Απο τα βάθη της Γεεννά, χώρα της κολάσεως, το έσκασε αναζητώντας τη γαλήνη, επάνω στη γή, χώρα των θνητών.
Όταν το κάρμα θέλει να βρει έναν πληγωμένο θνητό.
Κάτι θα την αναγκάσει να ξανα επιστρέψει εκεί που δεν ήθελε; Στην δική της κόλαση...
Ο Μάικ έτρεξε χαρούμενος στο δωμάτιο της και χοροπήδησε επάνω της παιχνιδιάρικα.. Ήταν τόσο χαρούμενος.. Πρώτη φορά θα έβγαινε εκτός της πόλης..
-Μικρέ άγγελε κάτσε επιτέλους ήσυχος.. Άφησε με να πακετάρω δυο ρούχα στην τσάντα μου..
-Ασε με να σε βοηθήσω κυρά μου..
Αγκάλιασε το κορμί της απο πίσω και έτρεξε τα χέρια του στα δικά της απο τους ώμους ως τα ακροδάκρυλα της χαϊδεύοντας τα.. Τοποθετώντας το μαύρο εσώρουχο στην τσάντα.. Είδε κλεφτά τον τύπο εσώρουχου και φίλησε πονηρά τον ώμο της και το σβέρκο της.. Ένιωσε τη γνώριμη φλόγα να ανάβει..αλλά ο μικρός άγγελος είχε αλλα σχέδια... Την έπιασε απο τους ώμους και τη γύρισε.. Με παιχνιδιάρικη φωνή και μάτια που έλαμπαν είπε :
-πάμε τώρα;;;;; πάμε.. Πάμε.. Πάμεεεε.. Τα μάτια του σπινθηροβολούσαν αστερόσκονη, ευτυχία και χαρά.. Το χαμόγελο του έλαμπε..
-Πάρε τα πράγματα του και έλα στην Πόρτα.. Θα πάμε στην πρώτη πύλη..
Σε λιγότερο απο 1 λεπτό ήταν στην εξώπορτα περιμένοντας σαν παιδάκι.. Περπάτησαν λίγα χιλιόμετρα και βγήκαν σε ένα βράχο.. Τον οποίο αγκάλιαζε ένα δέντρο..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ο Μάικ κοιτούσε με το στόμα ανοιχτό σαν μικρό έκπληκτο παιδί που ανακαλύπτει τώρα τον κόσμο.. Η Λίλιθ άγγιξε το μενταγιόν της και η πύλη έλαμψε.. Έπιασε το χέρι του και περπάτησαν μέσα στην πύλη.. Αμέσως βγήκαν σε ένα πανέμορφο τοπίο.. Μία τεράστια πηγή πλαισιωμένη με φύση.. Πανέμορφα πολύχρωμα πτηνά πετούσαν και τραγουδούσαν αρμονικά..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Τον κοίταξε... Πόσο τρελή μπορούσε να είναι; Τι θα γίνει αν ο άρχοντας μάθει πως η μονάκριβη κόρη του είναι δεμένη με εναν άγγελο... Και όχι οποιοδήποτε άγγελο... Άρχισε να του εξηγεί.. Έπρεπε να μάθει πράγματα για τη νέα του ζωή..
- Οι πύλη που μολις περάσαμε.. Λέγεται Πύλη των δέντρων.. Και σε οδηγεί σε ετούτο τον μαγικό κόσμο.. Την Εδέμ .. Όταν ο Θεός έπλασε τους πρώτους ανθρώπους.. Αυτός ήταν ο κήπος που τους έβαλε να ζουν..
Ο Μάικ παρατηρούσε την Λίλιθ με το στόμα ανοιχτό.. Έκπληκτος..
-Υπάρχουν πολλές ακόμα πύλες.. Ππυ οδηγούν σε διάφορα μέρη.. Μοναδικά..
- Και αν οι Δαίμονες μας βρουν; αν περάσαμε εμείς.. Θα μπορούν και εκείνοι.." είπε ο Μαικ με ανησυχία..
-Δε μπορούν.. Λίγοι είναι εκείνοι που έχουν τη δύναμη να διασχίζουν τους κόσμους.." τον καθησύχασε..
-Και αν ο άλλος που έχει τη δύναμη όπως εσύ, είναι απεσταλμένος του Διαβόλου; και μας σκοτώσουν;
Η Λίλιθ άγγιξε το μάγουλο του και φίλησε το μέτωπο του στοργικά..
- Μόνο δύο άτομα στον κόσμο έχουν αυτή τη δύναμη.. Εγώ.. Και η μητέρα μου.. Όταν πέθανε, κληρονόμισα τη δύναμη της και τον τίτλο ως "Κυρά των πυλών".. Του γέλασε γλυκά.. Πρέπει στο ταξίδι μας να σου μάθω πολλά πράγματα για τον κόσμο των δαιμόνων.. Αφού πλέον είσαι μέρος αυτού..
