The DEVIL Inside Me

Απόγονος Αγγέλων

Χαμένη για άλλη μια φορά στη δίνη των σκέψεων της..
Επανήλθε στην πραγματικότητα οταν ο ψηλός άνδρας συνέχισε τη φράση του..
- έχει να δώσει σημεία ζωής μια εβδομάδα σχεδόν, κρίμα, ήταν ορφανός από πατέρα, σε μικρή ηλικία τον έχασε, όταν ένα θηλυκό σούκουμπους τον ξελόγιασε και έπειτα τον σκότωσε.. Τώρα έχασε και τη μητέρα του...

- Στους πολίτες αν ρωτηθεί θα πείτε πως πέθανε από φυσικά αίτια.. Δε θέλουμε να σκορπιστεί το χάος.. Αν βρείτε τα σούκουμπους... Σκοτώστε τα..

- Ένας δαίμονας ζητά απο αγγέλους να σκοτώσουν το είδος του; ( η φωνή του ενός άντρα ηταν γεμάτη έκπληξη..)

- τα σούκουμπους δεν είναι το είδος μου..
Είμαι καθαρόαιμη δαίμονας... Μα στις φλέβες μου ρέει θνητό αίμα, ένα μικρό μου μέρος ανήκει εδώ... Επίσης μη ξεχνάς τη συμφωνία μας.. Σας βοηθάω επειδή με έσωσε ένας Αρχάγγελος κάποτε..

- Για την ακρίβεια, άρχισες να ανταποδίδεις την χάρη που σου δώθηκε πριν λίγες μέρες.. Που έσωσες το γιό της Άστρης..

Μα πως;;; η Λίλιθ γύρισε και αντίκρισε με έκπληξη τον άντρα... Πως γνωρίζει;;

- Λίλιθ... Είμαστε ανώτερα όντα.. Γνωρίζουμε πως έσωσες τον Μάικ.. Και πως αποτυπώθηκες επάνω του.. Πλέον είναι το αγγελικό σου ταίρι.. Δώσε του το μεταγιον του.. Και πρόσεχε τον... Ο πατέρας σου θα εξαπολύσει την οργή του και ίσως είναι καταστροφική για όλους μας..

-Καλύψτε την αιτία του φόνου... Πείτε οτι πέθανε απο φυσικά αίτια..
Φέρτε μου την μάρτυρα παρακαλώ..

Οι δύο άντρες έφεραν τη γυναικα.
Η μεσοκοπη κυρία όντας τρομοκρατημένη, σε κατάσταση σοκ.. Η Λίλιθ ακούμπησε το χέρι της απαλά στον ώμο της κυρίας.. Εκείνη αμέσως την κοίταξε κατάματα, οι ίριδες της Λίλιθ πήραν ροζέ χρώμα.. Υπνοτίζοντας την για να ηρεμήσει..
Άκουσε έναν σπαραγμό πίσω απο ένα μικρό γκρέμιο τοίχο.. Πλησίασε γνωρίζοντας αυτό το κλάμμα..Αντίκρισε τον μικρό της άγγελο να κάθεται έχοντας αγκαλιάσει τα γόνατα του.. Ένιωσε πάλι το ίδιο αίσθημα καύσους στο στήθος.. Γονάτισε μπροστά του, άγγιξε το πιγούνι του και ανασήκωσε το πρόσωπο του για να αντικρίσει τα γαλανά του πλέον μάτια.. Ηταν όντως ο απόγονος του.. Άγγιξε τα μάγουλα του με τα χέρια της, ακούμπησε το μέτωπο της στο δικό του και την επόμενη στιγμή ήταν πίσω στην έπαυλη..

Ο Μάικ άνοιξε τα μάτια του αντικρίζοντας της Λίλιθ που ήταν στο φυσικό τους χρώμα..

-Ν.. Νόμιζα πως ειπες οτι οι Δαίμονες δε νιώθουν πόνο.. Εγώ γιατί υποφέρω;
Είπε με λυγμούς ο Μάικ.. Και τα γεμάτα δάκρυα μάτια του ξεχύλισαν..

Η Λίλιθ, με όση στοργή μπορούσε να δώσει.. Χαΐδεψε στοργικά το μάγουλο του..

-και έτσι είναι.. Είμαστε δημιουγημένοι για να φέρουμε την καταστροφή.. Τη δυστυχία.. Και τον πόνο στους θνητούς.. Πριν χρόνια.. Η δαιμονική μου πλευρά, κυριάρχησε στο σώμα μου..
Κατέστρεφα οτι γήινο υπήρχε στο διάβα μου..
Όταν η ενέργεια ξεχύλισε το σώμα μου.. Έτοιμη να ανατινάξει την αποθήκη της.. Ο ετεροθαλής αδερφός μου, μισός δαίμονας οπως εγώ.. Ζήτησε βοήθεια από έναν άγγελο.. Για αντάλλαγμα τη σωτηρία μου, ο άγγελος ζήτησε να σώσω μια αγγελική ψυχή με την οποία με σύνδεσε..
Όταν πριν 7 νύχτες οσμήστικα το αίμα σου..

Ήξερα ότι ήρθε η στιγμή..