The DEVIL Inside Me

Απρόσμενος Επισκέπτης

Πλησίασε φιλώντας τον απαλά στα χείλη, δεν άργησε να ανταποκριθεί και εκείνος.. Άφησε το κεφάλι του να γύρει στο πλάι, δαγκώνοντας παιχνιδιάρικα το λαιμό της..

-Μη παίζεις με το φαγητό σου, άγγελε μου..(Αποκρίθηκε , νιώθοντας το κορμί της να λυγίζειστο άγγιγμα του)

Ένιωσε να τη δαγκώνει δυνατά, αίμα έτρεξε στο δέρμα της.. Ένα κύμα ηδονής διέτρεξε το κορμί της, προκαλώντας ανατριχίλα..

- Γαμώτο... ( καταράστηκε ψιθυριστά ο Μαικ)
Η μυρωδιά σου.. Η γεύση σου.. Μπορούν να με οδηγήσουν στην παράνοια.. Άφησε με να σε ταΐσω αφέντρα, είμαι σίγουρος πως είσαι κουρασμένη, χρειάζεσαι δυνάμεις..

Το βλέμμα της ήταν βαρύ, της είχε απορρόφησει αρκετή ενέργεια.. Η εξάντληση είχε καταβάλει το σώμα της.. Και η μυρωδιά του.. Μεθυστική, ήθελε πολλά παραπάνω απο ένα γεύμα.. Ειχε τόσα χρόνια να αφήσει άντρα να την πλησιάσει..
  Η φωνή του διέκοψε τη ροή των σκέψεων της.

- Άφησε με να σε ευχαριστήσω που με έσωσες αφέντρα...

Την κράτησε απαλά απο τους ώμους.. Σκύβοντας φίλησε το λαιμό της, σιγά - σιγά κατευθύνθηκε στα χείλη της.. Την κοίταξε βαθιά στα μάτια..

-Άφησε με να μεινω μαζί σου για πάντα.. Μου έσωσες τη ζωή, δε θα αφήσω κανέναν και τίποτε να σε πάρει μακριά μου.. Ακόμα και αν ανέβουν όλες οι στρατιές δαιμόνων επάνω στη γή..

Κάποια ώρα μετά...

Η Λίλιθ είχε κατέυει στην κουζίνα, αφήνοντας τον Μάικ να κοιμάται.. Έπιασε τον εαυτό της να ψηλαφίζει το μεταγιόν της.. Ένα πανέμορφο μεταγιόν.. Ένα κόκκινο πετράδι σε σχήμα δάκρυ κοσμούσε το περιδέραιο της.. Ονομαζόταν : το δάκρυ του αγγέλου..

- Στο διαβολάκι μου αρέσει να παίζει την ηρωίδα για το παιδακι;

Το άκουσμα αυτής της φωνής, την έτρεξε αιώνες πίσω.. Όντας μικρό κοριτσάκι, αναμνήσεις που είχε βαθιά θαμμένες ξεπετάχτηκαν στην επιφάνεια.. Η μητέρα της.. Ο αγαπημένος της Προστάτης και ιοθεττημένος αδερφός Βέλιαλ.. Η προδωσία, οι ψυχές που χάθηκαν.. Η εποχή της λαγνείας, η φυγή απο τη Γεεννά..

Γύρισε να αντικρίσει τη μορφή όπου προερχόταν η φωνή.. Ψηλός. ξανθο λευκά μαλλιά.. Μαύρα μάτια.. Μαυρα ρούχα..

-Β.. Βέλιαλ.. ( ψέλλισε)
-Να κατανοήσω πως έφυγες μακριά μου λόγω του πατέρα.. Αλλά να σκηνοθετήσεις το θάνατό σου;
Να κάνεις τη νταντά στο μπάσταρδο; Από που στην κόλαση τον ξετρύπωσες και τον μετέτρεψες σε δαίμονα; αυτό το βρωμόαιμο άγγελο;

- ΦΥΓΕ! δεν έχεις καμία δουλειά εδώ..

-Κι όμως γλυκιά μου.. Έχω.. ( ένα σατανικό χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του.)

Τα μάτια της πήραν το χρώμα του ήλιου.. Όρμησε  κατά επάνω του, εκείνος απέφυγε την επίθεση,
Η Λίλιθ άρπαξε το μαχαίρι από τον πάγκο της κουζίνας.. Έτοιμη να υπερασπιστεί τον εαυτό της και τον άγγελο της..

-Δε θα ξαναγυρίσω πισω στην κόλαση..!!! Εδώ είναι πλέον το σπίτι μου..

Ο Βέλιαλ την τριγύριζε, τράβηξε το σπαθί από το θηκάρι,

-Αξιολύπητη σκηνή.. Η γη σε έκανε αδύναμη.. ( κάνοντας 3 βήματα μπροστά επιτέθηκε)

Η Λίλιθ απέκρουσε, είχε χρόνια να παλέψει.. Μα θυμόταν καλά να υπερασπίζεται αυτό που της ανήκει..

- Μένοντας τόσα χρόνια με αυτά τα αξιολύπητα όντα, έχασες τις δυνάμεις σου.. ( έκανε 2 βήματα μπροστά και επιτέθηκε ξανά)

Απέκρουσε ακόμα μια φορά..

-Μένω εδώ επάνω.. Ανάμεσα τους.. Μου θύμισαν κάτι που μου διέφευγε τόσους αιώνες.. ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΜΕΡΟΣ ΘΝΗΤΗ.. Αγαπούν, πονάνε.. Κλαίνε, χαίρονται.. Τα συναισθήματα τους είναι η δύναμη τους.. ( επιτέθηκε,)

Ο Βέλιαλ απέκρουσε, αρπάζοντας την απο το λαιμό, ακινητοποιόντας τις κινήσεις της..

-Ξεχνάς πως στις φλέβες σου τρέχει το αίμα του Σαμαέλ; Έγινες ένα με αυτούς που μας τρέφουν με τον φόβο και τον πόνο τους.. Που ειναι η Λίλιθ ππυ ήξερα; έσπερνες τον πανικό και τον τρόμο... Κοίταξε τώρα πως είσαι!
Έγινες ενα αδύναμο πλάσμα.. Να σχολιάσω το νιάνιαρο επάνω;

Διάφορες σκέψεις πέρασαν απο υο μυαλό του.. Τι θα γινόταν άραγε;
Ένα χαμόγελο χαράκτηκε και πάλι στα χείλη του..

-Τι θα γινόταν άραγε αν ξυπνήσει η σκοτεινή πλευρά σου; τι θα του κανεις;
Τι λες να παίξουμε λίγο με το παιχνιδάκι σου; όπως παλιά;
( ψιθύρισε στο αφτι της.. Στέλνοντας ανατριχίλα φόβου, στη σκέψη τι θα μπορούσε να πάθει ο Μάικ..)

- Τι λες να βγάλουμε το μεταγιόν σου για λίγο;

Καθώς χαϊδεύε το λαιμό της έτοιμος να αφαιρέσει το μεταγιόν..
Με μια απότομη κίνηση κατάφερε να απελευθερωθεί από τη λαβή του..

Κάνοντας μια κυκλική κίνηση με το χέρι της, άνοιξε μια πύλη και πέταξε τον Βέλιαλ μέσα της.. Κερδίζοντας χρόνο...

... Συνεχίζετε...