နယ္ၿမိဳ႕အေသးစားေလးဆိုေပမဲ့ ၿမိဳ႕ပတ္ပတ္လည္တြင္က ရြာႀကီး ရြာေသးမ်ားအေျမာက္အမ်ား႐ွိပီး ထိုရြာမ်ားတြင္က မူလြန္ႏွင့္ အလယ္တန္းေက်ာင္း ေတြသာ႐ွိတာေၾကာင့္ ၉တန္း ၁၀တန္းကို
သူမတို႔ ၿမိဳ႕႐ွိ အထကေက်ာင္းကို တနယ္လံုးက ေက်ာင္းမ်ားမွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားက လာတက္ၾကရသည္။ထိုမ်ွမက ၿမိဳ႕ေပၚ႐ွိအလယ္တန္းေက်ာင္းေပါင္းစံုကလဲ ထို႔ အ.ထ.က ေက်ာင္းႀကီးကိုသာလာၾကရသည္။
အနီးအနား႐ွိ တျခားနယ္ၿမိဳ႕ေလးမ်ားတြင္လဲ အ.ထ.ကေက်ာင္းမ်ား႐ွိေပမဲ့
ေအာင္ခ်က္ရာခိုင္ႏႈန္းပိုျမင့္ပီး အသင္ျပေကာင္းသည့္ သူမတို႔ အ.ထ.က အျပင္ အျပင္ေဘာ္ဒါေဆာင္မ်ားလဲ အရမး္ေပါမ်ားသည့္နယ္ၿမိဳ႕ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူမတို႔ၿမိဳ႕ကိုသာ လာေရာက္တက္ေရာက္သူမ်ားျပားၾကတါေတါ့မဆန္းေပ။
အထက္တန္းႏွစ္အတြက္ ရင္ၿငိမ္းကေတာ့ အျပင္က်ဴ႐ွင္ေတြႏွင့္ ေမကအိမ္တြင္ Guideေခၚသင္ေပးခဲ့သည္။ က်ဴ႐ွင္တြင္နယ္ေပါင္းစံုကသူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ့ဆံုခဲ့ပီး ရင္ၿငိမ္းပံုမွန္အေနအထားတခုကိုေတာ့ျပန္ရခဲ့ေပမဲ့
ဘယ္သူနဲ့မွ လိုအပ္သည္ထက္ပိုေရာေရာေထြးေထြးမေနခဲ့သလို့ စာဖက္ကိုလဲ ၎ အထကရဲ႕ထိပ္ဆံုးေက်ာင္းသူစာရင္းကိုမဝင္ခ်င္ခဲ့ေတာ့ ။ခဲမွန္ဖူးတဲ့စာသူငယ္လိုေပါ့။
က်ဴ႐ွင္က သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ စကားအရေတာ့ စ်ာန္က ျဖဴ ႏွင့္အတူ သူတို႔ၿမိဳ႕ရဲ႕နာမည္ႀကီးေဘာ္ဒါေဆာင္တခုမွာ ေနသည္တဲ့။ဘာဖဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီႏွစ္ေတာ့စ်ာန္နဲ႔အတူတခန္းထဲတက္ရမွာဖဲေလ တစံုတေယာက္နဲ႔ေတြ႔ဆံုဖို႔ တခုတည္းအတြက္သာ ။
ေက်ာင္းႀကီးဖြင့္ရက္ကို ရင္ၿငိမ္းေမ်ွာ္မိသည္။
ဇြန္ ၁ရက္ေန႔ကို အျမန္ေရာက္ခ်င္ခဲ့ေနပီ
ကိုယ္လြမ္းလွပါပီ ကေလးငယ္...
ဇြန္ ၁ရက္
ရင္ၿငိမ္းစိတ္အားထက္သန္စြာဖဲ ေက်ာင္းကိုအေစာႀကီးေရာက္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းက ကိုးနာရီတက္မွာမို႔ ၈ခြဲေလာက္ေတာ့ သူမေရာက္လာေကာင္းရဲ႕...
၈ခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ စ်ာန္တုို႔အေဆာင္ကလို႔ ထင္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား ဝင္လာေတာ့သည္။ ရင္ၿငိမ္းျမင္ေနက်သူေတြေရာ မရင္းႏွီးတဲ့မ်က္ႏွာစိမ္းေတြတေယာက္ပီးတေယာက္ ဝင္လာၾကေပမဲ့ စ်ာန္ပါလာေသး။ ခဏေနေတာ့ ရင္ၿငိမး္ျမင္ဖူးေနၾကမ်က္ႏွာတခုေတာ့...
သို႔ေပမဲ့... သူမေမ်ွာ္ေနတဲ့အရိပ္ေလးမပါခဲ့ေပ။
