-8

6.1K 523 144
                                    

Gözlerimi kırpıştırarak açtığımda bir kanepede uzadığımı fark etmiştim. Hemen doğrulup etrafa baktım odada kimse yoktu.

Kilitli olduğunu tahmin etsem de yine de kapının kolunu aşağı indirdim. Kapı açıldığında şaşkınlılla kaşlarımı kaldırdım.

Kaçırılmamış mıydım yani?

'Hayır kaçırılmadın.'

Düşünce sesinin geldiği tarafa baktım. Düşüncelerimi mi okumuştu o? Zıplayarak oturduğu masadan aşağı indi. Kısa boylu, gözlüklü ve kıvırcık saçlı bir kızdı.

'Akıl okuyan tek kişi sen değilsin. Birkaç kişi daha var ama çoğu kaldıramayıp ölüyor. Geriye sadece 4 kişi kaldı ve en yaşlımız sensin. Ben 14 yaşındayım. Sen 18 yaşındaydın değil mi?'

Önden yürümeye başladı ve bana baktı. Nerede olduğumuz hakkında hiçbir fikrim yoktu. Beni buraya getiren adamlardan birini gördüğümde geriye doğru gittim.

'Sana zarar vermeyecek.'

"Uyanmana sevindim Soner. Biraz seni kaçırmışız gibi oldu ama amacımız başta bu değildi. Direniş gösterdiğin için. Şimdi istediğin zaman buradan çıkabilirsin."

Kapıyı gösterdiğinde şaşkınca baktım ve kapıya doğru yöneldim. Engel olmak için bir hamlede bulunmuyorlardı.

"Nasıl akıl okuyabildiğini bilmek istemez misin?"

Kapının önünde öylece durup arkama baktım. Geri dönüp yanına gittim.

"Bilmek istiyorum."

"Beni takip et."

Birkaç merdiven inip sessiz bir koridorda ilerlemeye başladık. Içimde bir tedirginlik vardı.

'Tedirgin olmana gerek yok. Ben bebekliğimden beri buradayım.'

Resmen telepati yoluyla konuşabiliyorduk. Fazla ilginçti. Bebekliğinden beri buradaysa labavatuar faresinden farkı yok muydu?

Kaşlarını çatıp bana döndüğünde omuz silktim ve adamın peşinden gitmeye devam ettim.

"7 numara sen gidebilirsin."

"Peki efendim."

Dedi ve bana el sallayıp arkasını döndü ve geldiğimiz yönde yürüdü. İsmi bile yok muydu?

"Soner. Sen bizim 3. Denememizsin ve en başarılı olan deneysin. Birçok farklı yöntem denedik. Toplamda 30 çocuk. Bebekken annenin rahmine yerleştirilen bir deney. Bebeklerin ilk 10 tanesi anne karnında öldü."

Şaşkın bir şekilde onu izliyordum. Ne demem gerektiğini, ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum.

"5 tanesi 3 ay dayanabildi. 5 tanesi 10 yaşına kadar gelmiş olsa da zekasal fonksiyonları geride olduğu için onları..."

Bir an duraksadı ve diyecek bir şey. Düşündü. Aklını okuyamamak oldukça sinir bozucuydu.

"Yanımızda tutmama kararı aldık. Kalan 10 tanesi için farklı yöntemlet bulmaya karar verdik. Bazılarını normal bir ailede yetişmesi için verdik, bazılarını yanımızda tuttuk."

Bunların hepsi saçmalıktı. Bir an önce Ülgen'in yanına gitmek istiyordum. Odanın her tarafında tuhaf deney tüpleri vardı.

"Geriye sadece 4 kişi kalabildi. Bunların en büyüğü sensin. En başarılı deneyimizsin. Seni sürekli izleyip duruyorduk ama son zamanlarda bazı aksaklıklar olduğunu fark ettik."

Saçmaydı. Bir rüyadaydım ve birazdan uyanacaktım.

"Deneyi birkaç kere daha tekrarladık ama ne yaparsak yapalım bir daha işe yaramadı. Bu yüzden kalan 4 kişi son umutlarımız."

"Neden? Neden yapıyorsunuz bunu?"

"Anlamıyor musun? Diğer ülkelerin silahlarını düşünsene. Her şeyi, her şeyi sessizce kimse duymadan içten halledebiliriz. Savaşa gerek olmadan. Hem savunma hem de bir silah. Akıl okuyarak neler elde edebileceğini düşünsene bir. Her şeye sahip olabiliriz."

"Saçmalık. Ben bunları istemiyorum."

"Mecbursun. Başka çaren yok!"

"Eve gideceğim."

"Ailen artık orada yaşamıyor. İstediğin kadar git. Artık bize aitsin."

"Ben eşya mıyım? Saçmalıyorsunuz!"

Hızla geri geri yürüyüp odadan çıktım. Peşimden gelmiyorlardı. Küçük kızı gördüğümde soluklanıp yanına gittim. Etrafta adamlar vardı ve beni durdurmaya çalışmıyorlardı.

'Ülgen nerede biliyor musun?'

'Bunu sana söylememem gerek.'

'Lütfen. Onu görmeye ihtiyacım var.'

Gözlerini kaçırdı ve etrafına baktı. Adamlar ona bakıyordu.

"Hayır! Benden böyle bir şey isteyemezsin."

'Buradan fazla uzakta değil. Cebine koyduğum kağıtta adresi var.'

Elimle cebimi yoklayıp şaşkınca ona baktım. Göz kırpıp başka tarafa gitti. Gülümseyip tuhaf atmosferi olan, iş yerine benzeyen yerden çıktım.

Rahat bir nefes alıp koşmaya başladım. Neler olmuştu böyle? Bir an önce Ülgen' i bulup ona sarılmak istiyordum...

--

Ne düşünüyorsunuz? Bugün bir bölüm daha yazabilirim geri gelmesi şerefine rjrkrleld

Duyabilir Misin?(Gay) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin