryoso nitong tugon.

"I was the one who killed your old friend,Aldrin..Si Santos," deretsahan niyang pag-amin sa isa pa niyang lihim.

Napaawang ang mga labi ng binata at nakakitaan niya ng gulat ang mukha nito.

Mapait siyang ngumiti rito.

"I'm like a monster..I'll kill him because I am so powerful,a wolf na walang sinasanto kahit sa isang mahinang tao tulad niya," aniya.

"Kill him is like nothing to me," dugtong niya at mabilis na nagpalit sa anyong lobo niya.

Malakas na napasinghap ang binata sa pagkabigla.

He's scared!!!!

TPOOWD Series 6 : FRENELYN E. FETZEIR byCallmeAngge(COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon