Βοήθεια Αγγέλων

50 6 1
                                    

extra chapter..

Χαμένη μέσα στη δίνη των αναμνήσεων...

Μία αίσθηση φλόγας, αισθανόταν κάθε φορά που κατάπινε μια ψυχή..
Σαν καινούρια ανάσα, ως βροχή μέσα στην ξηρασία... Η ενέργεια που διέτρεχε το κορμί της ηταν τεράστια.
Ο Βέλιαλ που βρισκόταν πάντοτε μαζί της, ήταν περίφημος εφιάλτης, στοίχειωνε τα όνειρα των θνητών, προκαλώντας τρομερούς εφιάλτες, λίγο πριν τους καταβροχθήσει την ψυχή.. Στον κόσμο των θνητών, σε πολλές χώρες και θρησκείες υπήρχε αναφορά στα βιβλία τους για τον δαίμονα που στοίχειωνε τα όνειρα..
Αρέσκονται να παίζει με τα θύματα του... Να τα βάζει να διαπράττουν φρικτά εγκλήματα...
Ήταν τόσο περίφανος για τη μικρή του . Δεν ένιωθε τύψεις, ήταν η απόλυτη καταστροφή..
Μια καταστροφική γυναικεία φιγούρα, που δε στέκονταν πουθενά...

Η Λίλιθ αντίθετα, δε κρυβόταν πίσω από τις σκιές της νύχτας... Πλάνευε τα θύματα της με την ομορφιά της, τα έκανε να την ερωτεύονται.. Εκμεταλλευόμενη των συναισθημάτων τους, χρησιμοποιούσε τους "τυφλούς" εραστές ως αποθήκες ενέργειας...

Η ποσότητες ενέργειας που λάμβανε ήταν τεράστιες, με αποτέλεσμα το σώμα της να την προειδοποιεί με ρωγμές στο δέρμα της...
Εκείνη μη δίνοντας απολύτως καμία σημασία, συνέχιζε να ικανοποιεί τη δίψα της.
Μα η δίψα της όλο και μεγάλωνε. Ένα βράδυ ο Βέλιαλ την βρήκε σχεδόν ετοιμοθάνατη να κλαίει, τρομαγμένος έτρεξε και την πήρε στην αγκαλιά του, το σώμα της είχε γεμίσει ρωγμές, απο το σχισμένο δέρμα της λαμποκόπαγε η ενέργεια...

Λίγο πριν χάσει τις αισθήσεις ψέλλισε ενα ξόρκι. Ξάφνου μπρος τα μάτια τους εμφανίστηκε ένας άγγελος, ο Βέλιαλ μη γνωρίζοντας τι να κάνει, ζήτησε από τον άγγελο μια χάρη.. Ο Άγγελος δέχθηκε, με την προϋπόθεση πως θα τη "δέσει" για μια αντίστοιχη περίπτωση..
Ο Βέλιαλ δέχθηκε.. Φως κατάλευκο εμφανίστηκε στο χέρι του αγγέλου, ότι κρατούσε, το πρόσφερε για τη σωτηρία της...

Ένα πανέμορφο μενταγιόν, λουρίδες μετάλλου αγκάλιαζαν ένα πετράδι στο χρώμα του αίματος.. Σημάδι πως η δαιμονική πλευρά της, θα κατευνάζο τας την..

Όταν το μενταγιόν περάστηκε στο λαιμό της, τα βλέφαρά της τρεμόπαιξαν και έπειτα άνοιξαν από καλύπτοντας το πανέμορφο κεχρυμπαρένιο χρώμα τους, το σχεδόν κατεστραμένο δέρμα της αποκαταστάθηκε, μα το χρώμα των μαλλιών της έγινε λευκό... Σαν αγγέλου...

Ανασήκωσε το βλέμμα της και κοίταξε τον άγγελο να χάνεται ως φως που σβήνει...
  Τα λόγια του αντήχησαν σαν γλυκιά μελωδία που αργοσβήνει.

- θυμήσου.. Θα κληθείς να ανταποδώσεις τη χάρη, σώζωντας έναν άγγελο, κάποια στιγμή...

The DEVIL Inside MeDonde viven las historias. Descúbrelo ahora